Onlangs werd Nederland bezocht door Lorde, een vroegwijze tiener die naam maakte met een sterk nummer waarin ze hiphop ritmes combineert met close harmony in country stijl. De sfeer van dat nummer deed mij denken aan de doorbraak van een andere vroegwijze tiener, 25 jaar geleden.
In die anderhalf jaar dat ik aan het roer stond bij het gedoemde Rotterdamse poppodium Watt is het dak er een paar keer goed afgegaan. Een van die keren was bij The Bloody Beetroots, waarbij het crowdsurfen zulke gevaarlijke vormen aannam dat we ons in een bestuursvergadering op maatregelen hebben moeten bezinnen.
Hoewel de auteurs het ontkennen wordt ‘Oh Carolina’ wel het eerste ska nummer genoemd. Hoe dan ook, het is een nummer met een geschiedenis. Hierboven de versie van Shaggy, ter vergelijking hier het origineel.
Twintig jaar na de dood van Kurt Cobain, in april, werd Nirvana eindelijk nog eens opgenomen in de Rock ’n Roll Hall of Fame. Bij die gelegenheid trad de rest van de band op met diverse vocalisten. Joan Jett (yeah!) nam Smells Like Teen Spirit voor haar rekening.
Vorig jaar werd de Bloodhound Gang nog uit Rusland geweerd, omdat bandleden tijdens een concert in Odessa hun reet hadden afgeveegd met de Russische vlag. Subversiviteit hoort natuurlijk bij de punkrock, al is The Bad Touch vooral puberaal.
Aman Iman van Tinariwen is een van de mooiste desert blues albums van de afgelopen tien jaar. Cler Achel is het hoogtepunt van dat album, liefst knetterhard te genieten. Bovenstaande opname is niet de beste, maar wel weer leuk omdat de Red Hot Chili Peppers meedoen.
Uit de oude doos: The Box van Orbital. Beetje repetitief, maar wel een intrigerende clip met een jonge Tilda Swinton in de hoofdrol. Dit is overigens een extract. Het originele nummer duurt ruim een half uur.
Samira Said, zo klaagde een Syrische taxichauffeur ooit tegen me, begint een beetje oud te worden. Dat heeft haar er niet van weerhouden een behoorlijk fout clipje op te nemen bij een lekker nummer dat knap getimed in elkaar zit. Miljoenen hits op youtube, dat spreekt vanzelf.
De Britse Melody Gardot is een jazzy nachtclubzangeres waarvan er veel zijn: slepend, een beetje hees en de snik nooit ver weg. Wat ze op anderen voorheeft is dat ze tien nummers achter elkaar kan zingen zonder dat het allemaal op elkaar lijkt.
Veel zwartgalliger dan Amigo the Devil gaat het vanavond niet meer worden. “Love makes you do funny things” … yeah right.
Vorig jaar stonden de Dirt Daubers op het Pijnackerplein Bluegrass Festival in Rotterdam. Binnen het genre een toonbeeld van subtiliteit, al viel dat live minder op dan in dit clipje of het minstens zo fraaie Wake up sinners.
Overleg met het ministerie leverde niks op, dus komt er een rechtszaak om handhaving van het stemgeheim af te dwingen. Sarchief.