Tja. Wat is niet-commercieel? Wanneer ik een cd koop (ja dat doe ik nog), is dat niet voor commercieel gebruik. Toch betwijfel ik het of de verkoper het op prijs zou stellen als ik er niet voor zou betalen.
#2
cracken
Waarom blijft de industrie toch steeds vasthouden aan het procederen en wettelijk verbieden zonder goede alternatieve.
Als ze die nou eerst zouden maken dan staan ze gelijk een stuk sterker wanneer ze er op kunnen wijzen dat er wel degelijk goede, betrouwbare alternatieven zijn.
#3
weerbarst
consumenten zijn met recht wantrouwend tegenover commercie, mensen haten hun werk, en in de vrije tijd worden ze voorgelogen en gemanipuleerd om de rotzooi daar gemaakt te kopen.
#4
Spam
@2 Spotify, iTunes, CD-winkels (on- en off-line). Wat voor alternatieven wil je nog meer? Misschien iets dat gratis en legaal is of zo?
Voor films zijn er inderdaad minder alternatieven (DVD kopen kan nog steeds). Maar hebben iTunes, Spotify e.d. het downloaden van illegale muziek gestopt? Het is niet erg eenvoudig om een consument die nu gratis en van huis uit zijn content binnenhaalt een alternatief te bieden dat hij van vergelijkbare kwaliteit vindt.
#5
Bismarck
och frappant. Waarschijnlijk wordt er gehandeld op last van de verschillende premiers en presidenten, maar als straks ACTA erdoor is, roepen ze in eigen land, het moet helaas van de EU.
#6
gronk
Ach, waar ik wel eens een beetje moe van word is de berichtgeving hierover. Aan de ene kant heb je de tim kuiken, breins, buma-stemra’s en riaa’s die de meest idiote dingen doen en roepen, en die kleine downloadertjes pressen omdat die niet beschikken over de juridische (en andere) middelen om dat soort maffia het zwijgen op te leggen. Aan de andere kant heb je lui die roepen dat iedere vorm van copyrightbescherming een doodzonde is, en dat iedere illegale download door een brave burger gedaan wordt.
En da’s ook weer niet zo. Copyrightontduiking is gewoon big business. Tien jaar geleden konden enschede’se studenten al ‘een plank’ krijgen (of opgedrongen krijgen), waar ze dan een paar honderd euro per maand aan zwijggeld voor kregen zodat hun internetverbinding gebruikt werd voor ’t betere downloadwerk. Waarbij je ’t niet in je kop moest halen om de boel te verkloten, want dan had je gezeik.
Dito illegale CD- en DVD-perserijtjes. En ja, dat wordt in de hand gewerkt door veel te hoge prijzen voor CD’s en DVD’s.
Maar ’t blijft wel dat iedere artiest wel wil dat er *iets* gedaan wordt aan copyrightbescherming en auteursrechten. En dat wordt op internet nog wel eens vergeten.
#7
Eric
Spam: afgelopen week wilde ik betalen voor een download van een CD. Alle buitenlandse sites boden ´m aan voor pakweg 5 euro, maar die mochten ´m niet aan mij verkopen. Mijn enige alternatief: Spotify, voor een tientje en een matige kwaliteit van 192 kbps. En dan heb ik het nog niet over bonustracks die alleen in bepaalde landen te kopen zijn. De industrie snapt het nog steeds niet. Tot hun grote geluk snappen de politici het ook niet…
#8
Noelaman Zeshandig
@6:
Er zijn momenteel maar weinig artiesten die via buma-stemra iets terugzien van het geld dat daadwerkelijk is betaald voor hun werk. Buma doet met een beetje nattevingerwerk de buit verdelen onder een aantal grote namen, en houd er een houding op na naar hun overige leden toe alsof die dankbaar mogen zijn wanneer ze ooit nog IETS terugzien van hun inkomsten. Dat heeft niets meer met copyrightbescherming of auteursrechten te maken – dat is je reinste piraterij.
Door de ACTA te ondertekenen zorgt wordt enige progressie op het vlak van de daadwerkelijke problemen minstens een paar decennia vertraagd, en daar hebben alleen de allergrootsten baat bij.
Goddank zijn er artiesten als David Bowie, Peter Gabriel, en sinds kort ook Radiohead, die zich actief inzetten om artiesten te helpen bij het omzeilen van de gevestigde maatschappijen – laatstgenoemden riepen nieuwe jonge artiesten afgelopen maand nog op om vooral geen contract te tekenen bij grote platenmaatschappijen, omdat ze de kans groot achtten dat deze op het punt staan om eindelijk te breken onder de druk – geen kwestie van jaren, maar van maanden, zo stelden ze optimistisch. En dat zou mooi zijn, want dan kan er eindelijk naar een tussenvorm gezocht gaan worden.
#9
Bismarck
@6: Nou beschrijf je wel voorbeelden van commercieel downloaden.
#10
angie
tja.
ik kocht onlangs een bloedmooie liedje van rowwen heze (dichter bij ow) die als dank steeds realplayer crashten. heb het uiteindelijk maar gedownload via limewire. deze is wel prima te beluisteren.
dit was niet de eerste keer. ook met cd’s veel ellende gehad. bescherming van digitale muziek is een pain in the ass.
koop ik al mijn mp3’s legaal? nou, nee, zo’n brave geest ben ik niet. ik download bergen muziek, luister ernaar, de meesten vind ik niets en dan delete ik ze. sommigen houd ik een tijdje, dan dump ik ze. nu en dan kom ik een juweeltje tegen. daar heb ik wat voor over.
als het een misdaad wordt om te downloaden, zal ik het niet meer doen. maar ik verdom het dan ook om “legaal” te kopen. dan maar helemaal niets meer.
het laat wel een zure smaak achter in je mond. muziek wordt steeds minder leuk.
#11
Spuyt12
@spam: Illegaal kopieren zal je nooit helemaal uitbannen, omdat er nou eenmaal mensen zijn die helemaal niets willen betalen.
Sinds ik Spotify heb download ik alleen nog maar films. Als hetzelfde er is voor films, (maar wel iets goedkoper, graag) die ik – het liefst – al kan zien als ze nog in de bios draaien, dan zal ik ook daar mee stoppen.
#12
Spuyt12
@7 192kbps? Mijn Spotify draait op 320kbps ogg vorbis.
#13
gronk
Waarom niet lossless? Je betaalt toch gvd voor die dingen?
#14
Rene
Precies. Alleen CD kwaliteit is te overwegen. Dan zet je het zelf daarna maar weer om naar welke formaat je het dit jaar in wil hebben.
Ik luister het grootste deel van de dag achter pc’s, daar doet het er niet zo toe. En ik luister geen klassiek. Dat helpt ook.
#16
gronk
@spuyt12: met gecomprimeerde bestanden vervalt de muziekindustrie weer in een oude gewoonte: de gebruiker 3 x laten betalen voor hetzelfde product. Vroegah, toen je nog lp’s en cassettebandjes had, hadden die dingen niet het eeuwige leven. Na verloop van tijd moest je dus een nieuwe LP aanschaffen. Plus dat met ieder nieuw ‘medium’ (cassette, DCC, CD, DVD..) je mensen kon verleiden om hetzelfde product nog eens aan te schaffen, maar dan ‘digitally remastered’, of met extra’s.
Compressie is net zo’n trucje: je kunt mensen dan verleiden tot het aankopen van 192kb/s data, 320kb/s data, lossless, en lossless met video (clipjes etc.).
Uitmelken, daar zijn ze bij de muziekindustrie wel goed in.
(en met het argument ‘dat je geen klassiek luistert en dat het dan niet lossless hoeft’ doe je jezelf echt tekort.)
#17
Eric
Spuyt12: de bestanden die ik dacht te kopen waren echt 192 kbps. Dan haak ik af…
#18
Rene
@15: Ja, nou ja, Vorbis 320 kbps van een CD origineel onderscheiden moet je sowieso heel erg je best voor doen (*) maar je geeft wat mij betreft toch min of meer carte blanche aan “de industrie” om je al je nette, legale muziek over enige tijd weer net en legaal te laten herkopen in een volgend formaat.
Nu is CD kwaliteit zelf ook niet zalig makend of eeuwigdurend natuurlijk dus in principe kan je het nog als arbitrair beschouwen waar de grens ligt van wat je wel en niet als source-format accepteert, maar CD is nu eenmaal al heel lang het onuitroeibare standaard “consumenten” source formaat. Ik heb ook al m’n muziek als Ogg Vorbis maar wel van CD origineel; transcoding van lossy naar lossy voelt mij voor mij technologisch ongeveer even fris als cassette-deck dubs — met een stoffig Akai dubbel cassette-deck met een plakbandje over de record knop omdat ie anders niet meer blijft zitten…
Zoals Gronk zei: je betaalt er toch voor? Als je hele albums koopt, waarschijnlijk om en nabij hetzelfde of zelfs meer dan CD. Om voor dat voorrecht nu ook nog in zowel geluids-kwaliteit als gebruiks-mogelijkheden te gaan inleveren zie ik niet helemaal zitten.
(*) trouwens, snelle dynamiek en een lage gemiddelde bitrate gaat niet samen, dus met de zwakke “analoge instrumenten” dynamiek van klassiek heeft lossy compression algemeen gesproken flink minder moeite dan met “rock” juist…
#19
Rene
@ Eric: Hij bedoelt neem ik aan dat je het ook op hogere kwaliteit zou /kunnen/ zetten.
Maar, interesse, kost dat dan ook meer? En /is/ er een lossless (WAV, FLAC, APE, …) CD-kwaliteit formaat?
#20
Bismarck
Wat een verwende mensen hier allemaal. Ik ben hoogst tevreden met 128kbps. Als ik achter een PC zit met matige boxen zelfs met 96kbps (waar de meeste *gratis* internetstreams op werken).
#21
gronk
Wel, ik niet. Waarom zou ik genoegen nemen met 128 of 192kbs als bandbreedte nauwelijks een issue meer is, je harde schijven bij de terabyte kunt kopen, en blue-ray schijfjes met 25GB+ aan data weliswaar prijzig maar betaalbaar zijn?
#22
Eric
René: Nee, er was alleen 192 kbps te krijgen en dat moest tien euro kosten.
Ik ben best bereid een normale prijs te betalen – en doe dat ook regelmatig -, maar dan verwacht ik ook normale kwaliteit, FLAC of 320 kbps.
Bismarck: ik maak nog zeer regelmatig gebruik van mijn cd-speler en wil ook daar voldoende kwaliteit horen. 128 kbps begin ik al helemaal niet aan. Bij mijn recensies voor File Under laat ik streaming audio, >192 kbps of cd´s met dips in het volume of geklets eroverheen onbesproken, laat staan dat ik er zelf voor zou gaan betalen. De muziekindustrie doet er alles aan om online grenzen in stand te houden, alsof de wereld niet veranderd is.
Opmerkelijk: wanneer je opnamen direct bij de artiest kunt kopen, zijn die vrijwel altijd van prima kwaliteit, betaalbaar en zonder lokatiebeperkingen. In dit geval was dat niet mogelijk, omdat ik wel de opnamen tegenkwam, maar geen informatie kon vinden over de band. Jammer, want mijn voorkeur gaat sowieso uit naar zaken doen met de band zelf, zeker wanneer ze een beetje extra moeite willen doen voor hun fans, zoals Marillion, Spock´s Beard of Umphrey´s McGee.
#23
Rene
@ Eric: Waardeloos dus ja. Comment #4 is daarbij dan ontkracht. Ik download niks, koop vrij veel “ouderwetse” CD’s en stoor me aan al dat gratuite anti-copyright gereutel op het internet — maar de industrie maakt het je ook niet makkelijk.
#24
Hal Incandenza
Grooveshark, gratis en legaal.
#25
Rene
@24: Streaming service; wat mij betreft al meteen geheel oninteressant.
Als ik muziek luister op de computer dan meestal via een tweede computer, die daar speciaal een stevige soundkaart voor heeft maar bijvoorbeeld geen grafische omgeving (voor een webbrowser) of zelfs maar een monitor. Dit zodat m’n primaire gebruikers-machine zich ondertussen bijvoorbeeld een paar gigabyte swap in kan rekenen zonder gestotter te introduceren, of zichzelf laat rebooten zonder de muziek te pauzeren, of …
Kun je non-generiek noemen en zo maar dat is het punt van inleveren op mogelijkheden. En sowieso hebben m’n gewone CD spelers noch m’n portable spelers er iets aan zonder hackish geneuzel om de stream te saven.
Met de huidige internet-varianten lever je in op, in no particular order
Reacties (26)
Tja. Wat is niet-commercieel? Wanneer ik een cd koop (ja dat doe ik nog), is dat niet voor commercieel gebruik. Toch betwijfel ik het of de verkoper het op prijs zou stellen als ik er niet voor zou betalen.
Waarom blijft de industrie toch steeds vasthouden aan het procederen en wettelijk verbieden zonder goede alternatieve.
Als ze die nou eerst zouden maken dan staan ze gelijk een stuk sterker wanneer ze er op kunnen wijzen dat er wel degelijk goede, betrouwbare alternatieven zijn.
consumenten zijn met recht wantrouwend tegenover commercie, mensen haten hun werk, en in de vrije tijd worden ze voorgelogen en gemanipuleerd om de rotzooi daar gemaakt te kopen.
@2 Spotify, iTunes, CD-winkels (on- en off-line). Wat voor alternatieven wil je nog meer? Misschien iets dat gratis en legaal is of zo?
Voor films zijn er inderdaad minder alternatieven (DVD kopen kan nog steeds). Maar hebben iTunes, Spotify e.d. het downloaden van illegale muziek gestopt? Het is niet erg eenvoudig om een consument die nu gratis en van huis uit zijn content binnenhaalt een alternatief te bieden dat hij van vergelijkbare kwaliteit vindt.
och frappant. Waarschijnlijk wordt er gehandeld op last van de verschillende premiers en presidenten, maar als straks ACTA erdoor is, roepen ze in eigen land, het moet helaas van de EU.
Ach, waar ik wel eens een beetje moe van word is de berichtgeving hierover. Aan de ene kant heb je de tim kuiken, breins, buma-stemra’s en riaa’s die de meest idiote dingen doen en roepen, en die kleine downloadertjes pressen omdat die niet beschikken over de juridische (en andere) middelen om dat soort maffia het zwijgen op te leggen. Aan de andere kant heb je lui die roepen dat iedere vorm van copyrightbescherming een doodzonde is, en dat iedere illegale download door een brave burger gedaan wordt.
En da’s ook weer niet zo. Copyrightontduiking is gewoon big business. Tien jaar geleden konden enschede’se studenten al ‘een plank’ krijgen (of opgedrongen krijgen), waar ze dan een paar honderd euro per maand aan zwijggeld voor kregen zodat hun internetverbinding gebruikt werd voor ’t betere downloadwerk. Waarbij je ’t niet in je kop moest halen om de boel te verkloten, want dan had je gezeik.
Dito illegale CD- en DVD-perserijtjes. En ja, dat wordt in de hand gewerkt door veel te hoge prijzen voor CD’s en DVD’s.
Maar ’t blijft wel dat iedere artiest wel wil dat er *iets* gedaan wordt aan copyrightbescherming en auteursrechten. En dat wordt op internet nog wel eens vergeten.
Spam: afgelopen week wilde ik betalen voor een download van een CD. Alle buitenlandse sites boden ´m aan voor pakweg 5 euro, maar die mochten ´m niet aan mij verkopen. Mijn enige alternatief: Spotify, voor een tientje en een matige kwaliteit van 192 kbps. En dan heb ik het nog niet over bonustracks die alleen in bepaalde landen te kopen zijn. De industrie snapt het nog steeds niet. Tot hun grote geluk snappen de politici het ook niet…
@6:
Er zijn momenteel maar weinig artiesten die via buma-stemra iets terugzien van het geld dat daadwerkelijk is betaald voor hun werk. Buma doet met een beetje nattevingerwerk de buit verdelen onder een aantal grote namen, en houd er een houding op na naar hun overige leden toe alsof die dankbaar mogen zijn wanneer ze ooit nog IETS terugzien van hun inkomsten. Dat heeft niets meer met copyrightbescherming of auteursrechten te maken – dat is je reinste piraterij.
Door de ACTA te ondertekenen zorgt wordt enige progressie op het vlak van de daadwerkelijke problemen minstens een paar decennia vertraagd, en daar hebben alleen de allergrootsten baat bij.
Goddank zijn er artiesten als David Bowie, Peter Gabriel, en sinds kort ook Radiohead, die zich actief inzetten om artiesten te helpen bij het omzeilen van de gevestigde maatschappijen – laatstgenoemden riepen nieuwe jonge artiesten afgelopen maand nog op om vooral geen contract te tekenen bij grote platenmaatschappijen, omdat ze de kans groot achtten dat deze op het punt staan om eindelijk te breken onder de druk – geen kwestie van jaren, maar van maanden, zo stelden ze optimistisch. En dat zou mooi zijn, want dan kan er eindelijk naar een tussenvorm gezocht gaan worden.
@6: Nou beschrijf je wel voorbeelden van commercieel downloaden.
tja.
ik kocht onlangs een bloedmooie liedje van rowwen heze (dichter bij ow) die als dank steeds realplayer crashten. heb het uiteindelijk maar gedownload via limewire. deze is wel prima te beluisteren.
dit was niet de eerste keer. ook met cd’s veel ellende gehad. bescherming van digitale muziek is een pain in the ass.
koop ik al mijn mp3’s legaal? nou, nee, zo’n brave geest ben ik niet. ik download bergen muziek, luister ernaar, de meesten vind ik niets en dan delete ik ze. sommigen houd ik een tijdje, dan dump ik ze. nu en dan kom ik een juweeltje tegen. daar heb ik wat voor over.
als het een misdaad wordt om te downloaden, zal ik het niet meer doen. maar ik verdom het dan ook om “legaal” te kopen. dan maar helemaal niets meer.
het laat wel een zure smaak achter in je mond. muziek wordt steeds minder leuk.
@spam: Illegaal kopieren zal je nooit helemaal uitbannen, omdat er nou eenmaal mensen zijn die helemaal niets willen betalen.
Sinds ik Spotify heb download ik alleen nog maar films. Als hetzelfde er is voor films, (maar wel iets goedkoper, graag) die ik – het liefst – al kan zien als ze nog in de bios draaien, dan zal ik ook daar mee stoppen.
@7 192kbps? Mijn Spotify draait op 320kbps ogg vorbis.
Waarom niet lossless? Je betaalt toch gvd voor die dingen?
Precies. Alleen CD kwaliteit is te overwegen. Dan zet je het zelf daarna maar weer om naar welke formaat je het dit jaar in wil hebben.
@13, @14: Nee, compressie geeft zo’n heerlijk authentiek geluid /vinylmodus
Ik luister het grootste deel van de dag achter pc’s, daar doet het er niet zo toe. En ik luister geen klassiek. Dat helpt ook.
@spuyt12: met gecomprimeerde bestanden vervalt de muziekindustrie weer in een oude gewoonte: de gebruiker 3 x laten betalen voor hetzelfde product. Vroegah, toen je nog lp’s en cassettebandjes had, hadden die dingen niet het eeuwige leven. Na verloop van tijd moest je dus een nieuwe LP aanschaffen. Plus dat met ieder nieuw ‘medium’ (cassette, DCC, CD, DVD..) je mensen kon verleiden om hetzelfde product nog eens aan te schaffen, maar dan ‘digitally remastered’, of met extra’s.
Compressie is net zo’n trucje: je kunt mensen dan verleiden tot het aankopen van 192kb/s data, 320kb/s data, lossless, en lossless met video (clipjes etc.).
Uitmelken, daar zijn ze bij de muziekindustrie wel goed in.
(en met het argument ‘dat je geen klassiek luistert en dat het dan niet lossless hoeft’ doe je jezelf echt tekort.)
Spuyt12: de bestanden die ik dacht te kopen waren echt 192 kbps. Dan haak ik af…
@15: Ja, nou ja, Vorbis 320 kbps van een CD origineel onderscheiden moet je sowieso heel erg je best voor doen (*) maar je geeft wat mij betreft toch min of meer carte blanche aan “de industrie” om je al je nette, legale muziek over enige tijd weer net en legaal te laten herkopen in een volgend formaat.
Nu is CD kwaliteit zelf ook niet zalig makend of eeuwigdurend natuurlijk dus in principe kan je het nog als arbitrair beschouwen waar de grens ligt van wat je wel en niet als source-format accepteert, maar CD is nu eenmaal al heel lang het onuitroeibare standaard “consumenten” source formaat. Ik heb ook al m’n muziek als Ogg Vorbis maar wel van CD origineel; transcoding van lossy naar lossy voelt mij voor mij technologisch ongeveer even fris als cassette-deck dubs — met een stoffig Akai dubbel cassette-deck met een plakbandje over de record knop omdat ie anders niet meer blijft zitten…
Zoals Gronk zei: je betaalt er toch voor? Als je hele albums koopt, waarschijnlijk om en nabij hetzelfde of zelfs meer dan CD. Om voor dat voorrecht nu ook nog in zowel geluids-kwaliteit als gebruiks-mogelijkheden te gaan inleveren zie ik niet helemaal zitten.
(*) trouwens, snelle dynamiek en een lage gemiddelde bitrate gaat niet samen, dus met de zwakke “analoge instrumenten” dynamiek van klassiek heeft lossy compression algemeen gesproken flink minder moeite dan met “rock” juist…
@ Eric: Hij bedoelt neem ik aan dat je het ook op hogere kwaliteit zou /kunnen/ zetten.
Maar, interesse, kost dat dan ook meer? En /is/ er een lossless (WAV, FLAC, APE, …) CD-kwaliteit formaat?
Wat een verwende mensen hier allemaal. Ik ben hoogst tevreden met 128kbps. Als ik achter een PC zit met matige boxen zelfs met 96kbps (waar de meeste *gratis* internetstreams op werken).
Wel, ik niet. Waarom zou ik genoegen nemen met 128 of 192kbs als bandbreedte nauwelijks een issue meer is, je harde schijven bij de terabyte kunt kopen, en blue-ray schijfjes met 25GB+ aan data weliswaar prijzig maar betaalbaar zijn?
René: Nee, er was alleen 192 kbps te krijgen en dat moest tien euro kosten.
Ik ben best bereid een normale prijs te betalen – en doe dat ook regelmatig -, maar dan verwacht ik ook normale kwaliteit, FLAC of 320 kbps.
Bismarck: ik maak nog zeer regelmatig gebruik van mijn cd-speler en wil ook daar voldoende kwaliteit horen. 128 kbps begin ik al helemaal niet aan. Bij mijn recensies voor File Under laat ik streaming audio, >192 kbps of cd´s met dips in het volume of geklets eroverheen onbesproken, laat staan dat ik er zelf voor zou gaan betalen. De muziekindustrie doet er alles aan om online grenzen in stand te houden, alsof de wereld niet veranderd is.
Opmerkelijk: wanneer je opnamen direct bij de artiest kunt kopen, zijn die vrijwel altijd van prima kwaliteit, betaalbaar en zonder lokatiebeperkingen. In dit geval was dat niet mogelijk, omdat ik wel de opnamen tegenkwam, maar geen informatie kon vinden over de band. Jammer, want mijn voorkeur gaat sowieso uit naar zaken doen met de band zelf, zeker wanneer ze een beetje extra moeite willen doen voor hun fans, zoals Marillion, Spock´s Beard of Umphrey´s McGee.
@ Eric: Waardeloos dus ja. Comment #4 is daarbij dan ontkracht. Ik download niks, koop vrij veel “ouderwetse” CD’s en stoor me aan al dat gratuite anti-copyright gereutel op het internet — maar de industrie maakt het je ook niet makkelijk.
Grooveshark, gratis en legaal.
@24: Streaming service; wat mij betreft al meteen geheel oninteressant.
Als ik muziek luister op de computer dan meestal via een tweede computer, die daar speciaal een stevige soundkaart voor heeft maar bijvoorbeeld geen grafische omgeving (voor een webbrowser) of zelfs maar een monitor. Dit zodat m’n primaire gebruikers-machine zich ondertussen bijvoorbeeld een paar gigabyte swap in kan rekenen zonder gestotter te introduceren, of zichzelf laat rebooten zonder de muziek te pauzeren, of …
Kun je non-generiek noemen en zo maar dat is het punt van inleveren op mogelijkheden. En sowieso hebben m’n gewone CD spelers noch m’n portable spelers er iets aan zonder hackish geneuzel om de stream te saven.
Met de huidige internet-varianten lever je in op, in no particular order
1) artwork
2) geluidskwaliteit
3) gebruiksmogelijkheden
4) toekomst-resistentie
en soms dan ook nog eens op 5) prijs. Dat zien veel mensen naar mijn idee geheel terecht niet erg zitten.
Europa begint Derde rijks-achtige trekjes te krijgen…