Gastauteur, auteur op Sargasso

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Bezuinigen? Zet in op medische thuistechnologie

1 oktober 2010 , 19:00 , door Gastauteur

Deze gastbijdrage is geschreven door Lotte Asveld, senior onderzoeker/projectmedewerker Technology Assessment werkzaam bij het Rathenau Instituut. De bijdrage is ook op het blog van het instituut te lezen.

Adviesbureau Boer en Croon becijferde in augustus 2010 dat er 5 tot wel 7 miljard euro bespaard kan worden door het overhevelen van medische technologie van ziekenhuizen naar huisartsen.

Gek genoeg wordt een àndere belangrijke technologische trend stelselmatig over het hoofd gezien: de opkomst van de medische thuistechnologie. Thuisgebruik van medische apparatuur geeft patiënten meer controle over de eigen gezondheid en levert besparingen op. Maar dan moet de overheid daar wel op sturen.

Er komt steeds meer medische technologie op de markt die door mensen zelf thuis kan worden gebruikt. Denk aan medische zelftests op bijvoorbeeld cholesterol en geslachtsziekten, genetische tests met bijbehorend levensstijladvies die via internet besteld kunnen worden, stappentellers, Wii Fit, digitale health coaches en monitoringapparatuur die je waarschuwt bij tekenen van ziekte. In de toekomst kunnen mensen waarschijnlijk ook steeds vaker zichzelf monitoren en behandelen dankzij minuscule testlaboratoria en scanapparatuur voor thuis. Voorbeelden zijn de medimate, waarmee manisch depressieve patiënten zelf het lithiumgehalte in hun bloed kunnen controleren, of de H’andy Sana, een telefoon waarmee mensen zelf een hartfilmpje kunnen maken en via internet kunnen versturen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De grootste drogredenen om op kunstsubsidies te bezuinigen (2)

1 oktober 2010 , 10:46 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. De komende dagen is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar.

Nederlands Dans Theater (foto: flickr/Haags Uitburo)

Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast – is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn. Deel 1 verscheen eerder. Hieronder deel 2.

(3) Kunst steelt van de armen en geeft aan de rijken

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De PVV en het Zondebokfenomeen

1 oktober 2010 , 10:10 , door Gastauteur

Deze bijdrage aan het open podium is van Jeroen van Leeuwen (website)

Je hebt het erg druk op je werk. Je deadline is morgen en de mailserver is net uitgevallen. Je baas jaagt je op vanwege de deadline. Eindelijk op weg naar huis sta je in een lange file. Een medeweggebruiker snijdt je en het wordt bijna een botsing. Ben je eenmaal thuis struikel je bijna over de kat als je de voordeur opendoet. Miauw! Klinkt het hard in je oor. De neiging anti-kat te zijn (of het beestje in elk geval mentaal te verwensen) is groot.

Je hebt het druk in je leven. Je voelt dat je steeds gehaaster moet leven en het contact met je buren verwatert. Op je werk is een reorganisatie, je baan staat op de tocht. Misschien gaan ze de productie verplaatsen naar een lage lonen land. Op televisie zie je dat een stel jongens met Marokkaanse achtergrond overlast veroorzaken. Op weg naar huis kom je twee gesluierde vrouwen tegen. Openlijk homosexuelen moeten gestenigd worden hoor je uit Iran. De neiging anti-moslim te zijn (of in elk geval PVV te stemmen) is groot.

Je moet hard werken op school. Binnenkort heb je weer toetsen maar wat de leerstof is is je wat onduidelijk. Je ouders hebben hoge verwachtingen van je. In de pauze zit je bij de populaire leerlingen, maar ze tolereren je alleen maar. Het ‘sulletje’ van de klas loopt je net voor de voeten waardoor je achter blijft op de groep. Vervolgens bied hij zijn excuses aan maar blijft daardoor wel langer in de weg staan. De neiging anti-’sulletje’ te zijn (of in elk geval hem bruut aan de kant te duwen) is groot.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Fast food assassin

30 september 2010 , 20:30 , door Gastauteur

Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”.

It sounds like a clincher but in some regions this kind of communication is a normal approach. Saying that shooting heroin into your child is the same as feeding junk food. In Australia they do, they are used to hardhitting campaigns.

Fast food and heroin both are assassins. I don’t think anyone would say that fast food is healthy. So why not make this comparison?

You wouldn’t inject your children with junk
So why are you feeding it to them?
Childhood obesity
Break the habit

‘Break the Habit’ is launched via social networking sites.

The client is unknown.

Agency:

The Precinct Studios
Additional credits:
Producer – Henry Motteram
Director – Melvin J. Montalban
Editor – Melvin J. Montalban
D0P – Tania Lambert
Music Sound Production – Peter McCorquodale @ McCrocodile Audio
Colourist – Trish @ Hi-Def Video Services

Producer’s Assistant – Natasha Jackson
Gaffer – Matt Russell
Camera Assistant – Mark Collins
Production Assistant – Aragorn Fenton
Mother – Mikaela Martin

Originele post

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Right to Know Day

30 september 2010 , 14:41 , door Gastauteur

Dit is een eerste gastbijdrage van Joost Schellevis.

Al sinds begin deze eeuw wordt op 28 september in veel landen de Right to Know Day gevierd, een dag waarop het belang van een transparante overheid wordt benadrukt. Zo niet in Nederland. En dat terwijl ons land met de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) uit 1980 ooit juist een voorloper was als het om transparantie gaat. Reden genoeg voor onder andere onderzoeksjournalist (en enthousiast gebruiker van de Wob) Brenno de Winter, de Nederlandse Vereniging van Journalisten en een aantal burgerrechtenorganisaties om de handen in een te slaan: dinsdagavond vond in Den Haag het eerste Nederlandse Right to Know Day-programma plaats.

Vol was het restaurant in Den Haag waar de Right to Know Day werd gevierd niet, maar voor een eerste initiatief over een toch vrij abstract onderwerp was de zaal aardig gevuld. De avond ving aan met een documentaire over de Nederlandse Wet openbaarheid van bestuur. Dat zou de rest van de avond grotendeels het onderwerp blijven; het gaat namelijk niet goed met die wet, was de boodschap. De Wob is bedoeld om mensen inzage in beslissingen van de overheid te geven: met een inzageverzoek kunnen documenten worden opgevraagd die anders ergens in een bureaula zouden zijn blijven liggen. In de praktijk zouden indieners van een Wob-verzoek echter nogal eens tegengewerkt worden. Sterker nog: “Van alle landen met vergelijkbare wetten presteert alleen Zimbabwe slechter,” stelde Wob-expert Roger Vleugels, “en dat komt doordat je in dat land kan worden doodgeschoten als je een Wob-verzoek indient.”

Volgens Vleugels is de transparantie van bestuur onder de kabinetten-Balkenende ‘steeds verder afgebroken’; dat schrijft hij in het ‘Zwartboek Wob’ dat hij dinsdag presenteerde. Overheden werken indieners van een verzoek tegen: de behandeltermijn van een verzoek wordt zelden gehaald (zelfs nadat deze vorig jaar werd verdubbeld naar twee maanden) en bepaalde overheidsinstellingen, zoals sommige gemeenten, willen dat mensen betalen voor een Wob-verzoek. Daar komt bij dat verzoeken niet zelden worden afgewezen en er een bezwaarprocedure moet worden gestart; soms is zelfs een gang naar de rechter nodig om inzage te krijgen in overheidsdocumenten.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Factcheck: NCRV’s Altijd Wat – De tsunami van islamisering

30 september 2010 , 09:58 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat vandyke met een stuk dat de feiten checkt over de vermeende tsunami van islamisering.

In haar uitzending van 24 september vroeg het NCRV-programma Altijd Wat zich in haar rubriek Feit of Fictie af hoe reëel de angst is voor de in 2006 door PVV-leider Geert Wilders voorspelde tsunami van islamisering. De vraag is natuurlijk of de cijfers die in de uitzending genoemd werden, inderdaad kloppen. Mijn conclusie: ondanks een enkele onzorgvuldigheid – en een fout – kan je zeggen dat de cijfers en de eindconclusie kloppen.

Altijd Wat vergeleek de zes jaren voor 9/11 (1996 – 2001) met de zes jaren erna (2002 – 2008). In de uitzending kwamen zes stellingen aan de orde. Voor elke stelling heb ik nagegaan of die op waarheid berust.

Stelling 1:

De toestroom uit Marokko en Turkije, de twee landen waar de meeste Nederlandse moslims vandaan komen, daalde na de terreuraanslag met 37 en 26 procent.

Uit de toelichting op de website van Altijd Wat blijkt dat de gegevens uit deze tabel van het CBS komen, die onder meer de migratie van allochtonen laat zien. In tabel 1 heb ik de gegevens over de periodes 1996 t/m 2001 en 2002 t/m 2008 samengevat. Ook heb ik de gemiddelden per jaar uitgerekend.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De grootste drogredenen om op kunstsubsidies te bezuinigen (1)

27 september 2010 , 15:00 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. De komende dagen is dat Robbert van Heuven met een serie over de grootste drogredenen om te bezuinigen op kunstsubsidies. De stukken verschenen eerder op zijn eigen weblog, maar hij herschreef ze voor GeenCommentaar.

Nederlands Dans Theater (foto: flickr/Haags Uitburo)

Niet alleen kabinet PVC 1 dat er aan zit te komen, wil flink schrappen in de kunstsubsidies. Vorige week bleek dat ook het demissionaire kabinet in kunst een mooie pot ziet om financiële gaten mee te dichten. Los van de vraag of dat verstandig is en of de bestuursrechter zulk onbehoorlijk bestuur toe zal laten – de huidige afspraken liggen voor het grootste deel tot 2012 vast – is het een zorgwekkende voorsortering op een culturele kaalslag de komende jaren. Op nieuwssites lopen de reactieboxjes alweer vol met allerhande voorspelbare reacties als: Frans Bauer kan het ook zonder subsidie, kunst is alleen voor rijken dus waarom betaal ik er aan mee en andere onzin. De opmerkingen zijn zelden gebaseerd op cijfermatige onderbouwing of op kennis van de sector. Natuurlijk moeten we discussiëren over het waarom van kunstsubsidies, maar dan wel graag op basis van feiten, in plaats van via de onderbuik of makkelijke oneliners. Daarom: de zes grootste drogredenen op een rij en waarom ze onzin zijn.

(1) Als we 18 miljard moeten bezuinigen, mag kunst en cultuur niet buiten schot blijven.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Happy Hour FAIL

26 september 2010 , 21:00 , door Gastauteur

Hier weer een bijdrage die we overnemen van Osocio. Deze site volgt wereldwijd “social adverting and non-profit campaignes”.

It is almost October, which marks National Collegiate Alcohol Awareness month in the USA. To bring attention to the issue of drinking and driving among the college age group, Sherry Matthews Advocacy Marketing and Trigger Studios created a animated video for the Texas Department of Transportation (TxDOT) that highlights the consequences of a DWI (Driving While Intoxicated). The story is illustrated through social media and other digital tools that young adults use every day (see the dislike option at 1:16 :-). The viewer is positioned as the protagonist, allowing them to truly get a feel for how a DWI could unravel their life.

Texas currently leads the US in the number of deaths caused by drinking and driving, and the college age group is particularly at risk. According to crash records from 2009, Texans between the ages of 17 and 24 accounted for 27.5 percent of all drinking and driving deaths in the state—a shockingly high number considering that this age group represents only 8 percent of the overall population in Texas.

Lees de rest van de Bob 2.0 post bij Osocio.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Maatschappelijk betrokken bezuinigen

25 september 2010 , 17:54 , door Gastauteur

Hieronder een gastbijdrage van Peter de Jonge, die ook te lezen is op Peterspagina.nl.

Iedereen lijkt er inmiddels van overtuigd dat er bezuinigd moet worden. Er is nog nauwelijks enig verzet tegen de kaasschaaf. Er wordt wel gemopperd. Waarom treft het ons (het culturele en welzijnsveld), moet het zo snel? Er zijn mensen die met alternatieve plannen komen, tot aan een heuse tegenbegroting toe. Maar de consensus is: snoeien.

Iedereen lijkt te vergeten waarom de overheid een tekort heeft. Iedereen? Nee, Jan Peter Balkenende weet het nog precies. Hij toog naar New York om een clubje creatieve leiders toe te spreken. “Het recessieverhaal is immers bekend. De start: de val van Lehman Brothers op 15 september 2008”, wist Balkende nog. En zo is het maar net. Wat volgde, lijkt ook iedereen vergeten. Overheden deden hun best de financiële avonturiers te redden. Het netto-resultaat: oplopende begrotingstekorten en staatsschulden.

Dat moet niet te gek worden, dus gaan we bezuinigen. Balkenende komt in zijn toespraak met een oplossing aanzetten, die we nu in de voorwoorden en toelichtingen van de gemeentelijke bezuinigingsplannen terug vinden. Het beroep op de burger. Niet alleen de banken, ook de burger moet zich moreler gedragen en laten leiden door de waarde van spaarzin, de waarde van maatschappelijke betrokkenheid en de waarde van omzien naar een ander, aldus de demissionaris.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

De migratiemythes van rechts

24 september 2010 , 14:07 , door Gastauteur

GeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag is dat vandyke met een stuk over de migratiemythes van Joost Niemöller. Het stuk verscheen eerder in aangepaste vorm op zijn weblog, maar is door redacteur Johanna en vandyke herschreven voor GeenCommentaar.

De migratiemythes van rechts

Joost Niemöller (foto: joost-niemoller.nl) In rechts Nederland doen allerlei mythes over migratie de ronde, die over het algemeen niet op waarheid berusten maar wel een eigen leven leiden. Denk aan Wilders en de massa-immigratie uit moslimlanden, Mark Rutte en de vergeten EU-immigratie en Sietse Fritsma’s immigratieramp, over wie ik al eerder schreef. Deze keer richt ik mijn pijlen op Joost Niemöller, publicist bij onder meer de Dagelijkse Standaard, Het Vrije Volk en Artikel 7. Hij publiceerde vorige maand het artikel Immigratie NL: de schokkende feiten, een titel die de lading niet dekt, zoals we zullen zien.

Onlangs publiceerde het CBS de voorlopige cijfers over de immigratie in de eerste helft van 2010, aanleiding voor Niemöller om er zijn artikel, ruim vijf pagina’s lang, te schrijven. Ik zou een veelvoud nodig hebben om álle mythes te weerleggen en beperk me daarom tot de zes belangrijkste onderwerpen. Ik geef u per onderwerp de feiten, gevolgd door relevante citaten van Niemöller. De links leiden u naar mijn bronnen en mijn berekeningen vindt u in deze Excel-file.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Anil Ramdas en Menno ter Braak: De intellectueel vs de verachtelijke massa

23 september 2010 , 15:17 , door Gastauteur

Deze bijdrage aan het open podium is van Atze de VriezeGeenCommentaar heeft ruimte voor gastloggers. Vandaag Atze de Vrieze met een artikel over de overeenkomsten tussen Anil Ramdas en Menno ter Braak. Atze is muziekjournalist bij VPRO 3voor12.

Menno ter Braak

De intellectueel heeft het zwaar. De weldenkende expert, die nadenkt voor hij iets zegt. Hij heeft vaker gelijk dan anderen, maar niemand luistert naar hem. De man met de feilloze, verfijnde smaak, de man die nooit anderen zal uitsluiten op basis van ras of seksuele voorkeur. Dat is wat publicist Anil Ramdas ons duidelijk probeert te maken in twee vlammende stukken (hier en hier). De schuldige: rechts. Of beter: de PVV. Ramdas zet met een paar pennenstreken 1,5 miljoen Wilders-aanhangers neer als white trash, mensen zonder principes en zonder moraal.

Die stukken zijn met weergaloze polemiek bestreden door Joost Zwagerman. Ouderwets, op een Hermansiaanse manier, merkte iemand op. Niet in een literair tijdschrift, maar gewoon in de comments op internet. Als Zwagerman Hermans is, dan is Ramdas hier Menno ter Braak, een van de leidende literatoren en intellectuelen van de jaren dertig. Een man wiens schrijfsels mij mateloos irriteerden toen ik ze las. Ter Braak was de snob der snobs, het type intellectueel dat ik zwoer nooit te worden. Maar met terugwerkende kracht moet ik hem meer credit geven. Ter Braak kon er niets aan doen. Hij rekende af met een tijdsbeeld.

Voor Ter Braak was het doodnormaal dat er een intellectuele elite was, een klein groepje hoog opgeleiden dat vanzelfsprekend autoriteit was. Maar gaandeweg veranderde dat, met dank aan de industriële revolutie. Ter Braak zegt daarover in Politicus Zonder Partij (1937): “Vroeger gaf het mij een aangenaam gevoel bij een voetbalmatch of een bioscoopvoorstelling als intellectueel onder een ‘massa’ aanwezig te zijn; door die ‘massa’ tegenover mij te weten (hetgeen ongeveer, zij het dan ook niet precies, wil zeggen: door die ‘massa’ te verachten) gaf ik mijn intellectualiteit een voordelige achtergrond van plebejischedomheid, die mij in mijn trots niet weinig versterkte. Ik was zozeer intellectueel, dat het mij mogelijk was mij buiten en zelfs boven de ‘massa’ te stellen en haar aanwezigheid uitsluitend te interpreteren te mijnen gunste.”

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Duurzame autobeurs Ecomobiel

22 september 2010 , 08:00 , door Gastauteur

Michiel Wijnbergh is fotograaf. Meer van zijn werk vindt u op zijn eigen site.

Als je je een beetje milieubewust en hip voort wil gaan bewegen, ga je elektrisch. Dat maakt de beurs Ecomobiel, die dezer dagen in de voormalige van Nelle fabriek in Rotterdam gehouden wordt, heel duidelijk.

Weliswaar kwam prins Maurits voor zijn openingspraatje met een op waterstof aangedreven Mercedes de beurs binnenrijden, de rest van de aanwezige toekomstautootjes was voornamelijk van een elektromotor voorzien.

Elektrische auto’s zijn voorlopig nog wel stadsauto’s. De aktieradius is te klein voor het echte forensenwerk. Ook zijn ze duur in aanschaf. De producenten hopen allemaal op hoge brandstofprijzen, dat zou het elektrisch rijden een mooie boost geven, want de hoge aanschafprijs kan dan sneller terugverdiend worden.

Er zijn wel lekkere autootjes te koop inmiddels. Hieronder de Tazzari Zero, een Italiaans stadsautootje. De man hier op de foto beklopt het autootje. Het is van kunststof. Hij wilde eigenlijk het autootje aaien, het kunststof voelen, maar niet met een op de loer liggende fotograaf in de buurt. Daarom klopte hij er maar even op. Tok tok, plastic autootje. Bij een BMW schop je even tegen de banden. Maar de Taz is wel heel kek, kan je best mee aankomen.