Klanken uit het Ondergrondse (19)

Wanneer ik het Utrechtse Lushus aan anderen moet omschrijven qua muziekstijl, noem ik het meestal theatrale muziek. Het drietal dat zich bedient van twee basgitaren en drums, zo nu en dan aangevuld met gitaar of trompet, wordt vaak vergeleken met bands als No Means No of Primus. Je zou het punk kunnen noemen of noise, maar daarmee doe je de muziek eigenlijk tekort; de composities zijn dermate fijn opgebouwd en kennen een grote mate aan variatie waaruit invloeden vanuit de jazz of uit de klassieke muziek in doorklinken. Begin deze maand verscheen alweer het derde album, Red Blushes, van de band die al enkele jaren op een grote schare trouwe fans kan rekenen in het Nederlandse
clubcircuit en in het buitenland. Hieronder volgt een interview met zangeres/bassiste Sascha Hacska.

Lushus bestaat nu al zo’n 7 jaar in verschillende samenstellingen en onder verschillende namen. Als je jullie muziek anno 2006 vergelijkt met die uit die beginperiode, welke ontwikkelingen hebben jullie daarin dan doorgemaakt?

SH: Ik denk dat we een steeds eigener geluid hebben gekregen, strakker zijn geworden en ons tot één band hebben ontwikkeld. We zijn technisch vooruit gegaan en kunnen ons vocaal beter uitdrukken. De nummers zitten logisch in elkaar waardoor de muziek toegankelijker is geworden, ondanks dat de nummers steeds eigenzinniger zijn. Doordat we inmiddels een vrij grote optreedervaring hebben staan we steeds beter en gemakkelijker op het podium, wat het optreden ten goede komt.

Eén van de dingen die me opvalt, is dat je steeds vaker de gitaar ter hand neemt in plaats van de bas. Betekent dit dat je langzaam aan de gitaar de voorkeur geeft ten opzichte van de bas?

SH: Hoe kom je daar bij? De gitaarnummers zijn in verhouding eigenlijk gelijk gebleven en meestal spelen we er in verhouding minder in een set. Maar het is ook maar net naar welk optreden je komt, hoe lang we spelen en waar we zin in hebben. Basgitaar blijft wel echt mijn
instrument maar voor sommige nummers leent gitaar zich beter en is het dus ook logischer gitaar te spelen.

Jullie hebben verschillende tours gemaakt in het buitenland (w.o. Duitsland, en Denemarken) en ik begreep dat jullie daar eigenlijk meer succes hebben dan in Nederland. Waaruit verklaar je die grotere populariteit in het buitenland?

SH: Ik denk dat dat met 2 verschillende aspecten te maken heeft. Vooral in Duitsland is de alternatieve scène vele malen groter dan in Nederland. Hierdoor krijgen ook bands die niet in een hokje passen de kans van zich te laten horen. Ook heb ik het idee dat het publiek minder over geprikkeld is geraakt door de massa van aanbod van bands, zoals dit in Nederland het geval is. Hierdoor word er beter, aandachtiger en vooral opener geluisterd. Maar het toeval wil dat we ook in Nederland steeds meer kans krijgen om te spelen en steeds meer reacties voor elkaar krijgen.

De nieuwe cd Red Blushes is recentelijk na een lange opnameperiode uitgekomen. Waarom duurde het zo lang voordat de cd het licht zag?

SH: We hebben besloten ook deze Cd geheel in eigen beheer op te nemen. Een reden hiervoor was dat we de rust en de tijd wilden nemen voor de opnames. Uiteindelijk is het gebrek aan tijdsdruk ook een last gebleken maar zo kom je er in ieder geval achter hoe en wat je wilt voor
volgende opnames. We hebben de opnames voornamelijk in ons huis in Oostenrijk gemaakt en hebben hier 10 dagen over gedaan. In Nederland is het grootste deel van de zangpartijen opgenomen en het geheel afgemixt. Vooral dit laatste heeft de nodige tijd gekost. We hebben de ruimte en tijd genomen zodat experimenteren mogelijk was. Ik geloof dat we allemaal veel geleerd hebben van deze manier van opnemen en afmixen. We weten nu veel beter hoe we dingen wel en niet aan willen pakken. Ik vind zelf dat het een typische Lushus Cd is geworden waar we echt trots op kunnen zijn. In april gaan we bij Corno Swetsloot een singletje opnemen met nieuw materiaal.

Is het nieuwe album een logisch voortvloeisel op jullie vorige album, Infection uit 2002?

SH: Dat is moeilijk te zeggen. De Cd is weer in eigen beheer opgenomen en het hoesje is net als infection zelf gemaakt. Dit keer geen latex maar vilt. Toen Merel Koning (bass, red.) bij de band kwam hadden we een gevoel van een nieuwe start ook al spelen we nog steeds een aantal oude nummers. Omdat Merel een andere manier van baspelen heeft zijn nummers anders gaan klinken. Door de nieuwe bezetting voelt deze Cd toch weer als een eerste Cd. In die zin blik je niet echt terug maar juist vooruit. Een verschil is dat de cd een stuk korter is. We hebben een selectie van nummers gemaakt zodat de Cd tot één geheel is geworden. Ook bij Infection was het de bedoeling tijd te nemen voor de opnames maar ontbrak het ons aan de nodige ervaring, intentie en opnametechniek. Dit keer hebben we ons veel beter op de opnames voorbereid zowel mentaal als ook in technisch opzicht. Daardoor is het geluid van deze Cd stukken beter.

Wat kunnen we verwachten van de vinyl single met Corno Swetsloot (o.a. bekend van Seesaw, red.) die in mei uit zal komen?

SH: Ten eerste 2 fantastische nieuwe nummers! En ik hoop, voor het eerst, een professionele opname kwaliteit. Ik zou het mooi vinden als deze single op de dansvloer gedraaid gaat worden.

Lushus speelt dinsdag 14 februari om 21u in de bovenzaal van Paradiso.

Lushus