Van harte gefeliciteerd allemaal, vandaag is het Pi dag. Dat pi vandaag wat extra aandacht verdiend is wel duidelijk, daarom een gedicht voor pi:
Sir, I send a rhyme excelling,
In sacred truth and rigid spelling,
Numerical sprites elucidate,
For me the lexicon’s dull weight,
If nature gain, not you complain
Tho’ Dr Johnson fulminate.
(wie weet waarom dit gedicht voor pi is mag het zeggen…)
Prepare for the Violence of the Lambs (trailer)
You wouldn’t understand… :)
Stop met het slaan van uw robot!
De regering van Zuid-Korea heeft vijfkoppige commissie samengesteld om een document op te stellen met daarin etische regels voor robots ten opzichte van mensen, maar ook vice versa. Deze gedragscode moet later dit jaar uitkomen.
Dat Zuid Korea de eerste is met een dergelijke gedragscode is niet verwonderlijk, de regering daar is erg gecommitteerd aan robotonderzoek. Zo verwachten ze dat in 2018 voor medische robots chirurgische ingrepen een routineklus zal zijn. En tussen 2015 en 2020 zal in ieder Zuid Koreaams huishouden een robot rondwaren.
In de commissie zitten onder andere een futuroloog en een SF-schrijver :) Eens zien hoeveel er overblijft hoeveel van Isaac Asimov’s drie robotwetten die hij in 1942 opstelde:
Wilders speelt de demoniseringskaart
het was even wachten, maar uiteindelijk…
Filmliefhebbers wachten al een tijdje met smart op het volgende project van wonderboy Quentin Tarantino. Dat volgende project is een samenwerking met best buddy en Sin City regisseur Robert Rodriguez. Dit resulteert op 6 april in Grind House, een ‘double feature’ van twee volledige films geregisseerd door een van de twee vrinden. RR regisseert een zombiefilm en QT tekent voor een slasher movie, ‘Death Proof’. Tussendoor wordt het publiek vermaakt met trailers van niet-bestaande exploitation flicks. Ik heb er zin an!
Een van de hoogtepunten uit QT’s films is toch altijd de eclectische muziekkeuze die toch al geweldige scenes tot onvergetelijke scenes maken. Nancy Sinatra en onze eigen George Baker nemen er al een tijdje een extra plakje kaas op hun boterham van. Vandaag werd de tracklisting van de Soundtrack van Tarantino’s film bekend en er kunnen zich weer een hoop artiesten verheugen op hernieuwde belangstelling. Hieronder de track-listing van Death Proof. Voorzover ik die kon vinden, aangevuld met youtube linkjes. Bij sommige nummers zie je de film alweer bijna voor je.
(schuin gedrukte tracks zijn stukjes dialoog uit de film)
klinkt goed..
Tijd voor een gedicht zo op de dinsdagmorgen:
Weet je wat ik graag zou willen zijn
Een bloemetjesgordijn, een bloemetjesgordijn
Van het plafond tot aan het raamkozijn
Een bloe, bloe, bloe, bloe, bloemetjesgordijn
Zie me lekker hangen in ’t zonnelicht
Met zon op mijn bloemetjes, en zon op mijn gezicht
Weet je wat ik graag zou willen zijn
Een bloe, bloe, bloe, bloe, bloemetjesgordijn
Iedereen onder de rivieren, veel plezier. En niet teveel drinken he?
Onze huisvriend president Bush vroeg deze maandag in zijn budgetaanvraag 145 Miljard dollar aan Amerikaans belastinggeld voor nog een jaartje ‘War on Terror’. Let wel, dit komt dus bovenop het standaard defensiebudget. De makers van de budgetgraph bekeken eens wat voor andere mooie dingen je met dat geld zou kunnen doen.
De makers kijken eerst in eigen land en berekenen dat de 145 Miljard dollar ook gebruikt hadden kunnen worden voor ziektekostenverzekeringen voor de 10 Miljoen onverzekerde Amerikanen ($123Md), gratis collegegeld ($115Md)of een gratis laptop voor alle leerlingen in het lager onderwijs ($86Md).
Maar echt pijnlijk wordt het pas als ze over de landsgrenzen kijken en zien dat er voor fracties van het bedrag Wereldbank Millenniumdoelen gehaald kunnen worden: Basisonderwijs voor ieder kind op aarde ($30Md) en toegang tot schoon drinkwater en sanitaire voorzieningen voor iedereen ($21Md). De Wereldbank zelf schat dat om alle doelen in 2015 te halen er jaarlijks $40-60 Miljard nodig is.
Vriend Bush vecht een oorlog uit om ‘de wereld er veiliger op te maken’ en bereikt het tegenovergestelde. Met een fractie van het geld kan hij miljoenen mensen het leven redden. Dat wisten we natuurlijk al, maar de cijfers maken de prioriteiten wel weer pijnlijk duidelijk.
Frankrijk maakt zich op voor de presidentsverkiezingen van 22 april en het belooft een spannende strijd te worden.
Aan de linkerkant is Ségolène Royal naar voren geschoven als officiele kandidate van de Parti Socialiste. Aan de rechterkant heeft de andere grote partij, de UMP (Union pour un Mouvement Populaire) Nicolas Sarkozy als kandidaat.
De beste man staat in Frankrijk nogal bekend als een rechtse hardliner na zijn optreden tijdens de rellen in de banlieue van oktober 2005, waar hij de oproerkraaiers ‘racaille‘ noemde en weigerde een duimbreed toe te geven. Bij de linker- en allochtone kant van de Fransen maakte hij zich bijzonder impopulair (mijn Franse tante gaat bijna over haar nek als ze zijn naam hoort). Maar aan de rechterkant is hij nu binnengehaald als de officiele partijkandidaat die moet voorkomen dat er zich weer een debacle voordoet als in 2002, toen Le Pen de tweede ronde haalde. De UMP en Sarkozy weten waar ze hun stemmen kunnen halen en richten hun blik en verkiezingspraat dus op rechts.
Maar dit laatste bericht is wel wat dubieus: Sarko’s boek ‘Témoignage‘ (in Frankrijk word je als kandidaat niet serieus genomen als je geen boek hebt gepubliceerd) is onlangs vertaald in het Italiaans. Het voorwoord van de Italiaanse versie is geschreven door Gianfranco Fini, de post-fascistische leider van de Alleanza Nazionale. Nu heeft Italie een mooie geschiedenis in het geen probleem hebben met fascisten en Fini en zijn vrienden mochten dan ook vrolijk meeregeren in Italie. Maar van de Fransen, zelfs van de rechtse, zijn we wel beter gewend.