Nu we hebben gehoord hoe AnnenMayKantereit een cover aanpakt, willen we natuurlijk ook wel weten hoe ze in het Duits klinken.
Ik zou denken dat dit muziek is waar de ouders van deze jongeren nog wel eens dansje op kunnen maken. Maar je hoort mij niet klagen.
Klassiekertje van Suzanne Vega door twee Duitse bands
Elephant Gym is een Taiwanese math rock band die nogal jazzy aanvoelende proggressieve rock speelt. Het trio heeft tal van prijzen gewonnen in Taiwan.
Als u begin jaren ’90 naar de radio luisterde kent u dit heerschap van het wereldberoemde rockkwartet Extreme. Die scoorden in 1991 twee megahits met de suikerzoete ballad ‘More than Words’ en de meedeiner ‘Hole Hearted’.
Inmiddels is Bettencourt uitgegroeid tot een van de meest gerespecteerde gitaristen in de rockscene. Het behoeft na het zien van dit filmpje weinig uitleg waarom.
In zijn muzikale carrière heeft Tom Waits een schier eindeloze parade aan dronkaards, mislukkelingen, klaplopers, schurftige bandieten, verlopen misantropen en paranoïde buren ten tonele gevoerd. Dit lied is daarop geen uitzondering.
Een voortdurend dreigende ondertoon en een zanger die zijn existentiële angst uitbrult in een herhaling van zinnen, dat kenmerkt deze post-hardcore band uit Bristol.
In 1995 bracht Duran Duran het coveralbum Thank You uit, met liedjes van Lou Reed, Led Zeppelin, Elvis Costello en anderen. Het enige nummer van eigen makelij was ‘Drive By’ over een chauffeur die op een hete dag in juli in slaap valt in de file.
Ze wordt wel de hogepriesteres van de punk poëzie genoemd. Maar ze is thuis in tal van genres, waaronder de bluesrock.
Rock was getting too slick for its own good when Patti Smith burst on the scene and tore it apart.
She shrieked and howled literate yet street-savvy lyrics, unflinchingly confronting topics from religion to the Beat movement.
Patti Smith is niet enkel een overtuigende rockzangeres, maar ook een echte dichter. Versregels als hieronder zouden niet hebben misstaan in een bloemlezing van Amerikaanse poëzie, tussen Allen Ginsberg en Campbell McGrath.
Blood, Sweat & Tears in het Kurpark in het Duitse Wilhelmsbad in 1974. Frontman is Jerry Fisher, die Al Kooper uiteindelijk verving omdat de band hem niet zo’n sterke zanger vond.
Hij werd eens gevraagd of hij gitaar wilde komen spelen bij de Rolling Stones. Shuggie Otis had echter net z’n eigen band en dat beviel ‘m best.
De Leuvense singer-songwriter Wim Janssens had nog wat materiaal op de plank liggen. Dat is nu uitgebracht op de Lost Tapes Pt I , bestaande uit een selectie van voorheen onuitgebrachte nummers en demos die helemaal teruggaan tot 1997.
Led Zeppelin behoeft uiteraard geen introductie. Maar wist u dat ze vooral ook een aardig partijtje blues konden spelen?