dossier

Israël/Palestina conflict

Alle artikelen die de afgelopen jaren op Sargasso verschenen zijn en betrekking hebben op het Israël-Palestina conflict.


Foto: Enric Borràs (cc)

Israël bewapende criminele bende om voor GHF te spelen

De Verenigde Staten van Amerika hebben in de nacht van woensdag op donderdag met een opgestoken hand opnieuw een resolutie in de VN-Veiligheidsraad gevetoëd die een onvoorwaardelijk staakt-het-vuren in Gaza mogelijk zou hebben gemaakt. De resolutie riep, naast het stoppen van de strijd, op tot het vrijlaten van de gijzelaars en het ongehinderd toelaten van de hulp, waaronder voedsel, water, brandstof en medische hulpgoederen. De andere 14 leden van de Veiligheidsraad stemden allemaal vóór. De Amerikaanse afgevaardigde Dorothy Shea zei dat de Amerikaanse weigering niet als een verrassing kwam. De VS hadden, zo stelde ze, steeds gezegd dat Israel het recht had ”zichzelf te verdedigen” en ervoor te zorgen dat Hamas nooit meer in een positie zou komen waarin het Israel zou kunnen bedreigen. De VS hielden alles af wat daar tegenin ging. Het was het vijfde Amerikaanse veto op rij betreffende Gaza.

Wat nu gaat volgen is een nieuwe resolutie in de Algemene Vergadering van de VN. Die zal vermoedelijk aan het begin van volgende week aan de orde komen. Gezien de irritatie van van diverse leden van de V-Raad en de in het algemeen toegenomen kritiek op Israel z de resolutie het wel gaan halen. Het is alleen de vraag of dat nog op tijd komt voor de bevolking van Gaza.

Foto: Enric Borràs (cc)

Het Eurovisie Songfestival: meer transparantie is niet moeilijk

De controverse over de uitslag van het televoten bij het Eurovisie Songfestival maakt maar weer eens duidelijk dat transparantie bij verkiezingen belangrijk is. Ook dit jaar groeit de roep om meer openheid vanuit de organisatie, de European Broadcasting Union (EBU).

Een eenvoudige stap richting meer transparantie in deze verkiezing zou zijn als de EBU per land niet alleen het totale aantal stemmen deelt, maar ook het aantal unieke stemmers. Door deze twee cijfers te combineren — het totale aantal stemmen gedeeld door het aantal unieke stemmers — ontstaat er inzicht in hoe intensief er per persoon op dat land werd gestemd. Dit kan opvallende verhoudingen blootleggen: landen waar gemiddeld veel vaker per persoon op wordt gestemd kunnen zo makkelijker herkend worden.

Bovenstaande is natuurlijk sec gesproken geen stemfraude, alleen gebruik maken van de zwaktes in het systeem. Maar het geeft wél een beter beeld van de stemdynamiek per land, en maakt het voor publiek en media mogelijk om gerichter vragen te stellen bij opvallende resultaten.

Als de EBU, zoals de organisatie claimt, echt neutraal is, wil het alle politieke misbruik van de uitslag tegengaan. Dus ook de claim dat ‘het Europese volk” Israël en de oorlog in Gaza steunt als dat op basis van de uitslag niet zomaar gedaan kan worden.

Foto: Enric Borràs (cc)

Het Eurovisie Propagandafestival

In het gevecht rond het Eurovisie Songfestival 2025 veroverde Israël misschien niet de trofee, maar wel het hart van het Europese publiek, althans, volgens de cijfers. In de finale eindigde Yuval Raphael, de Israëlische inzending, met de hoogste televoting-score: 297 punten. Dat roept vragen op. Was dit een teken dat Europa eigenlijk achter Israël staat, zoals diverse pro-Israëlische commentatoren beweerden, of een schoolvoorbeeld van goed gecoördineerde beïnvloeding?

In ieder geval is al duidelijk dat Israël als enige land enorm heeft ‘geïnvesteerd’ in de eigen afvaardiging. In alle landen die meededen, exclusief misschien Australië, waren er mediacampagnes en onder andere de ambassades riepen op tot zo veel mogelijk stemmen. Zelfs ‘de rest van de wereld’ werd getarget, met een billboard op Times Square. Het geeft aan hoe ver Israël ging om de uitslag te beïnvloeden. De keuze voor zangeres Yuval Raphael – overlevende van de terreuraanslag van Hamas in 2023 – en haar lied dat over die aanslag ging werd door velen ook als een politiek statement gezien met als doel af te leiden van de Palestijnse zaak.

Uiteindelijk is het is natuurlijk lastig definitief te zeggen in welke mate deze campagnes de doorslag gaven, en er zijn andere plausibele verklaringen die los staan van beïnvloeding. Israëls inzending was een popballad, een genre dat bij publiek doorgaans goed scoort. En sommige diaspora-gemeenschappen stemmen sowieso massaal, ongeacht campagnes. Maar toch, er zijn een flink aantal zeer onverwachte uitslagen in landen met een heel breed gedragen publieke verontwaardiging over het Israëlische geweld. En dat schuurt.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israëlisch kabinet staat eigendom voor Joden in bezet gebied toe – nieuwe stap naar annexatie

NIEUWS - Het Israëlische “veiligheidskabinet” heeft zondag besloten om de mogelijkheid te heropenen van de registratie van eigendom van land in de “Area C” van de Westoever, het gebied van de Westoever waar Israël de volledige zeggenschap over heeft. De registratie is een proces waaraan landmeters deelnemen en waarbij het bezit wordt opgetekend als in een kadaster (in Israël een ”tabu”) Als het proces is voltooid is het bijna onmogelijk het nog aan te vechten. Uiteraard geldt de registratie alleen voor bezit van Joden. Het regeringsbesluit is daarom opnieuw een belangrijke stap op weg naar de totale annexatie van het gebied van Area C, die 61% beslaat van de totale Westoever en het merendeel van de Israëlische nederzettingen omvat.

Landregistratie was onder het Ottomaanse bewind een normaal proces. In de periode van het Britse mandaat werd dat voortgezet en nadat Jordanië in 1949 de Westoever bezette, werd een nieuw registratieproces opgestart. Dat werd echter in 1967 ruw door Israël onderbroken en sindsdien vond geen nieuwe registratie meer plaats. Wel werd een nieuw classificatiesysteem ingevoerd, voor verschillende soorten grond, waarbij – bijvoorbeeld – gemeenschappelijk gebruikte weidegrond gewoonlijk tot ”staatsland”  werd verklaard dat aan de staat verviel. Het systeem was gewoonlijk heel  ongunstig voor Palestijnse landeigenaren. Velen voerden een een verloren strijd met hun oude Ottomaanse akten tegen een horde landmeters, die volgens het ingewikkelde nieuwe systeem (in de jaren ’80 ontworpen door een dame van het ministerie van Justitie, Plia Ahlbeck) te werk gingen. Zo kwamen de nederzettingen aan grond. het gewoonlijk een gevecht tegen de bierkaai.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israël wil blijvende bezetting en verdrijving Palestijnen, de wereld kijkt naar Nakba 2.0

Zondag 23 maart 2025 was de dag waarop het dodental in Gaza de 50.000 overtrof. Volgens de plaatselijke autoriteiten bedraagt het nu 50.021, van wie ongeveer een derde kinderen. Ook liggen nog veel mensen onder het puin of op plaatsen die niet bereikt kunnen worden. Het uiteindelijke cijfer zal dus hoger uitkomen. In een eerdere fase hadden de plaatselijke autoriteiten dat cijfer al beraamd op ruim 61.000. Eén van de slachtoffers van zondag was een lid van het politbureau van Hamas, Salah al-Bardawil. Hij werd – in het kader van het vermoorden van burgerlijke leiders van Hamas – door een drone gedood in zijn tent in Mawasi, samen met zijn vrouw.

Onderwijl werden weer grote rijen mensen gesignaleerd die bijvoorbeeld te voet de noordelijke wijk al-Sultan verlieten, of die in het zuiden uit Rafah  verlieten op weg naar Mawasi. Ooggetuigen bevestigden dat dit niet zonder risico was. Over hen heen vlogen drones af en aan die van tijd tot tijd schoten op iemand of op meerdere personen  en op de grond waren het militairen die het vuur openden. Minister Katz van Defensie maakte intussen bekend dat hij een bureau had geopend voor ”Vrijwillig vertrek”. De bedoeling is dat het bureau verschillende corridors zal openen om mensen, die voorgoed Gaza de rug willen toekeren, te helpen te vertrekken. Het Bureau zal zijn werkzaamheden coördineren andere landen en instanties. Minister Katz volgt daarmee het plan van Trump. Binnenkort zal hij bekend maken wie het bureau gaat leiden.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israël maakt aanstalten nederzettingen rond Jeruzalem te gaan annexeren

De Israëlische ministeriële commissie voor wetgeving zal zondagavond een nieuwe wet behandelen die de annexatie van diverse nederzettingen rond Jeruzalem inhoudt en ze vervolgens deel wil laten uitmaken van de “metropool Jeruzalem”. Het gaat dan over plaatsen als Ma’ale Adumim, Givat Ze’ev, Efrat en Ma’ale Mikhmash. De verwachting is, zo schrijft de krant Haaretz (via Palestine Chronicle), dat de commissie de wet zal aannemen. Daarna kan indiening in de Knesset volgen.

De wet, die is ingediend door het Knessetlid Dan IlIouz van de Likud, geeft aan dat de burgemeester van Jeruzalem de hoogste autoriteit wordt in het gebied van de metropool Jeruzalem, en dat de Israëlische wet zal gaan gelden in het hele gebied. De leiders van de diverse nederzettingen worden de directeuren van de diverse gemeentelijke diensten. Volgens Illouz versterkt de wet de hoofdstad, maakt zij planning rond de stad makkelijker en vergemakkelijkt ze het management van de infrastructuur van de nederzettingen die de stad omringen. Bovendien maakt hij duidelijk dat het een stap in de richting is van een annexatie van de gehele Westoever. ”Israël moet zonder vrees doen wat in het belang is van de staat. De wet is een belangrijke stap naar de volledige soevereiniteit”.

Foto: Enric Borràs (cc)

Trump goochelt met het staakt-het-vuren en zet Jordanië zwaar onder druk

De Amerikaanse president Trump gaat als een olifant door de porseleinkast van het Midden-Oosten en heeft daarmee het één en ander onderste boven gegooid. Om te beginnen is de Jordaanse koning Abdullah II behoorlijk in het nauw gebracht door Trumps dreigement dat hij de betaling van hulp aan zijn koninkrijk zal stopzetten als de koning niet instemt met het opnemen van vooralsnog een onbekend aantal mensen uit Gaza. De koning komt vandaag (dinsdag) aan in Washington. Volgens waarnemers heeft hij eigenlijk geen andere kans dan te blijven bij zijn weigering en dus het risico te lopen dat hij de hulp verliest, wat vrijwel zeker voor sociale onrust gaat zorgen in Jordanië.

Los daarvan is de koning ook behoorlijk ongerust over de toestand op de Westoever. UNRWA liet daar gisteravond over horen dat tot nu toe zeker 40.000 mensen in het noordelijke deel van de Westoever uit hun huizen zijn verjaagd, terwijl het Israëlische leger bezig is de vluchtelingenkampen van Jenin, Tulkarm, Tubas en Nablus te verwoesten. Het is erg moeilijk om precies hoogte te krijgen van wat er gaand is, want er zijn nog steeds draconische afsluitingen van kracht op de Westoever en de kampen zelf zijn onbereikbaar, maar duidelijk is dat een groot dele van de huizen is opgeblazen of afgebrand, naast een grondige vernieling van alle infrastructuur. Ook zijn er grote aantallen arrestaties verricht.

Foto: Enric Borràs (cc)

Gaat het bestand een tweede fase overleven?

ANALYSE - Het Israëlische kabinet is dus uiteindelijk akkoord gegaan met de overeenkomst over het staakt-het-vuren met Hamas. Het had wat voeten in aarde, want nadat het “Veiligheidskabinet” zijn fiat had gegeven werd eerst gedacht dat het volledige kabinet dan wel na de shabbat oftewel op zaterdagavond, zou gaan stemmen. Maar omdat het ”over leven en dood” ging werd toch doorvergaderd. Pas na zeven uur praten was het kabinet – het was toen inmiddels 1 uur ’s nachts – eruit. Van de ministers waren er 24 vóór. Zoals verwacht stemden Itamar ben Gvir en zijn twee collega’s van Otzma Yehudit (Joodse Kracht) tegen. Hetzelfde geldt voor Smotrich van de Religieuze Zionisten en diens twee partijgenoten. Daarnaast waren twee Likudniks, Amichai Chikli en David Amsalem, ook tegen.

De deal is nu zondag met enige vertraging ingegaan. De 33 Israëlische gijzelaars worden, drie per dag, uitgewisseld tegen een veel groter aantal van een kleine 1.000 Palestijnen, over een periode van zes weken. Eén van de eersten is Khalida Jarrar die sinds oktober 2023 zonder vorm van proces in eenzame opsluiting zat. Een andere – omstreden – Palestijnse gijzelaar/veroordeelde zou Zakaria Zubeidi uit Jenin zijn, één van degenen die ooit via een spectaculaire ondergrondse gang uit de  gevangenis ontsnapte. Eerder was hij directeur van het Theater in Jenin.

Foto: Enric Borràs (cc)

De voorlopige statistiek van een Israëlische krijgstocht zonder einde

Het nieuwe jaar is een mooie gelegenheid om de balans op te maken moet het Palestijnse mediabureau hebben gedacht. Dus publiceerde het de jongste statistiek van de de Israëlische genocide. Dit begint met de constatering dat – dankzij de bereidwillige medewerking van Amerika (dat vier keer een resolutie van de Veiligheidsraad torpedeerde en de noodzakelijke bommen leverde tot een bedrag van – inmiddels – 25,9 miljard dollar) er tot nu toe 88.000 ton (88.000.000 kilo) explosieven op Gaza zijn gedropt. Dat komt overeen met vier maal de atoombom die werd uitgeworpen boven Hiroshima.

Vernielingen

Daardoor is het aantal gedode en vermiste personen opgelopen tot 56.715 (waarvan 11.200 waarvan de lichamen ontbreken of die onder het puin liggen). Daaronder waren 1.413 families die geheel werden uitgeroeid en 3.467 families waarvan nog één lid gespaard bleef. Er werden 17.818 kinderen gedood (het grootste deel onder de 5), en 12.287 vrouwen. 35.060 kinderen hebben beide ouders verloren of één van hen, 12.125 vrouwen raakten hun echtgenoot kwijt.

De statistieken zijn echter onvolledig, want 44 kinderen stierven door ondervoeding, meerdere honderden werden echter niet geregistreerd; zes kinderen stierven door onderkoeling, maar enkele honderden werden evenmin geregistreerd. Verder zijn er geen gegevens over sterfgevallen onder de 12.500 kankerpatiënten voor wie de behandeling stopte door gebrek aan medicamenten; of onder de 350.000 chronisch zieken (waaronder diabetici) van wie de behandeling stopte door gebrek aan medicijnen of dialyse; of onder de 2.136.026 lijders aan diverse infectieziekten (hepatitis, polio), huidziekten, longproblemen, of ingewandenproblemen (waaronder diarree). En dan waren er nog ruim 60.000 zwangere vrouwen die het vrijwel zonder medische hulp moeten stellen.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israel heeft het vooral op UNRWA-scholen en dito-gebouwen gemunt

Israel is bezig systematisch UNRWA-scholen en andere gebouwen aan te vallen en/of te vernietigen. Philippe Lazzarini, de Commissaris-generaal van UNRWA klaagde erover. In 10 dagen zijn tenminste acht scholen aangevallen waarvan er zes van UNRWA waren. ”De oorlog heeft meisjes en jongens van hun jeugd beroofd en van een jaar waarin ze naar school hadden gekund. Scholen niet er niet voor militaire doeleinden en worden niet voor gevechten gebruikt door enigerlei partij in een conflict. Ze zijn geen doelwit,” twitterde hij. “De voortdurende flagrante schending van het internationaal recht gaat maar door. Alle oorlogswetten zijn opzij gezet in Gaza. Het mag niet nieuwe norm worden dat we onze gemeenschappelijke menselijkheid verliezen.”

Dinsdag werd de Al-Razi school in Nuseirat getroffen. Daarbij vielen minstens 23 doden en meer dan 70 gewonden. Eerder was er een andere school in Nuseirat doelwit. In een week tijd waren er toen vier aanvallen waarvan de dodelijkste een aanval op een school in Abesan bij Khan Younis waar een voetbalwedstrijd gaande was, Daarbij vielen 29 doden. In negen maanden oorlog zijn 190 UNRWA scholen getroffen, oftewel 70 procent van alle scholen. Dat gebeurde in 435 aanvallen waarbij 539 mensen die daar onderdak hadden gezocht zijn gedood. En tot overmaat van ramp hebben de Israeli’s tijdens hun laatste offensief in Gaza-stad ook het hoofdkwartier van UNRWA, dat daar stond, volledig verwoest. Voeg daarbij dat bij alle aanvallen – bijvoorbeeld ook op distributiegebouwen van UNRWA – 197 medewerkers van UNRWA zijn gedood en dat de distributie door UNRWA, de enige organisatie dir over de mankracht en de organisatie beschikt om dat met succes te doen, al een paar maanden wordt gesaboteerd. en de conclusie ligt voor de hand: Israel breekt gewoon UNRWA apart.

Foto: Enric Borràs (cc)

Israël overweegt verbod op filmen van soldaten in actie

De Israëlische regering wil voorkomen dat beelden van misbruik van geweld door het leger de pers bereiken.

De commissie voor wetgeving van het Israelische kabinet heeft onlangs een ontwerp goedgekeurd voor een wet die een verbod inhoudt op het fotograferen van Israelische soldaten bij het uitoefenen van hun functie. Op overtredingen staan meerdere jaren gevangenisstraf.
Over de nieuwe wet wordt echter nog niet gestemd in de Knesset, want procureur generaal Mandelblit heeft bezwaar aangetekend. Hij voerde aan dat de wet mogelijk in strijd is met de Israelische basiswetgeving, die in Israel de functie vervult van grondwet. De ministeriële commissie besloot daarom dat de wet zal worden aangepast en vervolgens nogmaals door de commissie zal worden goedgekeurd.

De aanpassing zal gaan in de richting van het creëren van een parallel tussen het hinderen van een militair bij het uitoefenen van zijn functie en een politiefunctionaris bij het hinderen van zijn/haar functie. Het laatste is al verboden in Israel.

Er is al een een tijdje het nodig te doen over dit nieuwe wetsvoorstel dat is ingediend door het parlementslid Robert Ilatov van Yisrael Beiteinu, de partij van minister van Defensie, Lieberman. Ilatov heeft de wet ingediend om een einde te maken aan de praktijk van organisaties als de mensenrechtenorganisatie B’tselem die een aantal jaren geleden camera’s uitdeelde aan haar medewerkers om misbruik van geweld jegens Palestijnen vast te leggen op video, of een organisatie als Machsom Watch, die al jaren de gang van zaken vastlegt bij de vele Israelische checkpoints in  bezet gebied. ”De tijd is gekomen,” volgens Ilatov, ”om een einde te maken al deze wetteloosheid. Het is ondenkbaar dat een linkse activist of een organisatie die door buitenlandse elementen wordt gesteund, ongehinderd Israelische soldaten kan benaderen en vastleggen. We hebben een verantwoordelijkheid om te zorgen dat de soldaten hun taken onder de beste voorwaarden kunnen uitvoeren, en dat ze niet hoeven te vrezen dat de één of andere linkse organisatie hun foto zal rondsturen met de bedoeling ze te beschamen of verdacht te maken.”

Vorige Volgende