Kracht van consument redt wereld

COLUMN - Waarin de auteur ontdekt wat carrot mobs zijn en aangenaam verrast is door de potentie ervan.

Milieudefensie mailde Sargasso over hun nieuwe campagne: ze zijn bezig met een carrot mob-actie waarbij ze massaal kaas zonder soja uit Zuid-Amerika bestellen om een grote Nederlandse kaasmaker op regionaal veevoer over te laten stappen.

Een carrot mob. Ik had er nog nooit van gehoord. In eerste instantie dacht ik aan een meute die woest met winterpenen stond te zwaaien voor het kantoorpand van de genoemde kaasmaker. Maar het is iets doeltreffender – en íets minder ‘kijk-die-activistische-milieugekkies-nou’ – dan dat.

Carrot Mob is een bedrijf in San Francisco, vertelt Wikipedia mij, dat in plaats van boycots buycots organiseert. Ze mobiliseren een grote groep consumenten om een bepaald product van een bepaald bedrijf te kopen. Dat bedrijf zal zich in ruil daarvoor inspannen een milieuvriendelijk, menswaardig, maatschappelijk verantwoorde actie te ondernemen.

Blijkbaar is dat zo succesvol gebleken dat het concept en naam nu door andere organisaties is overgenomen. 

Veel koffie en bier drinken

Thanksgiving Coffee is een koffiebrander in Californië die het een goed idee leek hun koffiebonen voortaan met boten die op windenergie varen te vervoeren. Maar daar hadden ze geld voor nodig. Dus schakelde ze Carrot Mob (het oorspronkelijke bedrijf) in om zoveel mogelijk koffie te verkopen aan sympathisanten. Ze mikten op 150.000 dollar voor de windboten, maar haalden ruim 30.000 dollar op. Dus werden het schone koffie-ovens in plaats van de kekke windboten, maar he: iets is beter dan niets, nietwaar?

Ik weet niet meer wat ik wel deed op 13 oktober, maar helaas was ik niet in Santa Barbara. Dan had ik met een grote groep bierliefhebbers voor ‘het goede doel’ biertjes kunnen gaan drinken bij de Telegraph Brewing Company. Met de extra opbrengsten ging het bedrijf een “cool roof” (pdf) installeren, om de isolatie van de brouwerij te verbeteren.

En iets dichter bij huis: afgelopen week nog werd er in een Spar in Gent meer dan 10.000 euro uitgegeven om de supermarkt te bewegen meer fair trade-producten te verkopen.

Het nieuwe actievoeren

U mag best weten dat ik nogal worstel met het vinden van een balans tussen genieten van het aangename leven en duurzame keuzes maken. Ik weet inmiddels wat een nieuwe spijkerbroek gekost heeft, maar mijn hart begint stiekem toch harder te kloppen als ik een mooi model voor een zacht prijsje zie liggen.

Daarom spreekt het concept van de carrot mob me aan. Het combineert de kracht van de consument met een nobel streven. En het is op kleine schaal al effectief: waarom zouden we de koffietent op de hoek niet op kunnen roepen fair trade koffie in te kopen, de kapper vragen groene stroom te gebruiken, of de supermarkt dwingen deurtjes te plaatsen voor de koelschappen?

Ik zie in deze positieve benadering een nieuwe vorm van actievoeren. Een vorm die past bij deze tijd, waarin we niet meer kunnen ontkennen dat een bepaald niveau van comfort standaard is. Het lijkt mij doelmatiger dan een meute te organiseren die heel boos gaat zijn buiten de hekken van bedrijf X of Y.

(En oja, Milieudefensie dus. De vraag was of ze een stukje mochten aanleveren. In plaats daarvan ging ik op zoek naar het nut van een carrot mob. Maar nu heb ik ze toch twee keer genoemd. Sorry daarvoor.)