| Theo de Rooij geeft toe dat hij verkeerd gehandeld heeft in de zaak rond Michael Rasmussen, maar de voormalig directeur van de Rabobank Wielerploegen neemt in een interview met Paul Rosenmöller niet alle schuld op zich.
Volgens meerdere media die vlekkeloos citeren uit het uitgebrachte ANP-bericht. |
Mijn eigen positie lag toch ook onder vuur, de media gaat daar op in natuurlijk. (…) Maar de belangrijkste reden om dit zo te doen is omdat ik voor mezelf heb gekozen. Als ik door was blijven lopen met alles na de Tour, dan had er uiteindelijk één persoon de hoofdprijs betaald en dat was ik zelf. En daar had ik dus geen zin in.
Aldus Theo de Rooij in spraakmakende zaken. |
Waarmee De Rooij toch weer wél de volledige verantwoordelijkheid neemt en haarfijn uitlegt waarom hij Rasmussen uit de Tour heeft gezet. Er moesten koppen rollen, zoveel was duidelijk en blijkbaar vond de Rooij zijn eigen kop belangrijker dan een eventuele tourzege.
Reacties (25)
Ik zat met mijn oren te klapperen toen ik de woorden van de Rooy voorbij hoorde komen bij Studio Sport. Nu valt er ook wel wat voor te zeggen hoor, maar wat was er mis mee om je poot stijf te houden en de Tour-zege alsnog binnen te slepen?
Dat dit consequenties voor hem zou krijgen ná de Tour viel ook wel op één hand na te tellen.
Maar meer nog: Breuking zei dat hij geen probleem verwachtte: Rasmussen mocht starten omdat de UCI wist van het ontbreken van de whereabouts en desondanks geen no-go afgaf.
Rosenmoller verzuimde (net als alle eerdere interviewers) te vragen of de UCI ook een go zou hebben gegeven als ze geweten hadden (wat Breukink al wist) dat Rasmussen in Italie was in plaats van in Mexico.
Rabo/de Rooij/Breukink krijgen steeds maar de gelegenheid om met een stalen gezicht om de hete brei heen te draaien.
De verantwoordelijkheid ligt in de eerste plaats bij Rasmussen, die loog over zijn verblijfplaats en zo dopingcontroles kon ontlopen. Daarmee maakte hij zichzelf verdacht.
De leiding heeft de ernst van de situatie pas laat ingezien (ongetwijfeld door onduidelijke of onjuiste informatie van Rasmussen zelf). Dat is een inschattingsfout die is hersteld met de draconische maatregel Rasmussen uit de Tour terug te trekken. Daarmee heeft de leiding een dappere beslissing genomen en de Tour een nieuwe afgang na Landis bespaard.
Juist of niet, die beslissing verdient in elk geval respect. En dat De Rooij aan de hele affaire persoonlijke consequenties verbindt, lijkt me ook iets wat enige waardering verdient.
@3: Rasmussen beweert dat de directie altijd op de hoogte is geweest van zijn whereabouts. En volgens mij wees het onderzoek ook uit dat er eerder ingegrepen had moeten worden.
@4: Onderzoek wees in ieder geval uit dat de ploegleiding voor de Tour wist dat Rasmussen niet in Mexico geweest is in juni. Dat kun je niet anders uitleggen dan dat de ploegleiding Rasmussen steunde in zijn fraude. Dat ze daar na meer dan twee weken tour op terugkomen kun je dan ook moeilijk als dapper betitelen, maar eerder een poging om er als ploeg “schoon” vanaf te komen nadat Rasmussen’s werkelijke verblijfplek naar de pers was gelekt.
@5: Ik geef je groot gelijk en in dat licht is de actie van de Rooij opmerkelijk te noemen: het rapport gaf idd duidelijk aan dat de genoemde informatie bekend was bij Rabo. De Rooij wist dus al dat hij fouten had gemaakt of eigenlijk: deed wat (bijna) iedere ploeg doet/deed. Dat hij dan alsnog Rasmussen terugtrekt, neigt wat mij betreft naar een vreemde vorm van zijn straatje schoon vegen.
Nu is achteraf lullen gelukkig vaak het makkelijkst, maar de Rooij is nu weg en Rabo heeft geen tourzege weten te behalen. Dat had ook anders kunnen zijn als hij niet alleen aan zichzelf had gedacht.
Het blijft problematisch omdat Rasmussen niet op doping is betrapt. Maar om nou maar te zeggen dat De Rooij de verkeerde beslissing heeft genomen en Rasmussen de tour had moeten laten winnen is ook weer het andere uiterste. Rasmussen was niet waar hij zei dat ie was en dat is nu eenmaal een duidelijke aanwijzing dat er bedrog in het spel is.
Zolang Rasmussen niet met een goede verklaring voor de discrepantie komt lijkt het me het beste wat ze konden doen hem uit de Tour halen.
De Rooij / Rabo heeft de verkeerde beslissing genomen hem te laten starten, zoals het rapport ook al concludeerde. Nadat ze hem hebben laten starten, was het ook een verkeerde beslissing om hem later weer uit de tour te halen. Er was immers geen nieuwe, bij de ploegleiding nog onbekende, informatie naar buiten gekomen. Er werd slecht reeds bekende informatie in de publiciteit gebracht.
@7: Dan had de ploegleiding hem meteen moeten schorsen toen ze erachter kwamen (en dat was ruim voor de tour). Nu is dat niet gedaan (daarmee geef je als ploeg duidelijk de intentie dat je van plan was Rasmussen de hele tour te laten rijden) en is hij pas uit de tour gehaald nadat de pers erachter was gekomen.
Volgens jouw redenering betekent dat, dat een renner straf moet krijgen als er buiten de ploeg bekend is dat hij iets misdaan heeft en anders niet. Dat klinkt wel erg als de Rabobankmoraal (en de wielermoraal trouwens), maar niet echt als “het beste wat ze konden doen”.
@8: Of zoals jij het uitlegt, dat is nog helderder.
Eigenlijk heeft De Rooij dus tegen zijn geldschieter, de Rabo, gelogen. Toen die erachter kwam dat hij Rasmussen onterecht had laten starten, was de juiste beslissing hem uit de Tour te halen. Of die beslissing door De Rooij of Rabo of iemand anders gemaakt wordt is dan niet zo relevant.
@Bismarck: het allerbeste wat De Rooij had kunnen doen is vervolgens ook zelf opstappen wegens zijn verkeerde manier van handelen. Dat betekent niet dat het fout was om Rasmussen uit de Tour te halen. Het betekent wel dat De Rooij hypocriet was.
Zie het als diefstal: een dief wordt door een agent de hand boven het hoofd gehouden. Vervolgens wordt de diefstal toch bekend. De dief moet vervolgens gestraft worden. En de agent eigenlijk ook. Maar dat betekent niet dat als de agent niet gestraft wordt dat de dief ook vrijuit gaat.
@12: Behalve dat de situatie hier wat anders ligt. Rasmussen heeft geen wet overtreden (hij is ook na de tour niet geschorst door de UCI). Hij heeft ook niet iets gedaan wat tegen de wens van de ploegleiding in ging (want anders hadden ze hem meteen moeten ontslaan of op zijn minst op non-actief zetten).
Het enige dat gebeurd is, is dat de ploegleiding een beslissing heeft genomen die later publicitair slecht viel voor de hoofdsponsor van de ploeg.
Als gevolg daarvan heeft de leiding ingegrepen en (inderdaad een tweede fout gemaakt) door Rasmussen uit de tour te halen. Ook daarmee is het ploegbelang geschaad (want geen gele trui en een fixe mentale opdoffer voor de andere renners in de ploeg).
Het enige dat er voor te zeggen is dat misschien erger kwaad voor de ploeg voorkomen is (misschien had de Tour-directie wel gekke bokkesprongen gemaakt), maar dat kunnen we eigenlijk moeilijk inschatten.
In het kort: twee keer krom maakt nog niet recht.
@TT#11: dat vind ik raar. Omdat De Rooij liegt, moet Rasmussen ontslagen worden? Wie zegt trouwens, dat Rabo zelf niet op de hoogte was van dit voorval vóór de tour? Het lijkt mij een zeer moeilijke beslissing te zijn geweest (vóór de tour). Ik neem ook aan, dat het een uitzonderlijke beslissing is geweest (als dit soort zaken gemeengoed zijn in het peloton, had de geldschieter daar al van te voren rekening mee moeten houden). Ik neem daarom ook aan, dat Theo deze beslissing niet op eigen houtje heeft genomen en er moeten dus meer mensen zijn geweest, die van deze beslissing op de hoogte waren. Het is wel erg gemakkelijk om de schuld hiervan alleen richting Theo te schuiven. Ik vermoed, dat daar ook de reden ligt, dat Theo ontslag heeft genomen: er waren meer personen op de hoogte, maar tijdens het overleg vóór de tour is Theo duidelijk gemaakt, dat hij als enige de verantwoordelijkheid zou dragen, mocht hier iets van uit komen. Het feit, dat Rabo ook meteen een advocaat stuurde, toen de eerste berichten uitlekten, kan heel goed in dit licht geplaatst worden. Waarom zou Rabo immers meteen een advocaat moeten sturen, als men daar van niets weet en alleen maar heeft vernomen, dat Rasmussen door Theo ontslagen is? Blijkbaar was het voor de geldschieter belangrijk om meteen iemand ter plekke te hebben, die hun belangen beschermt. Voor de rest kan ik eigenlijk geen goede redenen bedenken, waarom ze meteen een advocaat moesten sturen (of het zou moeten zijn, dat ze Theo sowieso totaal niet vertrouwden).
Je voorbeeld van een diefstal vind ik niet erg goed. Er is hier namelijk niets illegaal gebeurd. Zie het als een persoon, die beschuldigd wordt van diefstal. Die persoon heeft een alibi. Hij zat bij zijn maîtresse, maar wil niet dat zijn vrouw dat weet. De politieman houdt hem de hand boven het hoofd en vertelt iedereen, dat hij die avond met hem in de kroeg zat. Vervolgens wordt bekend, dat de beschuldigde bij zijn maîtresse zat en niet in de kroeg. Hij en de agent hebben gelogen. Dat betekent echter niet, dat de man dan ook meteen maar voor de diefstal bestraft kan worden. op deze manier komt het voorbeeld (nog steeds slecht, dat geef ik toe) al wat dichter bij de waarheid in deze zaak.
Eens dat het voorbeeld niet klopt omdat er geen wetten overtreden worden.
Ik vind echter nog steeds goed dat Rasmussen er uit werd gemieterd.
In een sport waar het al jarenlang rommelt rond de doping geeft het geen pas te liegen over je verblijfplaats. Die informatie wordt gebruikt voor out of competition controles. Dan had ie maar zo slim moeten zijn om z’n maitresse naar Mexico te halen.
(dat van die maitresse is neem ik aan een voorbeeld, niet de realiteit?)
@15: Als het de waarheid zou blijken zou dat pas helemaal (pijnlijk) nieuws zijn.
Verder begrijp ik je standpunt (al vind ik dat altijd je verblijfplaats bekend moeten geven wel een erg privacy-ingrijpende en daarmee slechte maatregel), maar kan ik niet anders concluderen dat het niet overeen komt met dat van De Rooij/Breukink, tenzij dat voor hun eigen hachje beter uitkomt. Daarmee vind ik het wegsturen van Rasmussen (op dat tijdstip) dus erg inconsequent.
Maar goed, we weten niet wat zich achter de gesloten deuren bij de Rabobank heeft afgespeeld (en in mijn familie staat die bank als inconsequent en onzuiver bekend, dus misschien hadden we zo’n afloop moeten verwachten).
Die hele sport is verpest en men probeert te redden wat er te redden valt. Vandaar die draconische maatregelen. Als bleek dat Rasmussen voor zn maitressse in Italy zat is dat ongelofelijk zuur, maar ook gewoon ongelofelijk dom. Tenzij het een 1-2tje zou zijn met de ploegleiding die het niet erg vonden dat ie daarvoor een waarschuwing zou krijgen.
Enz enz enz.
We zullen het nooit weten.
En zoals ik eerder zei is de ploegleiding hypocriet bezig geweest.
Dat van die maîtresse heb ik eerlijk gezegd gelogen.
Imho was het het beste geweest, als Rasmussen helemaal niet was gestart. Om hem achteraf uit de tour te halen zonder nieuwe informatie vind ik zwak (inderdaad inconsequent, Bismarck), ook al omdat ik helemaal geen vertrouwen heb in de schoon-heid van de huidige winnaar.
Toch vind ik ook de beslissing om Rasmussen wel uit de tour te halen wel te billijken, hoor. Hij is per slot van rekening ook niet zuiver op de graat. Maar dat maakt het voor mij nog geen goede beslissing. Hem door laten fietsen zou ook geen goede beslissing geweest zijn, maar die zou wel consequent geweest zijn.
Geen vertrouwen hebben in de huidige winnaar moet niet van invloed zijn op het wel of niet eens zijn met een beslissing rond een andere renner.
Liever ten halve gekeerd dan ten hele gedwaald.
Klopt. Betekent dat dan, dat we je opmerking onder #15 ook niet serieus moeten nemen? “In een sport waar het al jarenlang rommelt rond de doping geeft het geen pas te liegen over je verblijfplaats”. Rasmussen is niet op doping betrapt, andere renners wel. Dat andere renners op doping betrapt zijn, moet geen invloed hebben op de whereabouts-meldingen van Rasmussen, of hoe daar mee om wordt gegaan (en daar draait deze hele kwestie nu net om). Ik vond die opmerking juist goed en een reden om van iedere renner verblijfplaatsen te willen weten.
Al bij al blijft het een gevoelskwestie. Voor de een zijn gevoel is het terecht, dat Rasmussen uit de tour is gehaald, voor de ander niet of minder. En als het dan toch een gevoelskwestie is, mag ik mijn gevoel over de huidige winnaar daar imho ook bij betrekken.
Je bedoelt omdat Contador ook beschuldigd is van dopinggebruik? Dan volg ik je argument.
Blijft staan dat Rasmussen interne ploegregels overtrad.
En omdat ie een klant van Fuentes was, ja.
“Blijft staan dat Rasmussen interne ploegregels overtrad”. Cirkel, rond. Daar was de hele discussie over begonnen.
Maar hoe dan ook. Ik heb als wielerliefhebber (als kijkspel) enorm genoten van de tour 2007.
Spectakel (op de weg en daarbuiten) was het wel!
@21: Maar dat stond dus nooit. Als Rasmussen de ploegregels overtrad was hij wel geschorst. Dat is niet gebeurd, dus heeft Rasmussen de regels niet overtreden. Hij is pas uit de ploeg en tour geschopt toen er onwelgevalig nieuws over hem in de krant verscheen.
Hou je over een ordinaire damagecontrolzaak ivm imagoschade voor Rabobank.
@23: Dat is waar, spectakel all around. Alleen worden de dopingperikelen nogal als een probleem ervaren. Best vreemd, want in andere sporten wordt er veel minder heisa gemaakt om objectief gezien minstens even grote schandalen, terwijl er ook veel minder geprobeerd wordt doping te achterhalen.
@24 Persoonlijk kan het me geen reet (excusez le mot) schelen of de sporters zich doodspuiten (zoals het me ook niks kan schelen als uitgaanders zich doodslikken aan GMB of XTC) want ze weten dat er risico’s zijn.
Sport blijft vaak mooi om te zien. (Maar ook als het clean is)