Redacteur Arnoud Boer is op dit moment in Amerika. Vanuit het land van de onbegrensde mogelijkheden deze onderstaande column.
Champions League kijken in een Ierse pub: veel dichterbij Europa kom je niet als je een tijdje in de Verenigde Staten bent. Het oude continent is de afgelopen jaren onder George W. Bush verder afgedreven dan ooit. Maar dat ligt niet alleen aan de oud-president. Zowel fysiek als mentaal lijkt de afstand enorm. Nieuws uit Europa dringt zo goed als niet door tot de average Joe, tenzij het direct betrekking heeft op Amerika. Zoals: waar moeten we heen met die gevangen op Guantanamo Bay?
De verschillen tussen Europa en Amerika zijn regelmatig onderwerp van boeken, zoals The European Dream van Jeremy Rifkin. Altijd weer dezelfde conclusies: in Amerika kun je een stuk sneller rijk worden, in Europa verdelen we de poet. In Amerika werken de mensen harder en langer, in Europa leven de mensen langer met meer vrije tijd. Europa legt meer de nadruk op cultuur, geschiedenis en de waarde van mensenrechten, Amerika legt meer de nadruk op nut en waarde van dingen: kun je er geen prijskaartje aan hangen, wat zou het dan waard moeten zijn?
De verschillen zijn echter minder groot dan we denken. Nog los van het feit dat Amerikanen in het algemeen progressiever zijn geworden – nog los van het kiezen van Obama als president – en dat zowel Europa als Amerika tot de Westerse beschaving gerekend kunnen worden: op individueel niveau zijn Amerikanen ook gewoon bezig met dezelfde dingen als Europeanen. Ook de gemiddelde Amerikaan wil als hij of zij niet werkt een beetje ondersteuning bij het vinden van werk, van goede zorg en kinderopvang. Het zijn net Europeanen! De Amerikaanse en de Europese droom lijken meer op elkaar dan we denken.