Op internet bestaat geen privacy. Privacyvoorvechters, privacytoezichthouders en alle andere advocaten van de privacy zullen zich daarbij moeten neerleggen, hoe anders ze er ook over denken.
Eric Schmidt, de hoogste baas van Google, heeft in een interview toegegeven dat Google de privacy van zijn gebruikers schendt en privédata – indien nodig – doorspeelt aan de overheid. Wie voor privacy is, heeft volgens Schmidt iets te verbergen of doet iets wat hij of zij niet behoort te doen. Grote vraag die echter niet wordt beantwoord: meent Schmidt ook echt wat hij zegt?
Of is het meer een prikkelende, Jan Mulder-achtige uitspraak, bedoeld om de discussie op gang te brengen over enerzijds Googles privacybeleid en anderzijds eigen verantwoordelijkheden van het publiek dat uitsluitend zoekt met Google?
Indien hij zijn uitspraak echt meent, is het zeer de vraag welk nut de vele adviezen nog dienen die internetgebruikers krijgen om hun privacy op internet te beschermen en wat de zin is van het bestaan van Europese toezichthouders en werkgroepen die zich bezighouden met de verwerking en bescherming van persoonsgegevens. Is het dan allemaal voor niets?
Reacties (17)
“Wie voor privacy is, .. volgens Schmidt .. of doet iets wat hij of zij niet behoort te doen.”
Dat zeggen ze in de Volksrepubliek China ook. Zij stellen regels op waarin ieder zich moet schikken. Afwijkend gedrag of mening wordt niet getolereerd en indien wenselijk gestraft.
[…] Volksrepubliek China […] Zij stellen regels op waarin ieder zich moet schikken. Afwijkend gedrag of mening wordt niet getolereerd en indien wenselijk gestraft.
Wat is het verschil met het westen?
@2. Andere invalshoek?
Ik vind het eigenlijk niet zo’n probleem met privacy. Niet zoals al die informatie die de overheid of NS etc… verzamelt en via de conducteur op straat gooit enz…
Als je iets hebt waarvan je niet wilt dat anderen het weten zet het dan niet op internet. Lijkt me niet zo moeilijk. Internet is openbaar toegankelijke informatie. En wat niet openbaar is, is af te schermen. Doe dat dan ook. De kracht van het internet is juist die vrij toegankelijke enorme hoeveelheid gegevens. Een tijdje terug hadden we het hier ook over de Google boeken.
Wees blij!
Zoveel informatie ontsloten.
En dat vanachter mijn bureau!
Ik denk dat dit losgekoppeld moet worden van het privacyprobleem.
Dat ligt fundamenteel anders.
Dat is fundamenteel.
Hier heb je controle over wat je op het internet zet.
@3
Zeggen zij ook.
hmmm vandaar dat Google zo innig was met de regering van China.
Na dit bericht bekijk je het credo ‘Do no evil’ toch wat anders.
De uitspraak van Eric Schmidt is volgens mij enkel terug te vinden in een bewerkte video waarin de voorgaande context mogelijk ontbreekt.
Volgens mij moet je de uitspraak van Schmidt in een hele andere context zien: als je *zeker* wilt weten dat je nooit gedoe krijgt, dan moet je gevoelige dingen niet via google/gmail etc doen.
Overigens maakt google er geen geheim van (zie de gebruikersovereenkomst) dat als ze een verzoek krijgen van justitie, ze evt. data zullen overleggen aan justitie. Maar d’r is natuurlijk een verschil tussen actief of passief meewerken.
@6:
Inderdaad, dacht dat het over henzelf ging. Maar ze waarschuwen ons eignlijk;
Don’t do evil (googles watching)
@6: Dat Google-credo luidde “Don’t be evil”
@4 Het probleem is dat ook anderen prive informatie op internet kunnen zetten. Denk aan de overheid. Je hebt dus geen keuze over wat je prive houdt. En dat zou wel moeten.
Als een ziekenhuis jouw medische gegevens in een database opslaat, zou dat niet voor iedereen toegankelijk moeten zijn. Daarom moet ook op internet informatie af te schermen zijn.
@10
Klopt :)
Schmidt’s uitspraak is van een informatie-theoretisch perspectief zoals wel meer uitspraken van de directie van Google. Google is een organisatie die is gebouwd op informatie en —lijkt het— streng gelooft in het primaat van informatie.
Net zoals het uitwisselen van mediabestanden op internet niet tegen te houden is met wetten zal het uitwisselen van bestanden met persoonsgegevens ook niet effectief tegen te houden zijn. Wetten lopen achter en bedienen zich van lapmiddelen. Kort gezegd: information wants to be free.
@13, en daarom moet je ervoor zorgen dat die informatie per definitie beperkt word ipv uitgebreid.
Het zal mij benieuwen of Eric Schmidt het een probleem zou vinden wanneer een Google-employee het internet-gedrag van de grote baas zelf zou laten lekken naar het publiek toe… uit de searches die Schmidt in zijn dagelijks ‘werk’ doet moet immers heel wat af te leiden zijn (zoals: in welke richting is mijnheer bezig zijn bedrijf te ontwikkelen, en welke ontwikkelingen houdt hij nauwlettend inde gaten).
Kom op, Eric, je hebt immers niets te verbergen, dus deel alle data even met het publiek voordat iemand anders dat doet. En als je toch bezig bent, zet gelijk even je gmail-boxes open ter inzage.
Wedden dat ‘ie een kutsmoesje heeft en bedrijfsgeheimen WEL als heilig wenst te beschouwen?
http://www.boingboing.net/2009/12/09/google-ceo-says-priv.html
But JWZ has the kicker, when he reminds us that Eric Schmidt’s Google blackballed CNet’s reporters after CNet published personal information about Schmidt’s private life: “”Google representatives have instituted a policy of not talking with CNET News reporters until July 2006 in response to privacy issues raised by a previous story…” “To underscore its point about how much personal information is available, the CNET report published some personal information about Google’s CEO Eric Schmidt — his salary; his neighborhood, some of his hobbies and political donations — all obtained through Google searches….”
Dit is relevant:
Google blackballs reporters
En Google’s reactie:
Google representatives have instituted a policy of not talking with CNET News reporters until July 2006 in response to privacy issues raised by a previous story