In reactie op de track ‘God is God’ van Juno Reactor wees Inkwith Barubador me op de plaat My Life In The Bush Of Ghosts (1981) van legendarische geluidsproducent Brian Eno en David Byrne (Talking Heads).
Op dat album mixt Eno als een van de eersten een variëteit van samples samen met synthesizerloopjes en hypnotiserende drumritmes.
Zelfs na dertig jaar klinkt het nog fris en contemporain.
Wie Juno Reactor’s ‘God is God’ vergelijkt met Byrne/Eno’s Qur’an hoort inderdaad al snel de overeenkomsten.
Qur’an is op de CD-uitgave van de plaat in 2006 echter vervangen door een ander nummer, omdat orthodoxe moslims bezwaar maakten tegen het gebruik van koranrecitaties op een muziekplaat.
Beetje jammer, want ook dat is een prima nummer.
Reacties (2)
Je hebt gelijk, hypnotiserend.
Ik las dat grammatica stukje van Richard met dit op de achtergrond. Mooie ritmes. Inderdaad een klassiek werkje. Vreemde effecten.
Tsja, Eno is een genie. Zo simpel is het. Wat die man in zijn leven allemaal al gedaan heeft.