Yerka heeft een paar hele fraaie platen. Ik zie, via de link, dat Breugel’s Toren van Babel zijn grootste inspiratiebron lijkt.
#2
Micha
Mooi.
#3
Steve
Ik vind deze wel aardig, van de rest krijg ik een beetje een Dali gevoel.
#4
Peter
@3: wel aardig? En dat Dali gevoel, is dat een compliment voor Yerka of zie je liever Dali zwanen?
#5
spees
Ik vind er weinig aan. Misschien omdat ik al zoveel van dit soort surrealistische plaatjes zie? Hulde voor Dali, Magritte en consorten, maar deze pica is toch een beetje een herhaling..
#6
Steve
@4 Het is een compliment ja! Niet een voor originaliteit. Ik heb net nog een keer gekeken en ik zie dat er nog iemand was die hetzelfde opmerkte, er werd zelf iets gezegd over M.C. Escher en ook daar kan ik me in vinden. Surrealistische puberkunst.
#7
Peter
Een huntzie heeft het over “these painings”.
Tikfoutje natuurlijk, maar wel toepasselijk.
De overeenkomsten met Dali zijn overduidelijk en die zwanen hieroven hebben heel licht iets van Margritte.
Maar de overeenkomsten met Escher zijn mij niet duidelijk. Wie me dat kan uitleggen is welkom.
#8
Peter
Margritte moet Magritte zijn natuurlijk. Die bomen bij de zwanen zie je ook op De verdwaalde jockey van Magritte.
Jacek Yerka is behoorlijk schatplichtig.
#9
spees
@Peter: Ik denk het gebruik van geometrische vormtaal als dominante structuur in de compositie.
Escher paste het echter heel anders toe dan deze Magritte/Dali/Escher schilder (is het wel een schilderij?)
Misschien heeft hij ook wel eens Dolf Zwerver gezien
#10
Peter
@spees: Ik begrijp dat je wat overeenkomsten met Dolf Zwerver ziet, maar zelf vind ik die een veel naïevere stijl hebben en bovendien meer overeenkomsten hebben met de stijl en kleurgebruik van Co Westerik.
De geometrie bij Yerka is van een heel andere orde dan die bij Escher. Naar mijn besheiden mening dan.
#11
Steve
@7 Waarom Escher? emotieloos, ruimtelijk, surrealistisch, absurd, (stukken van)gedetailleerd getekende ogenschijnlijk normale bouwwerken “zwevend” weergegeven, vrijwel geen personen. Het lijkt alsof Escher en Dali samen aan de paddo’s hebben gezeten :-)
#12
Peter
@11 Okee, ik zag ook wel beesten voorbij komen die aan Escher’s rollende beestjes lijken onteend.
Het eerste plaatje achter de link heeft weer veel weg van La Place Désertée van Desmazières.
Het lijkt er zo langzamerhand sterk op dat Steeph met Jacek Yerka een leuke zondagzoektocht heeft geprovoceerd.
Ben benieuwd of anderen meer citaten van andere meesters in het werk van Yerka zijn tegengekomen.
#13
Fail
Is het een doolhof?
#14
Floris
Nr. 31 doet denken aan Melle.
Ik mag hier wel graag naar kijken, persoonlijk.
#15
Peter
@14 Bedoel je Melle Oldeboerrigter of Melle de Boer?
#16
Popeye
Het hier naar voor gebrachte werk verhoud zich tot het commentaar erop, tot eénzelfde monotonie, zo goed herkenbaar voor wie op z’n tijd eens lans dit blog surft.
De commentatoren wanen zich Zwanen in de mooi afgelijnde grachtjes (die inderdaad wat aan de polder doen denken) van hun vakgebied en-of kennis.
Het levert een op het eerste gezicht interessante schilderij op, dewelke al na snel omslaat naar een verlangen naar meer.
Naar meer Fa(antasie), de wilde frisheid van limoenen.
Reacties (16)
Ah! Doodlopende wegen in de polder.
Yerka heeft een paar hele fraaie platen. Ik zie, via de link, dat Breugel’s Toren van Babel zijn grootste inspiratiebron lijkt.
Mooi.
Ik vind deze wel aardig, van de rest krijg ik een beetje een Dali gevoel.
@3: wel aardig? En dat Dali gevoel, is dat een compliment voor Yerka of zie je liever Dali zwanen?
Ik vind er weinig aan. Misschien omdat ik al zoveel van dit soort surrealistische plaatjes zie? Hulde voor Dali, Magritte en consorten, maar deze pica is toch een beetje een herhaling..
@4 Het is een compliment ja! Niet een voor originaliteit. Ik heb net nog een keer gekeken en ik zie dat er nog iemand was die hetzelfde opmerkte, er werd zelf iets gezegd over M.C. Escher en ook daar kan ik me in vinden. Surrealistische puberkunst.
Een huntzie heeft het over “these painings”.
Tikfoutje natuurlijk, maar wel toepasselijk.
De overeenkomsten met Dali zijn overduidelijk en die zwanen hieroven hebben heel licht iets van Margritte.
Maar de overeenkomsten met Escher zijn mij niet duidelijk. Wie me dat kan uitleggen is welkom.
Margritte moet Magritte zijn natuurlijk. Die bomen bij de zwanen zie je ook op De verdwaalde jockey van Magritte.
Jacek Yerka is behoorlijk schatplichtig.
@Peter: Ik denk het gebruik van geometrische vormtaal als dominante structuur in de compositie.
Escher paste het echter heel anders toe dan deze Magritte/Dali/Escher schilder (is het wel een schilderij?)
Misschien heeft hij ook wel eens Dolf Zwerver gezien
![]()
@spees: Ik begrijp dat je wat overeenkomsten met Dolf Zwerver ziet, maar zelf vind ik die een veel naïevere stijl hebben en bovendien meer overeenkomsten hebben met de stijl en kleurgebruik van Co Westerik.
De geometrie bij Yerka is van een heel andere orde dan die bij Escher. Naar mijn besheiden mening dan.
@7 Waarom Escher? emotieloos, ruimtelijk, surrealistisch, absurd, (stukken van)gedetailleerd getekende ogenschijnlijk normale bouwwerken “zwevend” weergegeven, vrijwel geen personen. Het lijkt alsof Escher en Dali samen aan de paddo’s hebben gezeten :-)
@11 Okee, ik zag ook wel beesten voorbij komen die aan Escher’s rollende beestjes lijken onteend.
Het eerste plaatje achter de link heeft weer veel weg van La Place Désertée van Desmazières.
Het lijkt er zo langzamerhand sterk op dat Steeph met Jacek Yerka een leuke zondagzoektocht heeft geprovoceerd.
Ben benieuwd of anderen meer citaten van andere meesters in het werk van Yerka zijn tegengekomen.
Is het een doolhof?
Nr. 31 doet denken aan Melle.
Ik mag hier wel graag naar kijken, persoonlijk.
@14 Bedoel je Melle Oldeboerrigter of Melle de Boer?
Het hier naar voor gebrachte werk verhoud zich tot het commentaar erop, tot eénzelfde monotonie, zo goed herkenbaar voor wie op z’n tijd eens lans dit blog surft.
De commentatoren wanen zich Zwanen in de mooi afgelijnde grachtjes (die inderdaad wat aan de polder doen denken) van hun vakgebied en-of kennis.
Het levert een op het eerste gezicht interessante schilderij op, dewelke al na snel omslaat naar een verlangen naar meer.
Naar meer Fa(antasie), de wilde frisheid van limoenen.