Overzicht

Chris Aalberts

31 Artikelen
38 Reacties
Achtergrond: Jay Huang (cc)
Chris Aalberts is docent en onderzoeker politieke communicatie. Hij doceert onder meer aan de Erasmus Universiteit Rotterdam en de Universiteit Antwerpen. Hij schreef boeken over jongeren en politiek, popularisering van politiek, de Europese Unie, spindoctoring en sociale media.
Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (7): Tentamenfraude

, door

En toen was er nog meer fraude in het HBO. Vorige week bleken studenten bij Hogeschool Windesheim elkaars tentamens te kunnen maken omdat ze met hun collegekaart konden frauderen. En al direct daarna kwamen twee andere gevallen naar boven: een schoonmaker had bij Hogeschool InHolland tentamens gestolen en aan studenten doorverkocht. Ook bij de Hogeschool Utrecht bleek tentamenfraude te hebben plaatsgevonden. Wat doe je als Kamerlid als je zulke verhalen hoort?

Snel in actie
Niemand is ervoor om het imago van hogescholen nog verder te laten verslechteren en dus is actie geboden. Boris van der Ham wilde vorige week al dat de Hogeschool Windesheim geholpen werd aan meer expertise om de fraude aan te pakken. Maar deze week gingen Kamerleden pas echt los. Studenten die frauderen worden nu veel te zacht aangepakt, vonden PvdA en PVV. Frauderende studenten worden nu dikwijls geschorst of verwijderd van school, maar zouden voortaan geweerd moeten worden van alle hogescholen.

Er kwam snel steun voor het voorstel uit onverwachte hoek: de LSVB was het ermee eens en bovendien kreeg het PvdA/PVV-voorstel bijval van InHolland-baas Doekle Terpstra. Hij twitterde: “PvdA en PVV willen student die fraudeert hard aanpakken. Volledig mee eens. Fraude betekent wat mij betreft biezen pakken. Geen gedoogbeleid.” Vorige week was mijn stelling al dat het onderwijs mooi opgescheept zit met Kamerleden die niets van onderwijs lijken te weten. Maar nu blijkt het fenomeen veel breder: allerlei studenten en collegevoorzitters hebben ook geen idee.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (6): Pasjessysteem

, door

Tentamens maken (Foto: Flickr/zeligfilm)

Soms komt detailpolitiek wel erg dichtbij. Enkele keren per jaar surveilleer ik bij mijn tentamens op hogescholen en universiteiten. Een belangrijke regel die een paar jaar geleden bij mijn hogeschool werd ingevoerd is dat studenten niet alleen hun studentenkaart, maar ook een identiteitsbewijs bij zich moeten hebben. Zonder dubbele legitimatie mogen ze niet meedoen. Met de studentenkaart is te makkelijk te frauderen en dan zouden studenten iemand anders hun tentamen kunnen laten maken.

Pasjessysteem
Bij Windesheim in Zwolle bestaat die interne regel kennelijk niet, want de Telegraaf kopte deze week over fraude bij tentamens omdat er gerommeld kan worden met studentenkaarten. Studenten konden hier iemand anders naar het tentamen sturen zonder te worden opgemerkt. Boris van der Ham van D66 stelde meteen Kamervragen: wordt er vaker van dit soort pasjessystemen gebruik gemaakt, wordt er voldoende toegezien op beveiliging en verificatie en hebben onderwijsinstellingen wel voldoende expertise op dit punt? Hoe kan die bevorderd worden?

Het spreekwoord zegt: een gek kan meer vragen dan tien wijzen kunnen beantwoorden. Dat blijkt ook wel. Van der Ham heeft al jaren geen hogeschool meer van binnen gezien, en weet dus kennelijk niet dat een studentenkaart overal bestaat, niet bekend staat als ‘pasjessysteem’ en dat het overal een papieren of plastic pasje is waar nauwelijks beveiliging op zit. Of er goede controle op deze pasjes zit hangt van de surveillanten af. Dat kan per tentamen verschillen. Een regulier identiteitsbewijs lost het probleem op, zoals bij diverse instellingen al gebruikelijk is.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (5): detentieboten

, door

Tegenstanders van een hard immigratiebeleid zien het als een van de ergste voorbeelden van de kilte waarmee illegalen worden ontvangen en de manier waarop hun rechten worden geschonden: illegalen die in gevangenissen wachten op hun uitzetting. Nederland bouwde er speciale detentieboten voor, waar illegalen afgescheiden van criminelen konden verblijven. Enige honderden illegale vreemdelingen konden op een dergelijke boot worden gehuisvest.

Deze boten blijken nu afgeschreven te zijn en dan komt de vraag: wat doe je ermee? Volgens een website over migranten op zee zullen de drijvende gevangenissen worden verscheept naar Griekenland, waar ze voor hetzelfde doel kunnen worden gebruikt.

Afgeschreven boten
Griekenland heeft een enorm migrantenprobleem en kan de boten dus wellicht gebruiken. Nergens wordt het bericht bevestigd, en dus stelde Tofik Dibi van GroenLinks er deze week Kamervragen over. Hij wil weten waarom deze boten in Nederland gesloten worden, en als we deze boten in Nederland ongeschikt vinden om vreemdelingen op te vangen, waarom dat wel in Griekenland kan. Waarom zou Nederland geen alternatieven aanbieden?

De antwoorden laten zich raden. Het kabinet wordt gedoogd door de PVV en dus is de kans klein dat het beleid ten aanzien van illegalen soepeler wordt. De kans is dus groot dat er minder illegalen vastgezet hoeven te worden, of dat er betere en goedkopere opties zijn dan de detentieboten. Deze zijn dus overbodig geworden. Het kabinet stuurt wel oude spullen naar Griekenland, maar komt niet met andere opties, omdat men zelf al fors moet bezuinigen. Dus overbodige boten naar Griekenland sturen, of niets.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (4): Brandon in de boeien

, door

Het was zeker een prikkelend onderwerp, afgelopen week bij Uitgesproken EO. Een verstandelijk gehandicapte jongen zou al drie jaar geboeid in een soort isoleercel in een inrichting zitten, zonder dat hij ooit buiten komt. De video-opnamen lieten een jongen zien die een beetje heen en weer liep en zei dat hij niet wist waarom hij ‘vast zat’. Ook werd een filmpje getoond hoe ingewikkeld het was voor Brandon om in een andere kamer televisie te gaan kijken.

Boeien verwijderen
De aangrijpende beelden speelden in op de gevoelens van veel Tweede Kamerleden. Sabine Uitslag (CDA) en Agnes Wolbert (PvdA) spraken in de uitzending hun afschuw uit, en Wolbert kondigde een spoeddebat aan. Want Kamervragen, dat zou in deze situatie echt te lang duren: dan zou Brandon nog weken geboeid in de inrichting moeten zitten. Het uitgangspunt voor Wolbert was dat Brandon nog dezelfde avond uit de boeien moest worden bevrijd.

Het spoeddebat kwam er een dag later en weer sprak iedereen zijn afschuw uit over de situatie. De staatssecretaris kondigde aan zelf met Brandon te gaan praten. Dat gebeurde donderdag. En toen gebeurde waar experts ongetwijfeld al op hadden zitten wachten: de waarheid bleek net anders dan iedereen had verondersteld. De zorg voldeed aan de regels, wat niet verbaast omdat de inrichting door allerlei instanties wordt gecontroleerd. Tevens bleek dat Brandon soms zelf vastgebonden wil worden als hij voelt dat hij agressief wordt. Er waren ook wel pogingen gedaan de situatie te verbeteren, maar die waren mislukt.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (3): Lokale lasten

, door

Deze week was premier Rutte te gast bij Buitenhof. Hij sprak onder meer over bestuurlijke drukte, zoals het feit dat de jeugdzorg zowel door gemeenten, provincies als Rijksoverheid wordt geregeld. Rutte vertelde dat dit gaat veranderen op een groot aantal terreinen. Zo gaat jeugdzorg helemaal naar de gemeenten, en natuur helemaal naar de provincies. Dit moest de indruk wekken dat overheden efficiënter gaan werken, en dat het beleid beter, effectiever en goedkoper wordt. Bij de bijstand had dit volgens Rutte ook heel goed gewerkt. Tot zover de theorie. Nu de praktijk.

Jeugdzorg in crisis
Wat gebeurt er als het Rijk taken afstoot aan lagere overheden? Een aardig voorbeeld is de jeugdzorg, die nog maar een paar jaar geleden voor een aanzienlijk deel de taak werd van de provincies. Heeft dat minder inhoudelijke bemoeienis van de landelijke politiek opgeleverd? De jeugdzorg was in crisis, er waren diverse schandalen en dus vergaderde de Tweede Kamer zich suf over een taak waar de provincies inmiddels een belangrijke stem in hadden. De bemoeienis bleef. Zal dit nu gaan veranderen? Kamervragen van deze week suggereren van niet.

Deze week stelden drie PvdA-Kamerleden vragen aan de regering over lokale lasten. Een nieuwsbericht suggereert dat de lokale lasten voor ondernemers omhoog gaan. De Kamerleden vragen zich af hoe dit zich verhoudt met een toespraak van Rutte, die stelde dat de gemeenten “de lokale lasten niet gaan gebruiken om bezuinigingen ‘over de rug van ondernemers op te vangen'”. Vervolgens willen de Kamerleden dat er maatregelen komen om de belofte van Rutte aan ondernemers alsnog na te komen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (2): Onnodige dierproeven

, door

Een rat die als proefdier dient (Foto: Wikimedia Commons/Janet Stephens)

Esther Ouwehand van de Partij voor de Dieren heeft zich deze week verdiept in wetenschappelijk onderzoek. Zij ontdekte op de website voor beslissers in de zorg, skipr.nl, dat er wellicht miljoenen minder proefdieren nodig zijn. Tijd dus voor Kamervragen!

Aldert Piersma is ‘reproductietoxicoloog’ aan het RIVM en de Universiteit Utrecht. Zijn onderzoek gaat over het effect van chemische stoffen op de vruchtbaarheid bij dieren. Hiervoor keek Piersma met zijn internationale collega’s naar de effecten van deze stoffen op twee achtereenvolgende generaties ratten. Wat bleek? De resultaten van de tweede generatie waren nooit anders dan die van de eerste. Zijn conclusie is daarom dat er minder proefdieren nodig zijn.

Nieuwe onderzoeksmethode
De Partij voor de Dieren strijdt voor minder proefdieren en dus lijkt het onderzoek van Piersma goed nieuws. Er kunnen immers wellicht miljoenen dierenlevens worden gered met de door Piersma ontworpen onderzoeksmethode. Bovendien zou de nieuwe methode volgens Piersma beter zijn de vorige en dit wordt inmiddels ook door de OESO erkend. Er is alleen nog een beslissing van de EU nodig. Nederland en Frankrijk blijken al voor die beslissing te zijn, maar men verwacht weerstand uit Scandinavië omdat men daar bang zou zijn voor de veiligheid.

In haar Kamervragen wil Ouwehand dat de minister bevestigt dat het onderzoek daadwerkelijk het door het ANP beschreven resultaat heeft. Ouwehand vraagt bovendien of de minister de conclusie over proefdieren onderschrijft. Ook wil ze een bevestiging dat Nederland voorstander is van deze nieuwe methode en vraagt zich af hoe Nederland de besluitvorming in Europa kan versnellen.

Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Detailpolitiek (1): Bel-me-niet

, door

Het is een ergernis van velen: de telefoon gaat tijdens het eten, de afwas of een televisieprogramma. Een telemarketeer probeert een financieel product, een abonnement of iets anders te verkopen. Hoewel de irritatie over telefonische verkoop groot is, zijn er kennelijk nog steeds genoeg consumenten die ingaan op een dergelijk ‘aantrekkelijke aanbod’. Anders waren telemarketingbedrijven immers allang van de aardbodem verdwenen.

En omdat de irritatie over telemarketing soms hoog oploopt, kwam de politiek in actie. In 2009 werd het bel-me-niet-register opgericht. Consumenten kunnen hun vaste en mobiele nummers aan het register doorgeven, waarna ze niet meer gebeld mogen worden. Telemarketeers moeten namelijk eerst checken of een telefoonnummer geregistreerd staat, voordat ze een consument benaderen.

Ongewenst bijeffect
Probleem opgelost, zou je denken, maar niet volgens de SP. Kamerlid Sharon Gesthuizen stelde deze week Kamervragen aan de minister van Economische Zaken, Landbouw en Innovatie over het vertrouwelijke, niet-openbare bericht dat goede doelen de dupe worden van het bel-me-niet-register. Gesthuizen wil weten of de minister maatregelen gaat nemen tegen dit ‘ongewenste bijeffect’.

Dit probleem ligt voor de hand. Een van de belangrijkste vormen van telefoonterreur komt van goede doelen. Ook zij kunnen consumenten die zich hebben laten registreren kennelijk niet meer benaderen, waardoor minder opties resteren om nieuwe donateurs te werven. Dit was ook één van de redenen om in 2009 met dit register te starten. Van de SP mogen telefoon- en verzekeringsmaatschappijen consumenten niet telefonisch lastig vallen, maar goede doelen wel.

Vorige