Van eindeeuws naar DIT ?? Begin maar al te lezen over The Great War, Charley !
#2
mescaline
Says who @Mr. SuperbInfiniteInTimingAndSensingThoseAllKindsOfExperiencez ?
#3
parallax
Ik ben bij zin 3, en het er nu al mee eens.
In combinatie met keuze-stress en een quarter-life crisis gaat het allemaal prima hier.
prima..
#4
parallax
#5
Gezellig
Zet de boeken/cd’s/dvd’s die je wil kopen op een wishlist. Kijk regelmatig op de wishlist, haal dingen weg als je na een maand ontdekt dat iets een bevlieging was. Lees recensies van de items. Wik en weeg. Als een item er na een jaar (soms langer) nog staat, kan je het kopen als je het dan nog steeds graag wil.
En als je ziet dat je boeken na 5 jaar nog niet hebt gelezen (cd’s beluisterd, dvd’s bekeken), en vergeten bent waarom je ze hebt gekocht: de deur uit ermee. Weggeven/verkopen/weggooien.
#6
Gezellig
Oh ja, en er is natuurlijk ook zoiets als een bibliotheek.
#7
parallax
Weet je met hoeveel boeken ik terug kom als ik de bibliotheek bezocht heb?
#8
InvertedPantsMan
Dit is inderdaad een heel herkenbaar verhaal. Ik ben het alleen niet met zijn ‘oplossing’ eens, maar ik vermoed dat hij lichtelijk chargeert. De enige werkbare oplossing is zelfdiscipline. Of zoals Taleb adviseert de waarde van je ongelezen boeken en films inzien.
#9
parallax
Of zoals Taleb adviseert de waarde van je ongelezen boeken en films inzien.
Exact. Eco’s anti-library. Ik vul zelf m’n boeken collectie net iets sneller aan dan ik haar kan lezen.
En toch stoort dat. So much stuff to learn, so little time to do it.
#10
gronk
En dan hier je tijd gaan zitten verdoen aan het lezen van het gereutel van een peter (zonder website) terwijl er zoveel moois in de boekenkast staat…
#11
InvertedPantsMan
“En toch stoort dat.”
Ja ik kan me er ook niet echt in vinden. Het blijven dode bomen. Af en toe heb ik balans maand. Dan ga ik ook geen boekwinkel binnen, want dat gaat sowieso gelijk fout, en lees ik als een dolle mijn ‘ongelezen’ stapel. Of ik stel een doel als: eerst de stapel halveren voordat ik weer ga kopen. Dat motiveert altijd wel lekker.
“So much stuff to learn, so little time to do it.”
Dat is het leven voor je, heel veel boeken kopen helpt daar geen klap tegen.
Haha, maar het heeft niet zoveel met ‘willen’ te maken.
Kennis vergaren is ontspanning voor mij. Ik wil niet, ik moet.
#15
Yevgeny Podorkin
Ja emsuuri, dat wordt er al heel vroeg ingepompt bij kinderen. En dat escaleert later dan in kasten vol Tupperware en pluizebeestjes en dergelijke. Of schoenen. Rekken vol schoenen. Want tis toch overwegend wel een typiesch vrouwendingetje. Huis vol kolerezooi. Kleurige flesjes, glazen poppetjes, 4 sets kandelaars met dito kaarsen voor elk jaargetijde maar als JIJ dan een oude vergeten poster opnieuw leven wil inblazen was het huis ineens te klein en te vol, die dingen…
Maar van de week b.v. bij C-*1000. Ineens omsingeld door een tiental kinderen, terwijl ze met begerige bekkies naar het kleurig zakje wezen half uit de broekzak: “Mag ik uw Go- Go? *heb andere associatie bij Go Go, ’t zijn een soort Flippo’s en wuppies* Maar al meteen geduw en getrek onderling, bedoel, en ik had maar 1 zo’n Go Go heb hem maar vlug verloot. Je gogo’s of je leven.
“De spaarwoede van kinderen loopt zelfs al zo uit de hand dat in verschillende filialen ingangen van C1000-supermarkten massaal worden geblokkeerd.”
Maar wanneer is iets overbodig? Wie maakt dat uit? Tien jaar terug m’n hele elpee- collectie voor een goed doel van de hand gedaan (niet via Marktplaatspuntenel maar gewoon met een kraampje). “Elpee?” Eeh, zo’n zwarte dunne vinylschijf met groeven en een gaatje in het midden. En die legde je dan op een “platenspeler”. En dan legde je het armpje met aan het uiteinde een naald zo in de eerste groef weetuwel…
“Voor Afrika” o.i.d. was het. Ruimtegebrek, geen platenspeler meer en omdat ik niet tegen trossen vliegen uit mondhoeken kan. “Je hebt vast nog wel iets van waarde wat niet meer gebruikt wordt”. 4 verhuisdozen vol mooie fijne elpees. Niet het échte verzamelwerk, maar d’r zaten er best originele tussen qua muziek (alles wat ertoe deed uit de 60’s en 70’s), de fraaiste hoezen met in de flappen vaak verrassingen en zo plus een paar wonderlijke bootlegs. “Alles één piek”.
Maar nu een spijt van. Een SPIJT. Zie nóg het smoelwerk van van die eeh, stond met kwijl uit z’n bek met 2 vingers zo door die stapels heen te te…pikte percies binnen een scheet en een zucht dié 30 elpees eruit de vuile gore inhalige Specht. Buiten wat ze nú waard zouden zijn, waar zijn die 150 piekies van mij eigenlijk gebleven dan? Want was Afrika niet al vergeven van de kutchinezen bouwen we er wel een nieuw Oranje Slavenparadijs…
Zeg maar Dahààg.
#17
parallax
Hulde.
#18
Bismarck
De schrijver (en veel andere mensen) hebben gewoon teveel geld, dat is duidelijk. Als je met weinig toe moet denk je nog wel eens na of je iets echt wel gaat lezen/kijken voor je het koopt. Daarnaast heeft deze jongen duidelijk teveel “intellectuele” vrienden, die hem vertellen dat hij dat en dat toch echt móet gelezen/gezien hebben.
#19
parallax
Gek, ik heb geen playstation, auto of koophuis. Koop 3 keer per jaar kleding, en ga zelden uit eten.
Geld is niet de oorzaak.
#20
sikbock
BLIJVEN kopen mensen, net zo lang tot er loonbeslag wordt gelegd.. Het probleem lost zich dan vanzelf op..
* is zelf overigens puissant rijk, leeft zuinig, heeft zijn geld op de bank staan, en houdt dat allemaal lekker voor zichzelf *
#21
parallax
Ik heb overwogen om mezelf een faillissement aan te meten.
#22
Gezellig
@16: ok, je moet inderdaad ook wel een beetje opletten met wat je wegdoet en voor hoeveel…
@18 zin 2: nou inderdaad. Hoeveel ‘verplichte’ kost zie je niet bij mensen in de kast staan die ze nooit van hun leven lezen?
#23
Bismarck
@19/20: Veel geld hebben is niet dé oorzaak, maar wel een noodzakelijke voorwaarde om zo’n grote ongelezen collectie op te bouwen. Daarnaast heb je vrienden/kennissen (of reclame) nodig die je vertellen wat je moet kopen en natuurlijk een gebrek aan ruggengraat en zelfbeheersing.
#24
sikbock
@ 21 parallax: eerst BV-tje oprichten, leeghalen, BV-tje onderbrengen bij leeg BV-tje op Macao (met een paar plaatselijke zwervers in het bestuur). Vervolgens leg je zelf de voeten omhoog en kun je op de kosten van “de zaak” de bloemetjes flink buiten zetten ;-)
#25
parallax
@ 23
Onzin. Ik heb amper vrienden die uberhaupt lezen. Zelfbeheersing heeft het ook niet zoveel mee te maken. Sommige mensen hebben simpelweg een enorm brede interesse in van-alles-en-nog-wat.
Ondergetekende dus ook. Alfa-Beta-Gamma.
#26
InvertedPantsMan
Volgens mij heeft het wel degelijk met beheersing te maken. Meer boeken kopen dan je kunt lezen bevredigt namelijk geen kennislust, enkel kooplust. Het helpt trouwens al helemaal niet om juist wel vrienden te hebben met de zelfde ‘aandoening’. De homo universalis doet er goed aan niet te veel soortgenoten te kennen, qua boeken koopgedrag dan.
#27
parallax
Het is ook niet dat de ratio gelezen-nietgelezen 1-10 is. Ik heb gewoon altijd een stuk of 8 boeken liggen die nog gelezen moeten worden. Laten we zeggen dat het over een half jaar ongeveer zo gaat: 20 gekocht, 14 gelezen. Het is eerder tijdgebrek.
#28
Brutus
Dat van de aan jezelf opgelegde verplichte kost herken ik wel. Zo ben ik begonnen aan Don Quichot, maar ik denk niet dat ik het einde ga halen. Blijkt het gevecht met de windmolens al op pagina 10 of zo plaats te vinden. Dat hoogtepunt heb ik dus al gehad. Nu de rest van 968 dichtbedrukte pagina’s nog.
Reacties (28)
Van eindeeuws naar DIT ?? Begin maar al te lezen over The Great War, Charley !
Says who @Mr. SuperbInfiniteInTimingAndSensingThoseAllKindsOfExperiencez ?
Ik ben bij zin 3, en het er nu al mee eens.
In combinatie met keuze-stress en een quarter-life crisis gaat het allemaal prima hier.
prima..
Zet de boeken/cd’s/dvd’s die je wil kopen op een wishlist. Kijk regelmatig op de wishlist, haal dingen weg als je na een maand ontdekt dat iets een bevlieging was. Lees recensies van de items. Wik en weeg. Als een item er na een jaar (soms langer) nog staat, kan je het kopen als je het dan nog steeds graag wil.
En als je ziet dat je boeken na 5 jaar nog niet hebt gelezen (cd’s beluisterd, dvd’s bekeken), en vergeten bent waarom je ze hebt gekocht: de deur uit ermee. Weggeven/verkopen/weggooien.
Oh ja, en er is natuurlijk ook zoiets als een bibliotheek.
Weet je met hoeveel boeken ik terug kom als ik de bibliotheek bezocht heb?
Dit is inderdaad een heel herkenbaar verhaal. Ik ben het alleen niet met zijn ‘oplossing’ eens, maar ik vermoed dat hij lichtelijk chargeert. De enige werkbare oplossing is zelfdiscipline. Of zoals Taleb adviseert de waarde van je ongelezen boeken en films inzien.
Of zoals Taleb adviseert de waarde van je ongelezen boeken en films inzien.
Exact. Eco’s anti-library. Ik vul zelf m’n boeken collectie net iets sneller aan dan ik haar kan lezen.
En toch stoort dat. So much stuff to learn, so little time to do it.
En dan hier je tijd gaan zitten verdoen aan het lezen van het gereutel van een peter (zonder website) terwijl er zoveel moois in de boekenkast staat…
“En toch stoort dat.”
Ja ik kan me er ook niet echt in vinden. Het blijven dode bomen. Af en toe heb ik balans maand. Dan ga ik ook geen boekwinkel binnen, want dat gaat sowieso gelijk fout, en lees ik als een dolle mijn ‘ongelezen’ stapel. Of ik stel een doel als: eerst de stapel halveren voordat ik weer ga kopen. Dat motiveert altijd wel lekker.
“So much stuff to learn, so little time to do it.”
Dat is het leven voor je, heel veel boeken kopen helpt daar geen klap tegen.
hahaha Gronk leest de comments van peter!
Ik wil nog dit, ik wil nog dat
Haha, maar het heeft niet zoveel met ‘willen’ te maken.
Kennis vergaren is ontspanning voor mij. Ik wil niet, ik moet.
Ja emsuuri, dat wordt er al heel vroeg ingepompt bij kinderen. En dat escaleert later dan in kasten vol Tupperware en pluizebeestjes en dergelijke. Of schoenen. Rekken vol schoenen. Want tis toch overwegend wel een typiesch vrouwendingetje. Huis vol kolerezooi. Kleurige flesjes, glazen poppetjes, 4 sets kandelaars met dito kaarsen voor elk jaargetijde maar als JIJ dan een oude vergeten poster opnieuw leven wil inblazen was het huis ineens te klein en te vol, die dingen…
Maar van de week b.v. bij C-*1000. Ineens omsingeld door een tiental kinderen, terwijl ze met begerige bekkies naar het kleurig zakje wezen half uit de broekzak: “Mag ik uw Go- Go? *heb andere associatie bij Go Go, ’t zijn een soort Flippo’s en wuppies* Maar al meteen geduw en getrek onderling, bedoel, en ik had maar 1 zo’n Go Go heb hem maar vlug verloot. Je gogo’s of je leven.
“De spaarwoede van kinderen loopt zelfs al zo uit de hand dat in verschillende filialen ingangen van C1000-supermarkten massaal worden geblokkeerd.”
http://www.gelderlander.nl/voorpagina/maasenwaal/5548889/Gogosjagers-achter-de-hekken-bij-C1000-.ece
Maar wanneer is iets overbodig? Wie maakt dat uit? Tien jaar terug m’n hele elpee- collectie voor een goed doel van de hand gedaan (niet via Marktplaatspuntenel maar gewoon met een kraampje). “Elpee?” Eeh, zo’n zwarte dunne vinylschijf met groeven en een gaatje in het midden. En die legde je dan op een “platenspeler”. En dan legde je het armpje met aan het uiteinde een naald zo in de eerste groef weetuwel…
“Voor Afrika” o.i.d. was het. Ruimtegebrek, geen platenspeler meer en omdat ik niet tegen trossen vliegen uit mondhoeken kan. “Je hebt vast nog wel iets van waarde wat niet meer gebruikt wordt”. 4 verhuisdozen vol mooie fijne elpees. Niet het échte verzamelwerk, maar d’r zaten er best originele tussen qua muziek (alles wat ertoe deed uit de 60’s en 70’s), de fraaiste hoezen met in de flappen vaak verrassingen en zo plus een paar wonderlijke bootlegs. “Alles één piek”.
Maar nu een spijt van. Een SPIJT. Zie nóg het smoelwerk van van die eeh, stond met kwijl uit z’n bek met 2 vingers zo door die stapels heen te te…pikte percies binnen een scheet en een zucht dié 30 elpees eruit de vuile gore inhalige Specht. Buiten wat ze nú waard zouden zijn, waar zijn die 150 piekies van mij eigenlijk gebleven dan? Want was Afrika niet al vergeven van de kutchinezen bouwen we er wel een nieuw Oranje Slavenparadijs…
Zeg maar Dahààg.
Hulde.
De schrijver (en veel andere mensen) hebben gewoon teveel geld, dat is duidelijk. Als je met weinig toe moet denk je nog wel eens na of je iets echt wel gaat lezen/kijken voor je het koopt. Daarnaast heeft deze jongen duidelijk teveel “intellectuele” vrienden, die hem vertellen dat hij dat en dat toch echt móet gelezen/gezien hebben.
Gek, ik heb geen playstation, auto of koophuis. Koop 3 keer per jaar kleding, en ga zelden uit eten.
Geld is niet de oorzaak.
BLIJVEN kopen mensen, net zo lang tot er loonbeslag wordt gelegd.. Het probleem lost zich dan vanzelf op..
* is zelf overigens puissant rijk, leeft zuinig, heeft zijn geld op de bank staan, en houdt dat allemaal lekker voor zichzelf *
Ik heb overwogen om mezelf een faillissement aan te meten.
@16: ok, je moet inderdaad ook wel een beetje opletten met wat je wegdoet en voor hoeveel…
@18 zin 2: nou inderdaad. Hoeveel ‘verplichte’ kost zie je niet bij mensen in de kast staan die ze nooit van hun leven lezen?
@19/20: Veel geld hebben is niet dé oorzaak, maar wel een noodzakelijke voorwaarde om zo’n grote ongelezen collectie op te bouwen. Daarnaast heb je vrienden/kennissen (of reclame) nodig die je vertellen wat je moet kopen en natuurlijk een gebrek aan ruggengraat en zelfbeheersing.
@ 21 parallax: eerst BV-tje oprichten, leeghalen, BV-tje onderbrengen bij leeg BV-tje op Macao (met een paar plaatselijke zwervers in het bestuur). Vervolgens leg je zelf de voeten omhoog en kun je op de kosten van “de zaak” de bloemetjes flink buiten zetten ;-)
@ 23
Onzin. Ik heb amper vrienden die uberhaupt lezen. Zelfbeheersing heeft het ook niet zoveel mee te maken. Sommige mensen hebben simpelweg een enorm brede interesse in van-alles-en-nog-wat.
Ondergetekende dus ook. Alfa-Beta-Gamma.
Volgens mij heeft het wel degelijk met beheersing te maken. Meer boeken kopen dan je kunt lezen bevredigt namelijk geen kennislust, enkel kooplust. Het helpt trouwens al helemaal niet om juist wel vrienden te hebben met de zelfde ‘aandoening’. De homo universalis doet er goed aan niet te veel soortgenoten te kennen, qua boeken koopgedrag dan.
Het is ook niet dat de ratio gelezen-nietgelezen 1-10 is. Ik heb gewoon altijd een stuk of 8 boeken liggen die nog gelezen moeten worden. Laten we zeggen dat het over een half jaar ongeveer zo gaat: 20 gekocht, 14 gelezen. Het is eerder tijdgebrek.
Dat van de aan jezelf opgelegde verplichte kost herken ik wel. Zo ben ik begonnen aan Don Quichot, maar ik denk niet dat ik het einde ga halen. Blijkt het gevecht met de windmolens al op pagina 10 of zo plaats te vinden. Dat hoogtepunt heb ik dus al gehad. Nu de rest van 968 dichtbedrukte pagina’s nog.