DATA - 
Wie zeker wil zijn van zijn baan moet gaan werken in de zorg. In geen enkele hoek zit zoveel groei als in deze beroepsgroep. Niet alleen nu, maar al decennialang.
We zijn sinds de jaren ’70 door drie perioden van recessie gegaan (’74-’75, ’81-’82 en ’08-’09), en we zitten er op dit moment middenin. Werknemers in de bouw hebben het zwaar in tijden van recessie. Sinds de kredietcrisis gaat het in de financiële dienstenkant ook achteruit. En binnenkort worden de effecten van de bezuinigingen in het ambtenarenapparaat en het onderwijs zichtbaar.
Maar oud en ziek worden we hoe dan ook, al helemaal nu de samenleving snel vergrijst. Ondertussen verzint de wetenschap steeds weer nieuwe dingen om ons langer in leven te houden. Kortom, de zorg is een safe bet. In welk economisch weer we ook verkeren, in de zorg komen er altijd banen bij.
Reacties (14)
Maar oud en ziek worden we hoe dan ook, al helemaal nu de samenleving snel vergrijst. Ondertussen verzint de wetenschap steeds weer nieuwe dingen om ons langer in leven te houden. Kortom, de zorg is een safe bet. In welk economisch weer we ook verkeren, in de zorg komen er altijd banen bij.
De meeste zorgkosten worden in de eerste en laatste levensjaren gemaakt, en die kosten worden relatief goedkoper naarmate we langer leven. Dus zou je denken dat het aantal banen relatief gezien afneemt. Goed, anderzijds neemt het aantal chronische zieken toe (door de vergrijzing), maar dat kan toch nooit zoveel banen in de zorg opleveren? Misschien eens naar de FTE kijken?
“die kosten worden relatief goedkoper naarmate we langer leven”???
Verklaar je nader, want dat lijkt me op het eerste gezicht nonsens.
Als we die kosten door het aantal levensjaren delen, zou je kunnen zeggen, dat die kosten relatief minder worden, maar dan maak je jezelf blij met een dode mus, want de absolute en totale kosten stijgen dan nog steeds…
Wat bedoel je met absolute kosten?
Waarom heb je zelf relatief gebruikt, als je het verschil tussen relatief en absoluut niet kent?
90 van de 100 is relatief meer dan 800 van 1000, maar 800 is absoluut meer dan 90. Als we de kosten voor onze gezondheid bij een leven van 80 jaar op 100 stellen, dalen die kosten relatief, wanneer we 90 worden (minder kosten per jaar). De absolute kosten dalen echter niet, want die blijven 100, en zullen waarschijnlijk zelfs stijgen, tenzij mensen tussen hun 80e en 90e geen ziektekosten meer maken.
Je zult in dat jaar ook kosten maken voor voedsel, huisvesting, benzine, noem het allemaal maar op. Maar die kosten zullen altijd lager zijn dan het profijt dat iemand heeft van dat extra levensjaar.
Ja, maar die kosten hebben met het artikel niks te maken.
“Maar die kosten zullen altijd lager zijn dan het profijt dat iemand heeft van dat extra levensjaar”???
Wat bedoel je? Hoe veel levert dat extra levensjaar ons op? En hoe verhoudt zich dat tot je nog steeds niet uitgelegde relatief goedkopere kosten? En waarom sleep je er nu zo iets vaags als het profijt van een extra levensjaar bij? Wat levert dat op, en aan wie komt dat ten goede?
Hier begrijpt iemand iets niet goed over economie. Slechts waar het gaat om goederen ten dienste van de “zorg” draagt het stevig bij aan de economie. De zorg zelf niet erg veel, ondanks dat er veel geld in omgaat.
Een “echte economische motor”=productie.
Toch eens goed opletten als ze op school wat vertellen.
Volgens mij ging het artikeltje over banen in de zorg, niet zozeer over de vraag of de zorg bijdraagt aan de economie op grotere schaal.
Stropop alert. De economische motor werd niet genoemd.
Toch eens goed opletten als je een artikeltje leest.
Nou, als zorg niets oplevert en het aandeel relatief groot wordt kan ik me niet voorstellen dat de sector zowel baanzekerheid als een fatsoenlijk inkomen kan garanderen.
Daarnaast vind ik de aanname dat het altijd om ‘handen’ gaat erg naïef. Dat in 20X0 een groot deel van de zorg geautomatiseerd dan wel gestroomlijnd is, is wat mij betreft niet onwaarschijnlijk.
Ik blijf erop hameren: denken dat 2040, “nu+28 jaar” is getuigt van weinig lange-termijn denken.
Iets met exponentiële groei & de singulariteit enzo.
#9
Relatief idd zoals jij het noemt, het aantal levensjaren neemt toe, maar het aantal levensjaren waarin de zorgkosten hoog zijn (eerste & laatste) blijft gelijk. In dat extra levensjaar zul je zorgkosten maken, dus in die zin neemt het absolute bedrag toe. Maar waarom zouden die kosten niet te verdragen zijn? In dat extra levensjaar maak je ook andere kosten, waarom zouden dan juist specifiek de zorgkosten in dat extra levensjaar het verschil moeten maken, en niet de kosten die je maakt voor huisvesting, voedsel e.d.? Dus ja de zorg is een grote banenmachine, maar waarschijnlijk niet vanwege de vergrijzing (tenzij je in self-fulfilling prophecies gelooft).
Zie bijvoorbeeld dit artikel: Population ageing and health care expenditure: a school of ‘red herrings’?
Twenty years ago Robert Evans suggested that the fixation on ageing provides an “illusion of necessity” (EVANS, 1985). By making it seem as though health care expenditure is inevitable in higher age, attention is diverted from the real causes of growth of the health care sector. These are technical progress in medicine, the secular increase in income, and wrong incentives for providers and consumers of health care caused by government regulation and extensive social health insurance coverage. Rephrasing Evans, ZWEIFEL, FELDER and MEIER (1999) stated that blaming population ageing serves as a red herring, distracting from choices that ought to be made to curb the steadily rising health care costs in the western world.
“het aantal levensjaren waarin de zorgkosten hoog zijn (eerste & laatste) blijft gelijk”
Tsja, als je alleen maar naar het eerste en laatste jaar wil kijken, ga je al gauw de mist in met je conclusies. Denk je soms dat al die extra jaren dat mensen leven niets kosten? Dat oudere mensen alleen in hun laatste levensjaar zorgkosten maken?
“waarom zouden die kosten niet te verdragen zijn?”
Daar heb ik niks over gezegd. Volgens mij moeten we die gewoon samen opbrengen. Meer kosten dus, meer ziektedagen en dus ook meer banen. Ik reageerde slechts op je opmerking dat er volgens jou minder banen zouden komen, omdat ‘die kosten worden relatief goedkoper naarmate we langer leven”(zie je reactie nr 1).
“In dat extra levensjaar maak je ook andere kosten, waarom zouden dan juist specifiek de zorgkosten in dat extra levensjaar het verschil moeten maken, en niet de kosten die je maakt voor huisvesting, voedsel e.d.?”
Jij sleept er al die andere kosten bij, terwijl het artikel en mijn reacties alleen over de zorgkosten gaan.
Aan de andere kant zit er natuurlijk wel een enorm groot verschil tussen de zorgkosten en de andere kosten die jij noemt: zorgkosten moeten we samen opbrengen. Huisvesting en voedsel betaal je zelfstandig.
Je ontkenning van de invloed van de vergrijzing op de toename het aantal banen in de zorg is gewoon dom. Dat er ook nog andere factoren meespelen bij de toename van de kosten van de zorg is een waarheid als een koe (duurdere apparatuur, steeds meer procedures en formuliertjes, enz, enz), maar ook dat is off-topic, net als de kosten van huisvesting als je langer leeft niets met het aantal banen in de zorg te maken heeft.
On topic is het voor de mensen, die in de zorg werken, natuurlijk wel sneu, dat we het nog steeds over de toenemende kosten van de zorg in samenhang met het werk in de zorg hebben, want heel veel werknemers in de zorg hebben de afgelopen jaren al flink loon in moeten leveren (denk bijv aan de thuiszorg).
@12: Tjerk denkt dat 70-jarigen van nu net zoveel zorgkosten maken als 50-jarigen van een halve eeuw geleden. Dat is bezijden de werkelijkheid. De zorgkosten lopen (gemiddeld) op bij oplopende leeftijd. Een 70-jarige nu kost minstens evenveel zorgkosten als een 70-jarige van vroeger. Alleen was hij vroeger op zijn 71e dood, terwijl hij nu tot zijn 80e (of nog langer) in leven wordt gehouden, middels pilletjes, operaties en in het algemeen extra zorgkosten. De medische wetenschap heeft de afgelopen paar decennia in het Westen nu eenmaal vooral veel winst geboekt op het terrein van zieke mensen in leven houden.