Ook binnen de metal, niet het meest mainstream genre op aard, is Black Metal een wat obscuur subgenre. De combinatie van extreme, vaak krijsende vocalen, de hoge snelheid en de vaak rommelige productie maken het niet bepaald toegankelijk. Een wat onsmakelijke reputatie, ontstaan omdat enkele beoefenaars hun ‘satanisme’ wat al te serieus namen (moorden, brandstichting in kerken) hielp ook niet.
Niettemin tourt Emperor in 2017 de wereld rond. Mag de grootste metalfestivals van dit moment headlinen, en spelen voor meer dan honderdduizend mensen. Terwijl de band al lang niet meer bestaat en geen nieuw materiaal meer op zal nemen. En hun set voor 90 procent bestaat uit het integraal spelen van één cd, van twintig jaar oud: Anthem to the Welkin at Dusk. Zo verschrikkelijk goed is die plaat, dat ze kunnen spelen waar ze willen.
Hier de eerste twee nummers, waarvan het eerste (Alsvatr (The Oath)) meedoet met de wedstrijd “beste metal-intro ooit”.