De gouverneursrace in Californie wordt steeds interessanter, nu blijkt ook Larry Flynt, van Hustler inschrijvingspapieren te hebben aangevraagd. In een reactie zegt hij: “Ik denk niet dat men het erg vind om een slijter van smerigheid die betrokken is als governeur te hebben.” Het deed me erg denken aan de bijna race tussen Balkenende en Ratelband.
Over groot gesproken. Er is een gen ontdekt dat de ontwikkeling van depressiviteit beinvloed, een gen dat het 5-htt proteine codeert. Testpersonen zijn onderzocht op de reactie na traumatische gebeurtenissen. Na 4 tegenslagen kreeg 43% van de personen met een dubbele korte vorm van het gen een depressie, de mietjes, terwijl dat voor de dubbele lange vorm slechts 17% was.
Alles mooi en wel, maar dat verklaarde nog niet waarom vrouwen ongeacht de lengte van het 5-htt 2 maal zo vaak depressief raakten. Weet niet of ze een categorie vrouwen met grote borsten onderzocht hebben.
Stel je voor: je doet je best, benadrukt nog eens hoeveel je van haar houdt, hoe mooi ze wel niet is, mooi als de nacht (of was het nu sterren in de nacht), troetelt beetje, dan dan dan, etc.
Enfin, uiteindelijk ben je dus eindelijk flink aan het bonken, kletst wat op r kont, wat gesteun en getrek heen en weer, en plotseling … voor je het weet, wordt je in je blote kont van het bed getrokken, door twee besnorde agenten, die je meende weleens eerder ergens gezien te hebben in een volkomen andere en beangstigende context, en daar sta je dan in je celletje voor de komende 12 jaar. Alleen maar omdat zij ergens tussen voorspel en orgasme, ‘nee, genoeg’ stamelde.
In illinois is een nieuwe wet van kracht die je ervoor zal behoeden ooit nog ontspannen rustig te vrijen..
In California, de 5e grootste economie van de wereld, is Governor Gray dmv een ‘volksreferendum’ (handtekeningenactie) uit zijn post gezet.
Het gerucht gaat, dat The Terminator zich kandidaat zal stellen. Durf maar eens voor iemand anders te stemmen!
Ben voorstander van vreedzame (cq burgerlijke) culturele revoluties middels volkstellingen, maar dat het grotendeels mogelijk was door de persoonlijke financiering van de tegenkandidaat ($2milj) is ook wel weer dubieuze democratie.
Bovendien kost het de staat California $50milj om opnieuw verkiezingen te houden binnen een jaar van de vorige, terwijl er nog steeds geen begroting en een record tekort bestaat. Begin langzaam te geloven dat Schwarzie echte Uebermensch is… van wereldkampioen spierenopblazen tot succesacteur, tot gouverneur, tot…?
Afgelopen zondag overleed Bob Hope, precies 100 jaar oud aan longontsteking. Hope was de komiek van het jaren 50 en 60 Amerika en een ongelofelijk ikoon van de lach hiero. Als hollander met een meer sinister gevoel van humor kan ik maar zelden om zijn duffe christelijke grapjes lachen. Stel je voor dat hij juist nu dood gaat, als entertainer van de troepen in WOII, Korea en Vietnam. Betekent dat dat oorlog nu nooit meer grappig zal zijn?
Overigens hebben entertainers het sowieso al niet meer zo eenvoudig dezer dagen.
In Hollywood nemen de reality soaps een steeds grotere plaats in het oeuvre, hoewel je van een echt oeuvre in de zin van metier misschien steeds minder kunt spreken. Shows als ‘Joe millionaire’, ‘Married by America’, het goeie ouwe hollandse ‘Big Brother’, ‘American Idol’, allemaal doen ze een beroep op het talent van de gewone Amerikaan, die de beroepsacteurs uit hun beroep verdringen.
Bovendien is er een nieuw schandaal ontrafeld, waarin impressarios en agenten, acteurs aannamen, niet om ze van werk te voorzien echter. Doordat zij bepaalde acteurs als concurrenten zagen, ‘vertegenwoordigden’ zij hen officieel als hun agent. Echter in plaats van hen van opdrachten te voorzien, waren zijn letterlijk en figuurlijk slechts figuranten en kregen nooit een opdracht. Zij waren alleen maar aangenomen om de ‘echte’ acteur van mogelijke concurrentie te ontdoen. Prachtig voorbeeld van hoe goed de vrije markt nu echt werkt. Wie het laatst lacht, lacht het best, zullen we maar hopen.
Noot van de redactie: ons correspondenten-netwerk breidt zich snel uit. Vandaag verwelkomen we Remko Caprio als ‘correspondent Amerika’. Remko Caprio woont en werkt aan de oostkust van de VS: een gebied dat afwijkt van het Texaanse model dat tegenwoordig in Europa zo bepalend is voor de beeldvorming van Amerika. De komende tijd zal hij ons vergasten op impressies uit Amerika onder de titel: ‘Berichten uit Nieuw-Nederland’
Goudkust
Slecht nieuws moet je altijd zonder ommega en direct vertellen. Hier komt ie dus: de echte Goudkust is geen serie over hockey meiden op een kneuterige Hollandse tv zender, maar is een kustgebied langs de Long Island Sound, de zeestrook tussen Long Island en Connecticut in de VS. Diepe zucht…
Sinds de aanleg van de spoorlijnen in de VS (vanaf 1826) streken rijke New Yorkers neer aan de kust tussen New York en New Haven (waar Amerikanen geloven dat naast rubber en de cotton-gin (dat apparaat dat de katoenplantages en dus de slavernij mogelijk maakte), de pizza is uitgevonden). Vanaf toen werd New York alleen nog maar onleefbaarder en de rijken er alleen nog maar rijker. Dit gebied is ook voor de meeste NY-ers onbetaalbaar, en je vind je er rustieke landhuizen in de voor New England zo typerende en zogenaamde koloniale stijl. De muren zijn gebouwd met elkaar overlappende (doorgaans plastic) planken rondom een centrale stenen schoorsteen, de ramen zijn voorzien van luiken en de deur van een tempelachtige portaal met kolommen. Hier is het gezinsleven nog omringd met iets heiligs, vind je nog prive strandjes waar je als beetje beschaafd mens niet zonder kunt, een aanleg steiger in de achtertuin voor je jacht en voor wie dat niet betalen kan zijn er tientallen publieke jachthaventjes. Dit is hét Sub-Urbia van New York City (misschien is er enige concurrentie van het niemandsland in New Jersey) waar de nazaten van Joodse en Italiaanse mafia hun verzadigde, nu legitieme leventjes leiden, voor zover je het jaren 90 kapitalisme legitiem kunt noemen.