Zes weken na de laatste Democratische voorverkiezing, was het gisteren eindelijk de beurt aan de kiezers in Pennsylvania. Zij kozen voor Hillary Clinton. De voormalige first lady won van Barack Obama, met 55% tegen 45%. Dit betekent dat Obama´s voorsprong in delegates aanzienlijk blijft, maar onvoldoende om doorslaggevend te zijn. Clinton blijft in de race, maar voor hoelang is de vraag. Ondanks de druk op haar om zich terug te trekken, lijkt ze daar maar weinig zin in te hebben.
Hoe lang nog?
Het lijkt vooral de vraag wanneer Obama de ruimte krijgt om de confrontatie met de Republikeinse presidentskandidaat John McCain aan te gaan. Hij heeft in elk geval genoeg spring training gehad, zoals de zwarte presidentskandidaat het noemde aan de vooravond van deze voorverkiezing. Obama is klaar voor het echte werk, met dank aan de senator uit New York. Zij bracht in haar laatste spotje zelfs Osama Bin Laden in beeld om kiezers te wijzen op de noodzaak van een kandidaat met ervaring. Het kwam haar op verwijten te staan dat ze ‘Republikeinse’ tactieken zou gebruiken tegen een kandidaat van haar eigen Democratische partij.
Obama kijkt nu vooruit naar de volgende voorverkiezingen. Hillary Clinton heeft intussen grote moeite om geldschieters voor haar campagne te vinden, al zal deze overwinning een boost geven. Zij drukte zich vantevoren al erg voorzichtig uit over welke winstmarge ze nodig zou hebben in Pennsylvania om door te kunnen gaan. De vraag is of Clinton echt gaat stoppen voor de Democratische conventie in augustus. Het lijkt erop dat ze liever vechtend tenonder wil gaan.
Reacties (7)
Ik verdenk Cinton er al een tijdje van dat als ze, zoals nu, zelf niet kan winnen, ze het liefst heeft dat McCain dan nu wint, zodat ze zelf over 4 jaar opnieuw kan gaan, tegen een kandidaat die minder sterk is dan Obama.
@1: Daar heb je wel een punt. De kans dat McCain zich herkiesbaar stelt (als hij al de 76 haalt) is veel kleiner dan dat Obama dat zou doen. Een zittende president verslaan is uiteindelijk veel moeilijker.
Tsja. De kans dat Clinton wint was voor Pensylvania al bijzonder klein, en is bij deze uitslag alleen maar kleiner geworden. Het is duidelijk dat Clinton nog veel steun heeft bij Democraten, maar het is ook duidelijk dat Obama net iets meer steun heeft. De enige die zijn steun heeft zien toenemen in Pennsylvania is uiteindelijk Obama: een maand geleden was het verschil nog 15-20%, nu 9%. Het zou goed zijn als ‘de media’ het ook zo zouden brengen.
Overigens, het 10% verschil is misleidend, want dat ontstaat door het afronden van de individuele percentages. Het afgeronde verschil is op dit moment 9%. Maakt voor de gedelegeerden niets uit, maar is psychogolisch cruciaal.
Op SurveyUSA kun je heel wat vergelijkingen vinden. Wat ik daarbij het meest frappant vind (al een paar keer gezien), is dat Obama wat meer kans lijkt te maken tegen McCain, maar dat dat verschil vooral komt, doordat de VS nog een hele lang weg te gaan hebben op het gebied van emancipatie. Kijk maar eens bij de breakdown in mannen en vrouwen in Washington State. Het verschil tussen jongeren en ouderen kun je nog vanuit ´de boodschap´ en de presentatie verklaren, maar het verschil tussen mannen en vrouwen kan imho alleen uit ongeëmancipeerdheid voort komen. Niet dat de Amerikanen wat dat betreft veel anders zijn dan ons, overigens, maar wel opvallend.
O ja, en dit is natuurlijk weer een grote swing state, die door Clinton is gewonnen. Dat kan voor de superdelegates een belangrijk argument zijn, want zij zullen verantwoordelijk gehouden worden, als Obama de kandidaat wordt, maar van McCain verliest, omdat McCain Florida, Ohio en Pennsylvania wint…
Het beste resultaat blijft voor de democraten volgens mij echter een lekker levendige strijd tussen Clinton en Obama tot aan de meet en daarna de grote verzoening: de winnaar wordt de kandidaat en de verliezer zijn / haar running mate. Dan houdt ook dat gezeur op over supporters van een van beiden, die liever McCain zouden kiezen als de ander wint.
@5: “O ja, en dit is natuurlijk weer een grote swing state, die door Clinton is gewonnen. Dat kan voor de superdelegates een belangrijk argument zijn”
Dat is nogal een vals argument, omdat het hier gaat om verkiezingen onder democraten, niet onder alle kiezers van die staat. Een overwinning van Clinton in zo’n staat is geen enkele garantie voor een beter resultaat dan Obama tegen McCain in dezelfde staat. Het zelfde kan overigens gezegd worden van de vele forse overwinningen van Obama in staten waar de democraten tot op heden weinig kansen hadden.
Verder is inmiddels al duidelijk dat de term swingstate pas gelabeld kan worden als de kandidaten bekend zijn. Obama heeft een dusdanig profiel, dat er heel andere swingstates ontstaan dan in de afgelopen paar verkiezingen, als hij de democratische kandidaat wordt. Met Clinton aan het roer krijg je voorspelbare verkiezingen, met voorspelbare swingstates, met Obama wordt dat iets heel anders.
Verder lijkt me een gezamelijk ticket heel erg ongeloofwaardig, juist omdat Clinton zo lang blijft vechten tegen Obama (en daarbij de modder niet schuwt).
@6: “Verder is inmiddels al duidelijk dat de term swingstate pas gelabeld kan worden als de kandidaten bekend zijn”. Dat ben ik niet helemaal met je eens. Ohio, Florida en Pennsylvania zijn al vele jaren swing states. Alle staten, die één van beide kandidaten zou kunnen winnen, zijn voor de democraten swing states en de superdelegates zullen dat in hun overwegingen zeker mee nemen, net als je terechte argument, dat een overwinning van een van beiden in één state niet wil zeggen, dat de democraten die state ook in de wacht kunnen slepen in de echte verkiezingen. Daar spelen meerdere factoren in mee, zoals de ´male chauvinist pig bias´ (zie #4).
En hoe ongeloofwaardiger het ticket, des te groter het staatsmanschap (staatsvrouwschap?) van beiden. Elkaar tot op het randje van het toelaatbare bestrijden en na afloop van de wedstrijd weer gewoon een biertje drinken met elkaar. Zo een verzoenende geest lijkt mij nu juist een bijzonder goede eigenschap voor een president van de USA.