Obscura

21 Artikelen
18 Waanlinks
636 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote van de Dag

?Gaylife is like a box of chocolates: You buy it, eat till you drop and don?t ask for a refund when you end up being sick.?

Lijfspreuk van Fons, een door NRC Handelsblad geciteerde 34-jarige in Nederland. Hij voegde er in het interview aan toe: ?Als je je in het gayleven stort, moet je het zorgeloos en zonder beperkingen doen. En niet zeuren. Als je me vraagt: Wil je Aids? Dan zeg ik: Nee, bedankt. Als je me vraagt: Wil je het risico lopen? Dan zeg ik: Okay. Ik wil onbeperkt, dus zonder condoom, genieten van mijn homoseksualiteit. Al wordt het mijn dood.?

Citaat overgenomen uit ‘Je lust of je leven’ van Tim Dekkers, een in 2005 door de Schorer Stichting Nederland uitgegeven boek.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Mijn man heeft hiv

Pills en CD's (Foto: Obscura)1996 was voor mij een heel gewoon jaar, vlak voor mijn afstuderen en zonder grote liefde. De grote vragen des levens speelden, zover ik mij kan herinneren, geen grote rol.

Ook het nieuws was weinig spectaculair, in 1996, met uitzondering van de ontmaskering van Dutroux, op een hete dag in augustus. Verder werd wereldkampioen Kasparov van het bord geveegd door een computer, gingen Charles en Diana scheiden en won Bjarne Riis de Tour de France. Nederland sprak die zomer over een ?kabel?, en Guus Hiddink was onze bondscoach.
Toch is 1996 een bepalend jaar geweest in de geschiedenis van heel veel mensenlevens. Hiv, het virus dat Aids kan veroorzaken, kreeg voor het eerst een medicijn tegenover zich dat tenminste even sterk was. Doodzieke patiënten begonnen te herstellen van hun ziekte, en overleefden voor het eerst de tot dan toe dodelijk agressieve aanval van het virus.

Mijn huidige man, die ik toen nog niet kende, lag in 1996 wat je noemt ?een beetje slecht?. Besmet in 1992 ging het vanaf 1995 snel bergafwaarts met hem. Hij lag in het ziekenhuis te wachten op de aankondiging van Aids, toen de destijds voor onmogelijk gehouden cocktail op de Nederlandse medicijnmarkt kwam en hem langzaam zijn krachten teruggaf.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Een ode aan Greet en Bet

Met het verscheiden van Greet van Beeren, zus van de legendarische Amsterdamse Bet, is weer een stukje Nederlands cultuurgoed verdwenen. Bet had een homokroeg, op de Zeedijk, met de naam ’t Mandje. Toen Bet in 1967 overleed liet zus Greet het café tot in detail intact, maar sloot pas de deuren in 1982, precies 15 jaar na de dood van Bet. Gisteren, nog eens 25 jaar later, keerde ook Greet weder tot as, in een Amsterdams crematorium. ’t Mandje zelf ligt er nog bij zoals toen Greet de deuren sloot. De lokale afdeling van GroenLinks wil het pand nu laten heropenen als cafe en het onderdeel laten uitmaken van een homomuseum.

Het café is onderwerp van een musical én straks een film, maar Bet zelf is vooral vereeuwigd in het beroemdste gedicht van Gerard Kornelis van het Reve, beter bekend als Gerard Reve. Het gedicht is te vinden in zijn bundel Verzamelde Gedichten, welke ik van harte kan aanbevelen.

Een nieuw Paaslied
Zonder gedronken te hebben, prijs ik God.
Vandaag heb ik van alles meegemaakt.
Al voortwandelend in de benedenstad,
denkend aan de Uiteindelijke Dingen,
zag ik een jongen, vermoedelijk een Duitse toerist,
en volgde hem terwijl ik dacht:
ik zal je voor je reet geven of als dat niet kan
sla mij dan maar,
de hoofdzaak is dat we bezig zijn.
tot hij De Bijenkorf in ging en ik,
duizelig van geilheid tegen mensen opbotsend,
zijn spoor bijster raakte.
Nochtans werd ik niet moede, U te loven.
Want onbegrijpelijk groot zijn al Uw werken:
Gij, Die het wezen gemaakt hebt
dat van achteren een kut en van voren een staart heeft.
Zoals gezegd, ik had niet eens gedronken, maar toch wilde ik
U schreiend eren en in tranen voor U knielen,
O Meester, Slaaf en Broeder, Geslachte en Verrezen God.
Al neuriënd en in het geheim profeterend
vervolgde ik mijn weg.
Toen zag ik Bet van Beeren, aan een wit tafeltje
tegenover haar café gezeten, pogend met mes en vork
een makreel te openen om deze in de zon te eten.
Ik dacht kijk. Wat is in de Natuur toch alles mooi gemaakt.
(Denk maar aan al die sterren met hun lichtjaren.)
Ik wilde wel naar een of andere avondmis,
maar er was er geen.

Vorige Volgende