In wat voor zin bijzonder? Als dat specifiek over Ahmadinejad gaat zijn dan werden de cijfers uit zo’n zelfde onderzoek van voor de verkiezingen al eerder gepost hier:
Ook daaruit kwam grote steun voor Ahmadinejad, minimale voor Mousavi. Ik zal niet gaan proberen die threads nog eens over te gaan doen maar alles met maar enige zweem van objectiviteit neigt al die tijd al naar een correcte, of minimaal niet heel erg incorrecte, uitslag van de verkiezingen.
#2
Chinaman
Vergeet niet dat landen in het Midden Oosten (en Azië) behoorlijk racistisch zijn. Een zwart kleurtje is eigenlijk direct een kwalificatie van onvermogen.
In Thailand kwam ik eens in een klein themapark waar de hel in werd uitgebeeld. Alle (zwarte) duiveltjes hadden zichtbaar lol in het martelen van de minder donkere Thai.
#3
vandyke
Een enquete in een land als Iran? Daar verwacht met een eerlijk antwoord van de mensen?
Nu is Iran niet een 100% dictatuur maar officieel is Amerika de vijand. De Amerikaanse regering wel te verstaan, niet het volk.
@2 De hele wereld is rascistisch, maar af en toe wordt er een ander kleurtje wat meer geaccepteerd dan een ander.
Een soort Zwarte Pieten in Thailand?
#4
Bismarck
Vertrouwen moet groeien. Het lijkt me sterk dat een totaal onbekend persoon (laten we eerlijk zijn, het zit er dik in dat de meeste Iraniërs minder mee hebben gekregen van de verkiezingen in de VS dan wij) meteen vertrouwen wekt. Gezien de regering van de voorgaande 8 jaren en de retoriek van die regering (vergeet niet, het officiële beleid van die acht jaar was gebaseerd op het axioma dat Iran onderdeel was van “the Axis of Evil”), lijkt het me dat Obama nog heel wat geruststellende woorden moet spreken voordat hij in die regio (hetzelfde geldt ook voor de meeste buurlanden) enigszins vertrouwd gaat worden.
#5
Rene
De andere commentaren gaan in op het andere deel van de enquete zie ik. Was na het lezen van het stuk de kop ervan alweer vergeten (maar zie ook de tags, geen Obama, wel Ahmadinejad).
@ Steeph: Nog steeds de vraag dus, welk deel trof jou nou exact als bijzonder?
@Rene: De discrepantie tussen het steunen van Ahmadinejad en het toch gaan voor de diplomatieke weg. Geloven ze nu wel of niet in de leiding en aanpak?
Ondanks het anoniem zijn (hoewel, per telefoon, afluisterbaar) voelen ze zich misschien niet comfortabel direct tegen de legitimiteit van de regering uit te spreken, maar wel indirect door een andere koers voor te staan.
#7
Bismarck
@6: Of ze beschouwen Ahmedinnejad en een diplomatieke weg bewandelen niet als incompatibel. Als ik me niet vergis was dat namelijk ook de uitkomst van een eerdere enquête (die daar ook wat specifieker op doorvroeg), die hier al eens is gelinkt (tenzij mijn geheugen me bedriegt).
#8
Rene
@ Steeph:
Dank voor de uitleg. Maar inderdaad, zie Bismarck. De conclusie volgt dat het Iraanse volk Ahmadinejad anders ziet dan “wij” dat doen en dat is hier ook inderdaad eerder besproken naar aanleiding van de link in #1:
Iranians view their support for a more democratic system, with normal relations with the United States, as consonant with their support for Ahmadinejad. They do not want him to continue his hard-line policies. Rather, Iranians apparently see Ahmadinejad as their toughest negotiator, the person best positioned to bring home a favorable deal — rather like a Persian Nixon going to China.
Welke visie op de man de meeste reële componenten heeft kan daarbij geheel in het midden blijven; het is enkel het verschil waar het om gaat…
Reacties (8)
In wat voor zin bijzonder? Als dat specifiek over Ahmadinejad gaat zijn dan werden de cijfers uit zo’n zelfde onderzoek van voor de verkiezingen al eerder gepost hier:
http://www.washingtonpost.com/wp-dyn/content/article/2009/06/14/AR2009061401757.html
Ook daaruit kwam grote steun voor Ahmadinejad, minimale voor Mousavi. Ik zal niet gaan proberen die threads nog eens over te gaan doen maar alles met maar enige zweem van objectiviteit neigt al die tijd al naar een correcte, of minimaal niet heel erg incorrecte, uitslag van de verkiezingen.
Vergeet niet dat landen in het Midden Oosten (en Azië) behoorlijk racistisch zijn. Een zwart kleurtje is eigenlijk direct een kwalificatie van onvermogen.
In Thailand kwam ik eens in een klein themapark waar de hel in werd uitgebeeld. Alle (zwarte) duiveltjes hadden zichtbaar lol in het martelen van de minder donkere Thai.
Een enquete in een land als Iran? Daar verwacht met een eerlijk antwoord van de mensen?
Nu is Iran niet een 100% dictatuur maar officieel is Amerika de vijand. De Amerikaanse regering wel te verstaan, niet het volk.
@2 De hele wereld is rascistisch, maar af en toe wordt er een ander kleurtje wat meer geaccepteerd dan een ander.
Een soort Zwarte Pieten in Thailand?
Vertrouwen moet groeien. Het lijkt me sterk dat een totaal onbekend persoon (laten we eerlijk zijn, het zit er dik in dat de meeste Iraniërs minder mee hebben gekregen van de verkiezingen in de VS dan wij) meteen vertrouwen wekt. Gezien de regering van de voorgaande 8 jaren en de retoriek van die regering (vergeet niet, het officiële beleid van die acht jaar was gebaseerd op het axioma dat Iran onderdeel was van “the Axis of Evil”), lijkt het me dat Obama nog heel wat geruststellende woorden moet spreken voordat hij in die regio (hetzelfde geldt ook voor de meeste buurlanden) enigszins vertrouwd gaat worden.
De andere commentaren gaan in op het andere deel van de enquete zie ik. Was na het lezen van het stuk de kop ervan alweer vergeten (maar zie ook de tags, geen Obama, wel Ahmadinejad).
@ Steeph: Nog steeds de vraag dus, welk deel trof jou nou exact als bijzonder?
@Rene: De discrepantie tussen het steunen van Ahmadinejad en het toch gaan voor de diplomatieke weg. Geloven ze nu wel of niet in de leiding en aanpak?
Ondanks het anoniem zijn (hoewel, per telefoon, afluisterbaar) voelen ze zich misschien niet comfortabel direct tegen de legitimiteit van de regering uit te spreken, maar wel indirect door een andere koers voor te staan.
@6: Of ze beschouwen Ahmedinnejad en een diplomatieke weg bewandelen niet als incompatibel. Als ik me niet vergis was dat namelijk ook de uitkomst van een eerdere enquête (die daar ook wat specifieker op doorvroeg), die hier al eens is gelinkt (tenzij mijn geheugen me bedriegt).
@ Steeph:
Dank voor de uitleg. Maar inderdaad, zie Bismarck. De conclusie volgt dat het Iraanse volk Ahmadinejad anders ziet dan “wij” dat doen en dat is hier ook inderdaad eerder besproken naar aanleiding van de link in #1:
Iranians view their support for a more democratic system, with normal relations with the United States, as consonant with their support for Ahmadinejad. They do not want him to continue his hard-line policies. Rather, Iranians apparently see Ahmadinejad as their toughest negotiator, the person best positioned to bring home a favorable deal — rather like a Persian Nixon going to China.
Welke visie op de man de meeste reële componenten heeft kan daarbij geheel in het midden blijven; het is enkel het verschil waar het om gaat…