#Dezeweek | Leven in onwetendheid

COLUMN - Beatrix treedt af, haar zoon moet een naam kiezen, en ja, het ging weer eens over de Fyra. Peter Buurman bespreekt de afgelopen week op Twitter.

Ik heb een paar uur in onwetendheid geleefd. Op het moment dat Hare Majesteit via haar webcam het volk toesprak, zat ik onderuitgezakt in een bioscoopstoel. Ik heb gefietst zonder dat ik wist dat ze ging aftreden. Ik heb een broodje pom verorberd zonder de wetenschap dat we volgend jaar Koningsdag gaan vieren. Ik had het waarschijnlijk nog steeds niet geweten als ik na de Surinamer niet naar de kroeg was gegaan. ‘HIJ WEET HET NOG NIET!’ riep een van mijn pubquizgenoten verontwaardigd.

Beatrix, ik heb altijd een warm hart gehad voor die vrouw, al heb ik in praktische zin misschien wel helemaal niks aan haar gehad. Dat is natuurlijk ook niet heel belangrijk. Ik denk dat ze gewoon een lieve vrouw is. Iemand die je zou helpen als je huilend je moeder kwijt bent in de supermarkt. Al doet de koningin natuurlijk geen boodschappen. Of misschien ook wel? Stiekem? Beatrix is een koningin van wie me dat niet eens zou verbazen, als ze met een trainingsbroek aan en zonnebril op stiekem ardennerpaté zou kopen. Ik ga haar missen, ze is de beste koningin die ik ooit gehad heb.

‘De koningin neemt het einde van de vorstperiode wel heel serieus.’ Als je die combinatie van woorden intussen nog niet gehoord hebt, dan zit je waarschijnlijk nog steeds in een bioscoopzaal. En de dooiaanval legde wel meer bloot. Er leefden namelijk meer mensen in onwetendheid. We wisten natuurlijk al dat de Fyra geen succes was, maar nu blijkt dat men dat al lang wist. De trein is door iedereen afgeraden, België had geen zin en er was gek genoeg maar één bedrijfje dat het onding wilde produceren. Mocht allemaal niet baten. Een vriend van mij doet ook altijd juist datgene wat je hem afraadt, misschien hebben ze nog een baantje voor ‘m bij de NS?

Onder de weggeregende sneeuw kwam ook plotseling Ruud Lubbers tevoorschijn. Hij schoof gelijk aan bij Nieuwsuur en deed een boekje open over het koningshuis. Vroeger klapte Ruud gewoon nog op billen, nu uit de school. Zo zou hij hoofdverantwoordelijke zijn voor Bea’s vriendelijkheid. Ik weet niet of dat waar is. Misschien was hij wel dronken, maar ik vind Ruud Lubbers er altijd wel een beetje dronken uitzien.

Hij vertelde ook dat oma Juliana ooit tegen hem haar twijfels uitte over de capaciteit van onze nieuwe koning. Hoe heet die ook alweer? Geen idee. We leven nog in onwetendheid. Hij mag namelijk zelf kiezen hoe hij genoemd wordt. Ik ben bang dat hij voor Koning Willem-Alexander gaat kiezen. Dat zou zonde zijn. Als we er dan toch voor kiezen met z’n allen een sprookje in leven te houden, dan moet hij op z’n minst ook een sprookjeskoning zijn. Koning Willem de Vierde. Nog een flinke bierpens erop en niet te vergeten een baard.

Koning Willem-Alexander klinkt als een lieve koning die stiekem ardennerpaté koopt in de supermarkt. Koning Willem de Vierde klinkt als een koning die op z’n paard de Albert Heijn binnenstormt om autoritair alle paté op te eisen. En dat is toch eigenlijk veel vetter?