In de arrestantenbus

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol
,

Zaterdag maakte ik een gezellig busreisje met wat mensenrechtenactivisten, kritische jongeren en collega-journalisten. Eindbestemming was het politiebureau van de Autofabriekwijk in Nizjni Novgorod, een mooie stad die voor een paar uur in een oorlogszone leek te zijn omgetoverd.

Dat zit zo. De militaire eenheid had tijdens een verboden demonstratie over het hoofd gezien dat ik journalist was. Logisch: ik was foto’s aan het maken, had een persaccreditatie van het ministerie van buitenlandse zaken bij me, had me aangemeld bij de lokale politie op het Gorkiplein en riep dat ik journalist was.

Dus dat busreisje was niet geheel vrijwillig. Na de tralies van de arrestantenwagen en de commando’s van de ME was het echter een prettig onderkomen. Ik kon er zelfs stiekem mijn eerste sms’je versturen aan collega Peter d’Hamecourt, die bezorgd had toegezien dat twee bomen van kerels mij tegen een bus smeten, van achteren sloegen, wegsleurden en in de ME-wagen mikten (zie Peters column).

Maar in de stadsbus die onder politiebegeleiding naar de Autofabriekwijk reed, kwamen de eerste grapjes al los. Iemand las op een opschrift dat een buskaartje 8 roebel kost en stelde voor de chauffeur te betalen.

Anderhalf uur later waren wij, de drie buitenlandse journalisten, vrij. Ze leken zich op het politiebureau niet echt raad te weten met onze aanwezigheid. We werden vanaf dat moment met fluwelen handschoenen aangepakt, hoewel zonder begrip, verklaring of excuses. ,,Heb je klappen gekregen? Dan zul je wel wat verkeerds hebben gedaan.”

Onze documenten werden onderste boven gekeerd, maar of je ze nu van links naar rechts, van boven naar beneden of andersom las: alles was in orde. ,,Ik kan niets vinden”, zei ook de dame van de immigratiedienst die erbij was gehaald haast verontschuldigend tegen de agent. En dus mochten we gaan, nadat al onze documenten eerst even waren gekopieerd.

Zie ook: www.ruslandblog.nl

Reacties (8)

#1 Mark

Wow. Hopelijk ben je er lichamelijk goed van af gekomen maar ook geestelijk niet al te veel geraakt. Dit soort akkefietjes zul je in Rusland wellicht al eerder gehad hebben?

  • Volgende discussie
#2 Remco

De hoofdagent op het politiebureau vroeg mij, enigszins provocerend: ,,Gebeuren dit soort dingen in Nederland dan niet?”

Mijn antwoord: ,,Dat weet ik niet, want ik heb niet eerder klappen van de politie gekregen.”

Dus nee, dit was mij niet eerder overkomen, maar wel andere kleine akkefietjes, ja (voortdurend documenten controleren, intimidatie, verhoor door FSB, achtervolging in Kazachstan etc.).

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#3 Joost

Een droog verslag, maar wat doet dit met je?
Ik kan me voorstellen dat je kijk op journalistiek toch iets is bijgesteld de afgelopen paar dagen. Ook al wéét je dat het gebeurt, het lijkt me toch andere koek het zelf mee te maken…

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#4 Remco

@spuyt12: Bewust droog, want ik wil noch voor held noch voor zielenpoot aangezien worden. Wat mij persoonlijk is overkomen is niet zo heel erg, maar het feit dát het mij (en collega’s) is overkomen wél.

Het is inderdaad andere koek het zelf mee te maken. Ik was er goed op voorbereid, maar je denkt toch altijd dat het anderen overkomt en aan jou voorbijgaat. Dus het was best even schrikken. Vooral omdat je bent overgeleverd aan een stel mensen dat is opgeleid om anderen hardhandig aan te pakken, niet om naar argumenten te luisteren.

Mijn beeld van de journalistiek is niet veranderd. Als ik hier net was begonnen met werken, dan had ik misschien wél anders tegen Rusland aangekeken. Maar nogmaals, dit was voor mij allang geen verrassing meer.

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#5 Victor

Jemig, heftig verhaal hoor. Ik hoorde Peter D. op het nos journaal vertellen dat er journalisten opgepakt waren, maar dat het onze eigen correspondent was…

Krijgt dit verhaal nog een staartje? Dient de ambassade/vereniging van journalisten nog een klacht in of verdwijnt dit met een sisser in de doofpot?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#6 Remco

@PokeyTheCat: Ik ben uitgenodigd door de ambassadeur om vanmiddag persoonlijk nog eens mijn relaas te doen. De ambassade hing zaterdagmiddag gelijk al aan de lijn, maar toen was collega Jelle even druk met jodium, wattenstaafjes en mijn gezicht. ;-)

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#7 Mark

Nou, dat ze aan de lijn hangen zegt toch wel wat lijkt me. Maar wat verwacht je dat de ambassadeur gaat zeggen?

  • Volgende discussie
  • Vorige discussie
#8 Remco

@Think Tank: De reactie van de ambassadeur vind je inmiddels op mijn blog. Jullie reacties zijn op mijn blog – en hier – welkom.

  • Vorige discussie