DATA - Nu alle Tweede Kamerzetels na het vormen van de regering weer bezet zijn, kunnen we constateren dat dit de jongste Tweede Kamer ooit is, met een gemiddelde leeftijd van net geen 44. En wederom is het gemiddeld aantal jaren ervaring van de Kamerleden verder gedaald naar net iets meer dan 3. Dat is sinds 1850 niet meer voorgekomen.
Een jaar geleden hebben we al eens gekeken naar de ervaring en leeftijd van de Tweede Kamerleden. De trend was toen al duidelijk. Door de vroegtijdige verkiezingen en de stevige verschuivingen die daaruit volgden, is het niet vreemd dat met name de ervaring verder gedaald is. Het is wel opvallend dat de gemiddelde leeftijd zoveel verder omlaag is gegaan. Vergeleken met het vorige record, vlak na de verkiezingen van 2010, is er een half jaar af gegaan. En dat terwijl er juist een ouderenpartij bij is gekomen.
Hier de grafieken. Eerst die van de gemiddelde leeftijd:
En dan die met het gemiddeld aantal jaren ervaring per kamerlid:
Het oudste Kamerlid ooit was Charles Antoine baron de Bieberstein Rogalla Zawadsky. Hij overleed op 30 oktober 1880 als lid van de Tweede Kamer op 84-jarige leeftijd. Het oudste Kamerlid nu is Jan de Wit (SP) met 67 jaar. De jongste is Farshad Bashir (SP), 24 jaar oud. Hij was overigens ook het jongste kamerlid ooit, net een dag 20 toen hij in de kamer kwam.
Met dank aan het Parlementair Documentatie Centrum. Zie ook Parlement.com.
Reacties (11)
Tja, logisch, die kamer is steeds meer een startpunt in de bestuurlijke-baantjes-carroussel dan een eindpunt. Het ideale carriere pad ziet er voor de meeste zo uit:
Kamerlid-> Stats./Min. -> RvB Bedrijfsleven, Bestuurder Koepelorganisatie, Commissariaatje en Denktankje.
Binnen de top van de VVD wordt het kamerlidmaatschap ook letterlijk gezien als corvee wat je eerst gedaan moet hebben voordat je echt carriere kan maken.
Het passief kiesrecht heeft ook geschiedenis wat leeftijd betreft:
“Om verkozen te mogen worden, gold lange tijd als voornaamste vereiste de leeftijd. Die was tot 1963 dertig jaar. Bij de grondwetsherziening van 1963 werd de leeftijd verlaagd naar 25 jaar, en in 1971 naar 21 jaar. De grondwetsherziening van 1983 bracht de minimumleeftijd op 18 jaar.”
bron: http://www.parlement.com/id/vh8lnhrouwze/kiesrecht
@1
De toegenomen (Media)druk, slecht betalende hondenbaan, kiezers die van links naar rechts bewegen, toename gevallen kabinetten…resultaat: de laatste 20 jaar teveel kamerleden die geen énkele noemenswaardige toegevoegde waarde hebben (kunnen) genereren (neem LPF). Wie is toch die Jojo waar komt ie vandaan wat zit ie daar in hémelsnaam te doen dan en zoeef weg was ie weer.
Het te haastig manoeuvreren van de huidige jonge garde politici (neem Rutte en de inkomensafhankelijke zorgpremie) doet denken aan die mop van een ouwe roppige bok die met zijn zoon op een heuvel staat terwijl beneden in het dal een kudde malse hinden staat te grazen…
@3.
Slecht betalende hondenbaan?
http://www.parlement.com/id/vh8lnhrrs0qo/inkomen_tweede_kamerlid
Je moet ze niet zieliger maken dan dat ze zijn.
En nog al gemakkelijk gezegd dat teveel kamerleden geen enkele toegevoegde waarde hebben gegenereerd. Kort door de bocht. Zelfs voor sommige LPF- leden.
Dat laatste punt kan je overigens weer in verband brengen met het riante salaris, of nee, schadeloosstelling.
@4
1) I.v.m. het bedrijfsleven v.a. zeg medio 80- er jaren waar men geleidelijk schandelijke salarissen kon gaan verdienen.
2) Teveel kamerleden die slechts 1 termijn in het pluche mochten plaatsnemen, zelfs slechts enkele maanden tot 1 jaar .
@5.
2) Oh, je bedoelt het wachtgeld. Dat was volgens mij juist bedoeld omdat een politiek gekleurd persoon moeilijk in het bedrijfsleven snel een baan kon vinden. Het wachtgeld is trouwens ook een punt om het aantrekkelijk te maken: financiële zekerheid voor een bepaalde periode.
1) De overheid mag wel een goed voorbeeld geven. Je bedoelt dan kennelijk dat andere getalenteerde professionals niet meer zich lenen voor een baan als volksvertegenwoordiger, maar voor een beter salaris gaan. Zeker met de verschuiving van begeisterung en roeping naar technocraat is dat begrijpelijk.
ad2) Nee, in de zin van dat de vorst er eerst overheen moet zijn gegaan eer men het “vak” van politicus onder de knie heeft/ denkt te hebben. Velen zijn na 1 termijn (als je geluk hebt) al weer waaien..lijkt wel op de transfers binnen het voetbal: 1 x een balletje geraakt en meteen (worden) verkocht
@7.
ad 2) Maar het is toch de bedoeling als je in de Kamer komt dat je enige ervaring heb opgebouwd. Ken mensen die hebben jaren in hun gemeente en provincie aan het werk geweest. Natuurlijk is nationaal ietsje anders, maar het werk is hetzelfde.
Als je denkt aan een Journaal-presentatrice geef ik je wel gelijk. Maar die gaat wel voor de tweede termijn.
Je hebt inderdaad een streepje voor als je in gemeente of provincie hebt gewerkt (bekend met de ambtelijke molens) maar dat zegt helemaal niks of je overeind blijft in het landelijke (media)circus. Meteen domme dingen gaan blaffen die geen hout snijden is al een teken aan de wand…
Ascher op de radio in het kader van de aangescherpte sollicitatieverplichting: “langsgaan/ inschrijven bij uitzendbureaus anders sancties” …terwijl die massaal hun deuren hebben gesloten en alleen inschrijven als iemand op een baan wordt voorgesteld (bellen e/o langsgaan heeft nauwelijks/ geen zin)
Alsof je Joris Driepinter hoort zeggen “Melk is Goed Voor Elk” en meer van dat soort wijsheden…
Die vluchtigheid en onervarenheid zegt iets over de partijen, die kamerleden op de lijst zetten. Die partijen raken ook steeds meer uitgehold en in de marge.
Kamerlid als opstapje naar belangrijker en voor velen naar beter betaald werk. Zo vermindert het toezicht op de regering en verslechtert de wetgeving.
De gemiddelde leeftijd van kiezers en vertegenwoordigers benaderen elkaar blijkbaar steeds meer.