De universiteit Maastricht zal deze week de eerste groep “topstudenten” belonen door hen het betaalde collegegeld terug te geven. Honderd studenten krijgen het “top 3 procent”-certificaat én een beurs ter waarde van het collegegeld dat ze hebben opgehoest. De universiteit hoopt hiermee vooral meer kwaliteitief goede studenten uit het buitenland aan te trekken, die immers (helemaal als ze van buiten de EU komen) behoorlijke collegegelden moeten betalen. Die studenten zouden dan de overige studenten helpen optrekken, is de gedachte.
Zelf heb ik wat twijfels bij deze filosofie. De collegegelden bij de échte wereldwijde topuniversiteiten (u kent de Amerikaans/Britse lijstjes ongetwijfeld) zijn immers doorgaans nog aanmerkelijk hoger dan bij ons. Toch lijkt dit zelden een barrière. Als de UM zegt de “zesjesmentaliteit” op deze manier te willen bestrijden zou ik daar tegenover willen stellen: “een zesjesmentaliteit kweek je op een zesjesuniversiteit.” De UM zou er beter aan doen het geld in verbetering van haar eigen onderwijs te steken, in plaats van te proberen potentiele studenten om te kopen. Maar goed, ik wil er niet te zuur over doen.
Wat ik wel wil noemen is dat het juist voor het Maastrichtse onderwijs wel eens grote gevolgen kan hebben als dit voor alle opleidingen wordt doorgevoerd. Maastricht staat immers bekend om haar Probleemgestuurd Onderwijs (waarvan de Telegraaf en de Volkskrant hilarisch genoeg denken dat het “persoonsgericht onderwijs” heet). En belangrijk onderdeel van PGO is het werken in groepen en het maken van groepsopdrachten. En spreek een UM-alumnus en die zal onherroepelijk met klaagverhalen komen over het probleem van “free riders”: studenten die geen bal uitvoeren in hun groep en de spanningen die dat oplevert. Dat probleem zal alleen maar groter worden als er een mogelijk geldbedrag aan het gezamelijke resultaat wordt gekoppeld. Een systeem dat is gericht op samenwerking staat op gespannen voet met een systeem dat gericht is op concurrentie.
Maar wellicht wordt het “Beloningsgericht Onderwijs” wel de hoeksteen van het Limburger Hoger Onderwijs. De meeste mensapen kun je immers ook van alles aanleren, als er maar een sappig stuk fruit in het vooruitzicht ligt.
Reacties (15)
Heel toevallig zit ik redelijk dicht bij de mensen die de toelating van studenten bepalen voor een aantal opleidingen aan de UM en ik kan je zeggen dat van de buiten-EU studenten die zich aanmelden ongeveer 90% alsnog afhaakt omdat ze geen beurs hebben weten te bemachtigen voor hun studie. Bij die studenten is dus het collegeld wel degelijk een onoverkomelijke drempel. Een topstudent die van zichzelf weet dat hij goed gaat scoren kan dus de gok wel degelijk wagen om gratis te komen studeren. Het mooie is dat je dankzij de regeling dan ook nog meer gemotiveerde studenten krijgt, want er staat wat op het spel als het gaat om meer doen dan nodig voor de standaard 6 (het streefcijfer van het overgrote deel van de Nederlandse studenten).
Verder heb je een ietwat verkeerde voorstelling van het PGO. Je cijfer hangt wel degelijk vrijwel uitsluitend af van je individuele resultaat, niet van een groepsresultaat (en maar goed ook). Wel zit je in groepen bijelkaar om de stof door te spreken en het is de vraag of mensen eerder zaken voor elkaar gaan verzwijgen en of dit effect groter zal zijn dan het effect dat er meer getalenteerde en gemotiveerde studenten in de groep zitten. Time will tell denk ik. Beter zou zijn als de UM tevens beleid zou voeren om minder getalenteerde/gemotiveerde Nederlandse studenten af te schrikken (bijvoorbeeld door de tentamens te verzwaren en slaagpercentages bekend te maken, beleid dat ik op micronivo al toepas).
Tenslotte denk dat juist de UM (met bijna 50% niet-Nederlandse studenten) wel een goede keuze maakt met dit beloningssysteem, aangezien ik niet verwacht dat het bij Nederlanders werkt (de stimulans is nogal overbodig, gezien het welvaartsnivo van de gemiddelde Nederlandse student en ook niet effectief gezien de mentaliteit ervan), maar wel degelijk bij buitenlanders. Dat blijkt ook wel bij de eerste ronde. Hoewel er maar ongeveer 2/3e zoveel Duitsers als Nederlanders aan de UM studeren, vormen zij toch de grootste groep cashers in de eerste ronde (ook Belgen zijn fors oververtegenwoordigd in de refunds). Het lijkt er dus op dat de UM er in ieder geval in geslaagd is om talentvolle/gemotiveerde Duitse studenten binnen te halen. Al zal deze regeling niet de belangrijkste oorzaak daarvan zijn, het kan toch juist bij deze groep tot een nog sterker effect gaan leiden, zodra onder de Duitsers zich rondspreekt dat ze bij een goede score gratis aan de UM kunnen studeren (in Duitsland is er een uitgebreid roddelnetwerk waar het dit soort zaken betreft). Daarmee wordt in Ieder geval op de regionale markt de goede klandizie aangelokt.
“free riders”: studenten die geen bal uitvoeren in hun groep en de spanningen die dat oplevert”.
.
Onzin, in het hbo werken ze al jaren in en met groepen. Niksnutten worden er zo uitgefiltered, en zakken uiteindelijk als een baksteen…..
Ik durf te wedden dat jij niet eens de MAVO afgemaakt hebt Eurocraat..
Ah, ik zie die reactie maar als een knipoog naar ons moderatie-artikel.
Verder ben ik in het verleden zowel slachtoffer als profiteur geweest van het groepensysteem op de VU was het zelfs gebruikelijk om bij sommige vakken punten af te trekken als je een freeloader de groep uit gooide. Dan was je er als groep niet in geslaagd om iemand te motiveren, en gaf je dus minpunten op samenwerken.
Iedereen liet daarop freeloaders hun gang gaan. Je kreeg toch geen vervanging en het kostte je punten.
Kortgezegd er valt zeker kritiek te leveren op het beleid van de UM, maar dat is hem dan meer gelegen in het feit dat de UM niet wil kiezen tussen top-onderwijs (waar dit initiatief aan moet bijdragen) en massa-onderwijs.
Hetzelfde bestuur heeft immers streefcijfers voor opleidingen bedacht, die uitgaan van een groei van het aantal studenten. Aangezien de UM al sinds aanvang een voortdurende groei kent en de financiering per definitie minimaal 4 jaar achterloopt op de groei (en universiteiten met meer studenten toch al relatief minder geld/student genereren), wordt tegelijk de docent-inzet onder druk gezet, waardoor de kwaliteit van het onderwijs in het gedrang komt. Daarmee ondermijn je je andere ambitie.
Maar als je studenten naar verhouding slimmer zijn zullen ze waarschijnlijk beter presteren dan de gemiddelde student, zelfs als het onderwijs slechter is. In veel gevallen is het college toch een samenvatting en accenten leggen op het boek.
Wat heeft men toch tegen die zesjesmentaliteit? Het kabinet en de Tweede Kamer zitten toch vol met zesjesgasten? En als het even wil, krijgen ze straks weer 10% loonsverhoging ook.
@eurocraat:
Dat is echt een domme artikel! Heb je ooit rankings van Europese universiteiten gezien? Heb je een idee hoe Maastricht scoort?
(I am with Bruno B on this one!)
@Zwevert: Als je even de CV’s checkt zie je dat er behoorlijk hoogopgeleide mensen in het kabinet zitten. Verschillende gepromoveerden en ex-hoogleraren, anderen met veel ervaring in het bedrijfsleven.
Als je “zesjescultuur” claimt, dan graag onderbouwing bijvoorbeeld middels de cijferlijsten van Kabinet en Kamerleden.
@6: Maar als het onderwijs slechter is (omdat je universiteit een diplomafabriek is), zul je juist weer de betere studenten afschrikken (die staan er nou niet om te springen om ondergedompeld te worden in een grote massa middelmatigen, waarbij de criteria aan de middelmatigheid aangepast worden). Dat is nou net mijn punt. Toegegeven, de huidige (diploma)financiering moedigt massa-onderwijs aan.
@8: Rankings zeggen over het algemeen weinig (wat wil je precies met deze aantonen?). Vergeet niet dat Maastricht vertekend wordt door de aanwezigheid van 33% Duitse studenten (voor bedrijfskunde/economie, naar welke ranking je linkt, is dat percentage nog hoger), die de UM als een top-universiteit zien, omdat het universitair onderwijs in Duitsland over het algemeen op een belabberd peil staat.
@8: “een domme artikel”. Nuff said, zou ik zo zeggen :-)
@10: dan ga je ervan uit dat jongeren die een studie kiezen echt op (gemeten) kwaliteit vergelijken, en dat is denk ik niet zo. Bovendien is die “gratis studie” een prima reden om je over een eventueel kwaliteitsverschil heen te zetten.
@12: Nederlandse jongeren misschien minder, maar buiten-EU studenten komen naar Europa (en de VS) en Duitse studenten naar de UM, op grond van kwaliteit (en studie-aanbod dat in eigen land niet of te weinig geboden wordt). Je kunt ook duidelijk zien dat de Duitse studenten die hierheen komen vooral uit hogere sociale klasse komen (het auto- en laptopbezit onder hen is bv. aanzienlijk hoger dan onder de Nederlanders). Juist onder die groep zijn financiele prikkels van minder belang.
Daarnaast ben ik geinteresseerd hoe jij de voortdurende groei van de stuentenaantallen (vaak tegen de landelijke trends in) aan de UM verklaart, anders dan door de constante nummer 1 positie in de keuzegidsen hoger onderwijs, die bij elke VWO-decaan op het bureau liggen?
Reken er overigens op dat je als Nederlandse student relatief weinig kans maakt op gratis studeren. Ik heb de data erbij gepakt en het lijkt erop dat ruim 4% van het cohort 2007 beloond is (uit het bericht valt het niet precies op te maken, maar ik hou het op 138-140 restituties, er waren ruim 3400 nieuwe studenten in 2007). Onder de Nederlanders was de score 3,0%, onder Duitsers 5,6% en onder Belgen zelfs 6,7%.
Voor buitenlandse studenten is de financiele prikkel wel degelijk van belang.
Als UM inderdaad zo hoog scoort en ook veel instroom heeft lijkt een verband tussen de twee logisch ja. Maar ik denk dat dat verband er alleen is als je erg boven de rest uitsteekt. En vergeet niet dat de scores per studie nogal kunnen wisselen.
Grotendeels eens met Bismarck.
mijn (weinig objectieve) persoonlijke ervaring heeft ertoe geleid dat ik dit een prachtplan vind. Zelf was ik een weinig gemotiveerde student in Maastricht, maar de vele ietwat ambitieuzere Duitse studenten hadden zeker een motiverende werking op mij. Bovendien verhoogde dit het niveau van de discussiegroepen. Het plan stimuleert streberigheid onder een (misschien wel) kleine groep die voor de financiering extra inzet toont, maar zal waarschijnlijk ook doorwerken op de motivatie en het niveau van de rest van de PGO groepjes.