“I’m sure Galloway has a large Rolodex of friends in regimes elsewhere in the world willing to roll out the red carpet for him.”
En dus komt de Britse parlementariër George Galloway Canada niet in, legt Alykhan Velshi, de woordvoerder van de Canadese immigratieminister uit. Galloway staat bekend om zijn steun aan Hamas.
“The United States wants the Islamic Republic of Iran to take its rightful place in the community of nations. You have that right — but it comes with real responsibilities, and that place cannot be reached through terror or arms, but rather through peaceful actions that demonstrate the greatness of the Iranian people and civilization.”
Ter gelegenheid van het Perzische nieuwjaar (Nowruz) doet Barack Obama een handreiking naar de Iraanse bevolking en regering. Is dat een imagoboost voor Iran of voor Obama?
Crosspost: Het nu volgende stuk verschijnt simultaan op Sargasso en GeenCommentaar.
Als de overheid het maatschappelijke werk dat Nederlandse moskeeën verrichten professioneel zou moeten laten doen, kostte dat 150 miljoen. Voor kerken kwam een sommetje vorig jaar alleen al in Rotterdam tot bijna 120 miljoen (.pdf). De verwachting is dat dit alleen maar gaat toenemen.
De sterke opmars van kerken en moskeeën in de maatschappelijke zorg is een neveneffect van de zorgexplosie, een gevolg van de vergrijzing. De overheid kan het niet meer aan en richt zich vooral op de materiële zorg. De wet maatschappelijke opvang (wmo) heeft de verantwoordelijkheid voor veel van de overige zorg de samenleving ingepompt. Er wordt een groot beroep gedaan op vrijwillige inzet van burgers.
De kerken, samen verreweg de grootste vrijwilligersorganisatie van Nederland, zijn in het gat gesprongen, met de moskeeën in hun kielzog. Daarbij manifesteren ze zich meer en meer op de professionele zorgmarkt, waar ze dankzij hun vrijwilligers relatief efficiënt kunnen opereren. Soms leidt dat tot een rel, zoals onlangs toen Youth for Christ een contract voor jongerenwerk in Amsterdam in de wacht sleepte, maar het is een logische consequentie van het beleid. Kerken ontfermen zich niet meer uitsluitend over de ‘moeilijke zorg’ die professionele organisaties traditioneel niet wilden hebben, zoals daklozen en verslaafden.
Noord-Korea arresteert Amerikaanse journalistes
Grenswachten lijken daarvoor de grens met China overgestoken te zijn.
“I would suggest the first thing that would make me feel a little bit better toward them if they’d follow the Japanese example and come before the American people and take that deep bow and say, ‘I’m sorry’, and then either do one of two things: resign or go commit suicide. And in the case of the Japanese, they usually commit suicide before they make any apology.”
Senator Charles Grassley toont in een radio-interview aan dat je geen Twitter nodig hebt om een Boekestijntje te doen. Hij heeft inmiddels zijn excuses aangeboden dat hij niet bedoelde dat AIG-voormannen harakiri dienen te plegen.
“Alleen al uit mijn huidige positie als voorzitter van een middelgrote bank volgt een grotere verantwoordelijkheid dan voor die instelling alleen. Daar komt bij dat ik me over delen van de gangbare praktijken van de laatste jaren wel degelijk zorgen heb gemaakt.”
Floris Deckers, bestuursvoorzitter bij Van Lanschot, zegt genuanceerd sorry voor het aandeel van de banken in de kredietcrisis.
Televisiekijker betaalt voor reclame
Nog een reden om de kabel de deur uit te doen
Over een jaar zijn er gemeenteraadsverkiezingen, dus partijen beginnen stelling te nemen met de kiezer op het oog. Utrecht was dit weekend het opvallendste strijdtoneel: GroenLinks trok zich uit de coalitie terug vanwege een milieuzaak. Twee andere linkse partijen, SP en Leefbaar Utrecht, zijn tegen de aanleg van een weg (en het college een paar maanden geleden ook, maar kennelijk heeft de PvdA zich bedacht). Met verkiezingen in het vooruitzicht heeft een milieupartij dan weinig keus.
In Rotterdam speelt een curieuze zaak, namelijk de CDA-fractie die probeert haar eigen wethouder eruit te werken, tegen de zin van zowel de achterban als de partijbonzen. Het gaat hier om een botsing van karakters, maar ook om een principiële CDA-zaak: het gezin. Fractievoorzitster Karen Duys, zelf een jonge moeder, houdt vast aan het gezin als hoeksteen van de samenleving, terwijl wethouder Leonard Geluk die rol steeds meer verschuift naar bureau jeugdzorg.
Amsterdam zag al het vertrek van een wethouder om de Noord-Zuidlijn. Die gaat ongetwijfeld inzet worden van de verkiezingsstrijd en het zou voor de PvdA toch lastig campagne voeren zijn met de verantwoordelijke Tjeerd Herrema in de gelederen. Niet dat Herrema veel te verwijten valt, maar probeer dat de kiezer eens uit te leggen.
“Amid the gloom of recent assessments of the progress of its war in Afghanistan, NATO has seen a flicker of light in an unexpected province: Uruzgan. This 20,000 square-kilometre tract of the starkly beautiful Afghan central highlands is fast becoming its star performer.”
Volgens The Economist leveren de Nederlanders nog altijd een topprestatie in Afghanistan.
“Het heeft een enorme impact op hem gehad. Hij was echt in shock. Het OM kan zeggen dat er geen verdenking meer is, maar hij voelt dat hij er wel op aangekeken zal worden door de buurt. Het idee bij mensen is toch vaak ‘waar rook is is vuur’. Hij heeft na zijn arrestatie dan wel steun gehad van familie en mensen uit de buurt, maar hij is vreselijk bang dat ze hem toch zullen bestempelen als gevaarlijk. Hij wil zijn naam zuiveren.”
En dus wil de zoon van de broer van de schoonzus van één van de aanslagplegers in Madrid een schadevergoeding, omdat hij met full force door de politie gearresteerd werd wegens terrorisme. Terecht, of is na een nachtje cel op straat gezet worden ook al zuivering van naam?
Vandaag zijn er parlementsverkiezingen in de Caribische eilandstaat Antigua en Barbuda, maar de grote man waar het allemaal om draait zit in een Amerikaanse cel: Sir Allen Stanford, mega- fraudeur met een zwart gat van acht miljard dollar op zijn naam. Stanfords bedrijven waren de grootste investeerder en werkgever van het kleine land, dat inmiddels Stanfords bezittingen geconfisqueerd heeft (voor zover bekend). Niet zo gek dus dat Stanfords arrestatie een grote schaduw wierp over de verkiezingscampagne.
In de Antiguaanse politiek doen slechts twee partijen er toe. De ALP was tot vijf jaar geleden aan de macht, haalde Stanford binnen en heeft daar geen spijt van. Of in de woorden van regeringspartij UPP: “Hoeren!” Alleen, zoals die dingen gaan, zodra de problemen boven komen drijven, krijgt de zittende regering de schuld. De ALP eist opheldering.
Onafhankelijke analisten vinden dat geen van beide de overwinning verdienen, maar het zal de UPP wel worden. In elk geval wacht de winnaar een fijne klus: de reputatie van de eilanden als belastingparadijs weer opkrikken. Anders zal er toch meer geld uit de online casino’s moeten komen, al dan niet via een klacht bij de WTO, of door de adellijke titel die Stanford gratis kreeg te gaan verkopen.
Volgens een nieuw rapport van de Wereldbank (.pdf) betalen arme landen een relatief zware tol voor de kredietcrisis. Dat komt niet alleen omdat ze moeilijker aan kredieten en investeringen komen. Ze lijden ook onder indirecte gevolgen, zoals instorten van prijzen voor grondstoffen (waar ze sowieso een schijntje voor krijgen) en het opdrogen van geldstromen die in het buitenland werkzame landgenoten naar huis sturen. En dan wordt er in rijke landen ook nog eens gepleit voor bezuinigen op ontwikkelingshulp.
Het heeft allemaal effect op het linkerrijtje van het jaarlijkse huishoudboekje van de arme wereld (.pdf):
Kapitaalstromen in (miljarden dollar) Kapitaalstromen uit (miljarden dollar) Ontwikkelingshulp: 84 Kapitaalvlucht: 619 Investeringen vanuit westen: 226 Winst terug naar westen: 130 Nieuwe leningen: 380 Aflossing bestaande leningen: 456 Geldzendingen van expats: 167 Totaal: 857 Totaal: 1205De netto kapitaalstroom van ontwikkelinglanden naar het westen was in de periode 2002-2006 jaarlijks gemiddeld zo’n 350 miljard dollar en dat gat zal groter worden als gevolg van de kredietcrisis. De Wereldbank schat dat de derde wereld misschien wel 700 miljard tekort gaat komen dit jaar. Slechts een kwart van de ontwikkelingslanden (zoals India en Brazilië) is in staat zelf maatregelen te nemen om kapitaal te verwerven, zoals ook westerse landen dat doen om hun banken en industrie te redden.