Hopelijk is het voor hem de ware transcendentie … en komt hij geen ‘wrathful god’ tegen daarboven ;-)
Klikmelink voor ’n excellente IB site.
#2
larie
Vanavond, na het eten krijgen mijn jonge dames wilde aardbeien uit de tuin met een verhaaltje erbij.
#3
Stijn
Ingmar Bergman is zo’n lacune in mijn culturele opvoeding: Vaak gehoord dat zijn films een must zijn, nooit iets van gezien.
Is er iemand die er wel wat van weet en me kan vertellen welke drie films van hem ik in ieder geval zou moeten bekijken?
#4
S’z
De stilte (Tystnaden)
Persona
en Scènes uit een huwelijk naar verluidt ook
Veel is nogal gedateerd, vrees ik. Ben om die reden persoonlijk geen grote fan van Bergman – is me iets te moralistisch, scandinavisch-religieus. Schuldvragen en godsvrees en zo. Zie ook hoe hij werd omhelsd door de katholieke filmpers, die aan de rest van de auteurs veel meer werk had. Veel van z’n problematieken zijn mij toch net iets te veel van hun plaats & tijd, en dat heb ik met bv. Kurosawa of Fellini veel minder, of zelfs met Resnais, Dreyer of Tarkovski. Je herkent er net iets te veel de contemporaine theaterregisseur in, zeker in z’n oudere (zwartwit) films. Bv. Wilde aardbeien, daar zit niet zo veel vaart meer in, dat leidt nog naar weinig waar je vandaag iets mee aan kan – en dan voer ik hier zeker geen pleidooi voor moderne cinema, ik hou best van trage films. Op een of andere manier was Bergman met te veel met z’n privé-kwesties, an sich volwassen materies, maar minder met de condition humaine. Was ook vormelijk geen echt grote vernieuwer, op dat vlak liepen de andere auteurs van zijn tijd hem voorop. “Persona” (’66) is vormelijk wel sterk maar kwam ruim na “Otto e mezo” en Godard, so to speak – al kan dat op zich geen criterium zijn. Straffe regisseur, zeer zeker, met een grote impact op de wereldcinema (en op de discours van zijn tijd), maar nauwelijks my cup of tea. En voor de rest van de doden niets dan goeds ;-)
Alles, Stijn, alles. Dan alles van Fellini, daarna Buñuel, de helft van de Lynch-en en eindigen met Apocalypse Now!, dertig keer na elkaar.
U bent gegarandeerd van uw ’toestand’ verlost en gaat bevrijd door het leven ;-)
Hoe dan ook, z’n vaste cameraman, Sven Nykvist, is wereldklasse.
#8
Stijn
Voor ‘alles’ heb ik geen tijd, vrees ik, Crachàt:
Ik moet de Confessiones van Augustinus nog uitlezen ;-)
#9
HansR
…is me iets te moralistisch, scandinavisch-religieus. Schuldvragen en godsvrees en zo.
Volkomen gelijk S’z, Ingmar is niet te vreten zo zondig schuldbeseffend deprimerend zijn zijn films. Dus @Stijn, lees die belijdenissen van Augustinus maar. En dat zeg ik, kun je nagaan (overigens heb ik die belijdenissen wel gelezen en die kun je wat mij betreft verder eigenlijk ook wel overslaan).
#10
larie
Dat had ik al nietvanhiertotgunder lezende al begrepen @HansR :)
#11
HansR
@Larie
Ah…. :))
hoor ik nog wat verder commentaar?
#12
larie
Na de vakantie, enige boek wat ik bij me heb..op de toppen van Zwitserland, fraaie lokatie voor je verhaal.
#13
Eunuch
@#8 ha, dan hebt u ook Aquino + “A portrait of the artist as a young man” van Joyce al willen lezen ?
#14
S’z
7bis ivm #5 : ik zou toch beginnen met Fellini, vervolgens Buñuel, en dan misschien eerder Tex Avery dan Bergman ;-) of anders Tarkovsky of Tati.
En Stijn, er is ook nog “Je vous salue Marie” van Godard voor u, of Dreyer, die een straffe Jezusfilm had geschreven maar te vroeg stierf om ‘m te kunnen verfilmen…
#15
S’z
En “Themroc” natuurlijk he Stijn. Een man alleen, worstelend met zijn geloof…
#16
S’z
14bis check toch ook zeker Herzog ‘s, Stijn. Ander soort metafysica dan de transcendentalen Dreyer, Bresson & co. (die ik ook eerder aanraad dan Bergman).
Of de twee “Orphée” verfilmingen van Cocteau ! Het mysterie van de dood werd nooit zo straf verfilmd als daar.
Qua Buñuel en katholicisme : behalve “La voie lactée” zijn ook “Simon del desierto” en “Nazarin” misschien goede appetizers. Maar nog het meest van al zijn autobiografie “Mijn laatste snik”, die jarenlang in de ramsj heeft gelegen bij DS. Een zeer hartverwarmend boek, Stijne !
Cocteau! Cocteau! Cocteau! Natuurlijk!!
Ben haast benieuwd wat die kruisdrager daarvan vindt.
Ie lijkt me wel eerlijk – tot op zekere commenthoogte :-)
#18
Stijn
O jee, kan iemand even een sabbatical voor mij regelen?
Op dit moment hou ik het bij de Belijdenissen (die mag natuurlijk niemand overslaan) en voor de ontspanning ernaast “Een schitterend gebrek” van Japin: Zeker voor wat betreft de eerste hoofdstukken uit Augustinus een aardige combinatie ;-)
Joyce staat inderdaad ook op het verlanglijstje, Eunuch, en als je met ‘Aquino’ Thomas van Aquino bedoelt: daar heb ik inderdaad al eens iets van gelezen, en dat is goed bevallen…
#19
larie
Regelen no way, heeft U @stijn uw land al zeven jaar bebouwd dan? ;)
#20
Stijn
lol @ Larie
ehh, dat weet ik niet: Geldt studeren ook als het bebouwen van het land, denk je?
#21
Squire
yum , Liv Ullman! Die films kunnen me gestolen worden.
Mijn favorieten zijn Personna en Het Zevende Zegel. Beklemmend.
@Stijn
Ik had eerst de Confessiones via luisterboek geprobeerd – afschuwelijk, niet om door te komen. Gek genoeg ging het lezen een stuk vlotter. Ditmaal begreep ik het ook beter.
Als je toch bezig bent met middeleeuwse denkers, doe dan ook gelijk Averroës. Met al die regen hebben we tijd zat om te lezen. Zelf heb ik ‘Tahafut at-Tahafut’ in het Engels gelezen; een verdediging van Aristoteles’ werken ten tijde van de vroege Islam.
(Met Averroës’ inzichten is Aquinas ook beter te snappen. Zeker enige invloed. Als bonus leer je dat de Islam niet altijd een ‘onverzettelijke berg’ of onveranderlijk is geweest, zoals nu. Ooit was er binnen de Islam een stroming die ‘de rede’ verdedige. Mij gaf dat enige hoop. Niet voor nu, maar wel voor later.)
#28
S’z
@#25 of Agnetha Fältskog, of die blonte van de Svensson reclame ?
Logeerde een week bij Zweeds echtpaar dat ook ander bevriend echtpaar op bezoek had. Vrouwen waren stukken, blonde prijspoezen, de mannen maar gewoontjes en tot geen imposantie meer in staat. Een van deze was toch verleid door overbuurvrouw “iets dan, iets meer”. Dat vermoeden borrelde en sloop een week lang door het huis met woedende uitbarsting, bijl, achtervolging tot gevolg, schreeuwen, excuses en mompelen de volgende avond.
“Het was presies die Bergman, nou se moge het allemaal houwe famme, ik was op fandesenuwe” zuchtte Albert Mol tien jaar later.
#31
larie
:)
#32
S’z
topLOL, #30, en het zegt wel iets over het talent van (de latere) Ingmar
zelf ook ooit zo’n scène meegemaakt, maar ik dacht toch sneller aan Antonioni – minder protestantse doem
grimgrijns mesc – misschien is het zo simpel: als die Zweedsen niet zukke stoten waren, hadden die zielige mannekes minder jaloers moeten nukken en zwijgen onder het protestanto-juk. Maar ja, geen Saabs, Ikea of ander lichtend voorbeeld van plebiscietdesign – en dat laatste probeer ik sarcasmeloos en zelfs met achting te zeggen.
#34
mescaline
Zo simpel als dat was ook de analyse van die maffe gekke kakelaar Crachat. Haha, zelfs verre familie van me (onechte tak).
Een wijs man vergeleek ooit mesc en crà met elkaar onlangs. Teken en tekst waren gelijk, zei die.
En het was waar: ik heb het zelf gehoord…
#36
Stijn
@ Jimmy #27
Dank voor de tips. Avverroës is me bekend, zij het alleen uit secundaire literatuur. Maar de middeleeuwse Islam is zeker interessant, en het blijft eeuwig zonde dat zo weinig moslims deze gouden eeuw uit hun eigen geschiedenis kennen.
Zoals mijn wijze oude biechtvader met een licht-ironische glimlach pleegt te zeggen: “Zij hebben ons de wetenschap gebracht toen wij nog fundamentalisten waren.”
#37
Squire
Kijk, Agnetha is natuurlijk hors concours
#38
Snaporaz
@#35 zo zie je maar dat dat politiek compas ook nog moet worden aangevuld met een cultureel-filosofisch compas, of een culinair ofzo…
Reacties (38)
Hopelijk is het voor hem de ware transcendentie … en komt hij geen ‘wrathful god’ tegen daarboven ;-)
Klikmelink voor ’n excellente IB site.
Vanavond, na het eten krijgen mijn jonge dames wilde aardbeien uit de tuin met een verhaaltje erbij.
Ingmar Bergman is zo’n lacune in mijn culturele opvoeding: Vaak gehoord dat zijn films een must zijn, nooit iets van gezien.
Is er iemand die er wel wat van weet en me kan vertellen welke drie films van hem ik in ieder geval zou moeten bekijken?
De stilte (Tystnaden)
Persona
en Scènes uit een huwelijk naar verluidt ook
Veel is nogal gedateerd, vrees ik. Ben om die reden persoonlijk geen grote fan van Bergman – is me iets te moralistisch, scandinavisch-religieus. Schuldvragen en godsvrees en zo. Zie ook hoe hij werd omhelsd door de katholieke filmpers, die aan de rest van de auteurs veel meer werk had. Veel van z’n problematieken zijn mij toch net iets te veel van hun plaats & tijd, en dat heb ik met bv. Kurosawa of Fellini veel minder, of zelfs met Resnais, Dreyer of Tarkovski. Je herkent er net iets te veel de contemporaine theaterregisseur in, zeker in z’n oudere (zwartwit) films. Bv. Wilde aardbeien, daar zit niet zo veel vaart meer in, dat leidt nog naar weinig waar je vandaag iets mee aan kan – en dan voer ik hier zeker geen pleidooi voor moderne cinema, ik hou best van trage films. Op een of andere manier was Bergman met te veel met z’n privé-kwesties, an sich volwassen materies, maar minder met de condition humaine. Was ook vormelijk geen echt grote vernieuwer, op dat vlak liepen de andere auteurs van zijn tijd hem voorop. “Persona” (’66) is vormelijk wel sterk maar kwam ruim na “Otto e mezo” en Godard, so to speak – al kan dat op zich geen criterium zijn. Straffe regisseur, zeer zeker, met een grote impact op de wereldcinema (en op de discours van zijn tijd), maar nauwelijks my cup of tea. En voor de rest van de doden niets dan goeds ;-)
Alles, Stijn, alles. Dan alles van Fellini, daarna Buñuel, de helft van de Lynch-en en eindigen met Apocalypse Now!, dertig keer na elkaar.
U bent gegarandeerd van uw ’toestand’ verlost en gaat bevrijd door het leven ;-)
NIWAAR Snapz – Wilde Aardbeien is magistraal!
Allez dan.
Hoe dan ook, z’n vaste cameraman, Sven Nykvist, is wereldklasse.
Voor ‘alles’ heb ik geen tijd, vrees ik, Crachàt:
Ik moet de Confessiones van Augustinus nog uitlezen ;-)
…is me iets te moralistisch, scandinavisch-religieus. Schuldvragen en godsvrees en zo.
Volkomen gelijk S’z, Ingmar is niet te vreten zo zondig schuldbeseffend deprimerend zijn zijn films. Dus @Stijn, lees die belijdenissen van Augustinus maar. En dat zeg ik, kun je nagaan (overigens heb ik die belijdenissen wel gelezen en die kun je wat mij betreft verder eigenlijk ook wel overslaan).
Dat had ik al nietvanhiertotgunder lezende al begrepen @HansR :)
@Larie
Ah…. :))
hoor ik nog wat verder commentaar?
Na de vakantie, enige boek wat ik bij me heb..op de toppen van Zwitserland, fraaie lokatie voor je verhaal.
@#8 ha, dan hebt u ook Aquino + “A portrait of the artist as a young man” van Joyce al willen lezen ?
7bis ivm #5 : ik zou toch beginnen met Fellini, vervolgens Buñuel, en dan misschien eerder Tex Avery dan Bergman ;-) of anders Tarkovsky of Tati.
En Stijn, er is ook nog “Je vous salue Marie” van Godard voor u, of Dreyer, die een straffe Jezusfilm had geschreven maar te vroeg stierf om ‘m te kunnen verfilmen…
En “Themroc” natuurlijk he Stijn. Een man alleen, worstelend met zijn geloof…
14bis check toch ook zeker Herzog ‘s, Stijn. Ander soort metafysica dan de transcendentalen Dreyer, Bresson & co. (die ik ook eerder aanraad dan Bergman).
Of de twee “Orphée” verfilmingen van Cocteau ! Het mysterie van de dood werd nooit zo straf verfilmd als daar.
Qua Buñuel en katholicisme : behalve “La voie lactée” zijn ook “Simon del desierto” en “Nazarin” misschien goede appetizers. Maar nog het meest van al zijn autobiografie “Mijn laatste snik”, die jarenlang in de ramsj heeft gelegen bij DS. Een zeer hartverwarmend boek, Stijne !
Cocteau! Cocteau! Cocteau! Natuurlijk!!
Ben haast benieuwd wat die kruisdrager daarvan vindt.
Ie lijkt me wel eerlijk – tot op zekere commenthoogte :-)
O jee, kan iemand even een sabbatical voor mij regelen?
Op dit moment hou ik het bij de Belijdenissen (die mag natuurlijk niemand overslaan) en voor de ontspanning ernaast “Een schitterend gebrek” van Japin: Zeker voor wat betreft de eerste hoofdstukken uit Augustinus een aardige combinatie ;-)
Joyce staat inderdaad ook op het verlanglijstje, Eunuch, en als je met ‘Aquino’ Thomas van Aquino bedoelt: daar heb ik inderdaad al eens iets van gelezen, en dat is goed bevallen…
Regelen no way, heeft U @stijn uw land al zeven jaar bebouwd dan? ;)
lol @ Larie
ehh, dat weet ik niet: Geldt studeren ook als het bebouwen van het land, denk je?
yum , Liv Ullman! Die films kunnen me gestolen worden.
Sorry, Liv Ullmann , über stuk
[img]http://tbn0.google.com/images?q=tbn:-omEZEduhe-_bM:http://www.pep-web.org/document.php%3Fid%3Dpi.18.0193.fig007.jpg%5B/img%5D
[img]http://tbn0.google.com/images?q=tbn:79nvOmQ5B7tgYM:http://www.geocities.com/cine_sueco/Cara_a_cara.jpg%5B/img%5D
+ klikmelink
Forbidden
You don’t have permission to access /klippdockor/KD/AR/AR1969/AR1969-16.jpg on this server.
Additionally, a 404 Not Found error was encountered while trying to use an ErrorDocument to handle the request.
:)
Bijna zo mooi als Bibi Andersson
http://kattisdolls.net/klippdockor/KD/AR/AR1969/AR1969-16.jpg lukt soms wel, soms niet
Mijn favorieten zijn Personna en Het Zevende Zegel. Beklemmend.
@Stijn
Ik had eerst de Confessiones via luisterboek geprobeerd – afschuwelijk, niet om door te komen. Gek genoeg ging het lezen een stuk vlotter. Ditmaal begreep ik het ook beter.
Als je toch bezig bent met middeleeuwse denkers, doe dan ook gelijk Averroës. Met al die regen hebben we tijd zat om te lezen. Zelf heb ik ‘Tahafut at-Tahafut’ in het Engels gelezen; een verdediging van Aristoteles’ werken ten tijde van de vroege Islam.
(Met Averroës’ inzichten is Aquinas ook beter te snappen. Zeker enige invloed. Als bonus leer je dat de Islam niet altijd een ‘onverzettelijke berg’ of onveranderlijk is geweest, zoals nu. Ooit was er binnen de Islam een stroming die ‘de rede’ verdedige. Mij gaf dat enige hoop. Niet voor nu, maar wel voor later.)
@#25 of Agnetha Fältskog, of die blonte van de Svensson reclame ?
http://www.youtube.com/watch?v=bsCPlK-agWM
Logeerde een week bij Zweeds echtpaar dat ook ander bevriend echtpaar op bezoek had. Vrouwen waren stukken, blonde prijspoezen, de mannen maar gewoontjes en tot geen imposantie meer in staat. Een van deze was toch verleid door overbuurvrouw “iets dan, iets meer”. Dat vermoeden borrelde en sloop een week lang door het huis met woedende uitbarsting, bijl, achtervolging tot gevolg, schreeuwen, excuses en mompelen de volgende avond.
“Het was presies die Bergman, nou se moge het allemaal houwe famme, ik was op fandesenuwe” zuchtte Albert Mol tien jaar later.
:)
topLOL, #30, en het zegt wel iets over het talent van (de latere) Ingmar
zelf ook ooit zo’n scène meegemaakt, maar ik dacht toch sneller aan Antonioni – minder protestantse doem
grimgrijns mesc – misschien is het zo simpel: als die Zweedsen niet zukke stoten waren, hadden die zielige mannekes minder jaloers moeten nukken en zwijgen onder het protestanto-juk. Maar ja, geen Saabs, Ikea of ander lichtend voorbeeld van plebiscietdesign – en dat laatste probeer ik sarcasmeloos en zelfs met achting te zeggen.
Zo simpel als dat was ook de analyse van die maffe gekke kakelaar Crachat. Haha, zelfs verre familie van me (onechte tak).
Een wijs man vergeleek ooit mesc en crà met elkaar onlangs. Teken en tekst waren gelijk, zei die.
En het was waar: ik heb het zelf gehoord…
@ Jimmy #27
Dank voor de tips. Avverroës is me bekend, zij het alleen uit secundaire literatuur. Maar de middeleeuwse Islam is zeker interessant, en het blijft eeuwig zonde dat zo weinig moslims deze gouden eeuw uit hun eigen geschiedenis kennen.
Zoals mijn wijze oude biechtvader met een licht-ironische glimlach pleegt te zeggen: “Zij hebben ons de wetenschap gebracht toen wij nog fundamentalisten waren.”
Kijk, Agnetha is natuurlijk hors concours
@#35 zo zie je maar dat dat politiek compas ook nog moet worden aangevuld met een cultureel-filosofisch compas, of een culinair ofzo…