“What exactly was your question?”
Op de laatste dag van het congres hield ik mijn presentatie voor zo’n 300 mensen. Vanwege het belachelijk vroege tijdstip (8:50) had ik gelukkig weinig tijd om me zenuwachtig te maken. Toen ik eenmaal bezig was ging het ook eigenlijk heel goed, wel liep ik 5 minuten uit zodat de vragen pas aan het eind van de ochtend gesteld konden worden. Er kwam een oude professor uit Estland naar voren die een on-be-grijpe-lijk verhaal hield, zodat ik na zijn minutenlange betoog moest vragen: “What exactly was your question?”. Het was me al eerder opgevallen dat wetenschappers die nauwelijks het engels beheersen er juist een handje van hebben om de meeste vragen te stellen. Toen ik later door het congrescentrum liep ving men spontaan de wave aan, dus ik denk dat het allemaal wel geslaagd was.
Only beer, no hassle please…
Over Bangkok hou ik gemengde gevoelens, positief was de ervaring van een zinderende metropool met een grote verscheidenheid aan mensen en het rappe levenstempo. Negatief is wel degelijk dat sekstoerisme dat overal heel duidelijk aanwezig is. Het bezwaar dat je als man alleen niet normaal een bier in een kroeg kan drinken vind ik toch wel zwaar wegen. Na tien dagen Bangkok kon ik die westerse proleten wel schieten. Niet zozeer omdat ze met hun gedrag een hele samenleving naar de verdommenis helpen: ontvolkte dorpen, duizenden mensenlevens kapot gemaakt door psychische mishandeling en dodelijke geslachtsziekten.
Maar toch ook vooral vanwege het esthetische geweld. Het ziet er gewoon niet uit! Na het zien van de zoveelste loser uit Liverpool of Stuttgart die met een of ander thais kipje loopt te shoppen was bij mij de maat vol. Deze mensen zijn helemaal niet voor elkaar geboren: sociaal onvermogen meets economische afhankelijkheid.
Er zijn dus werkelijk horden westerse mannen die zo hun vakantie inrichten en dan heb ik nog niet eens over de echte freaks. Op een dag zag ik vanuit de taxi -die in file stond- een man van vijftig, type lelijke natuurkunde leraar, die met een overduidelijk geestelijk gehandicapt meisje aan de haal ging. Was de economische superioriteit voor deze man nog niet genoeg? Dacht ie soms dat zij met het Syndroom van Down zo lekker kunnen sabbelen? Alsof dat nog niet genoeg was zag ik tien minuten daarna een kerel met twee thaise jongetjes van 10 op stap gaan. Nee, het waren niet z’n adoptie zoontjes, hun aftandse slippers verraadden dat het hier om thaise straatkinderen ging. Ziek!!
Thai need Vietcong
Als ik dit langer had moeten aanzien was ik die sekstoeristen eigenhandig van de voetgangersbruggen gaan schoppen. Want niemand doet er wat aan, de overheid niet, maar ook de samenleving accepteert het gelaten. Wat Thailand nodig heeft is een Vietcong: een meedogenloze guerrilla tegen de sekstoeristen. Thaise mannen eisen hun vrouwen terug, booby-traps voor de go-go bars, cu chi tunnels tot aan het vliegveld en als er weer een charter met behoeftige bouwvakkers landt: rattatatatatataaaa!!!
Ik weet dat het probleem complexer is en zijn oorsprong in de ongeëmancipeerde thaise samenleving vindt. Maar het heeft bij mij niet bijgedragen aan meer interesse in de rest van Thailand. Ook al zullen er nog wel mooie hoerloze regio’s in Thailand te zien zijn. Syrië, Myanmar en Bolivia staan dan hoger op m’n lijstje.
Reacties (1)
c black