Afgelopen zondag overleed Bob Hope, precies 100 jaar oud aan longontsteking. Hope was de komiek van het jaren 50 en 60 Amerika en een ongelofelijk ikoon van de lach hiero. Als hollander met een meer sinister gevoel van humor kan ik maar zelden om zijn duffe christelijke grapjes lachen. Stel je voor dat hij juist nu dood gaat, als entertainer van de troepen in WOII, Korea en Vietnam. Betekent dat dat oorlog nu nooit meer grappig zal zijn?
Overigens hebben entertainers het sowieso al niet meer zo eenvoudig dezer dagen.
In Hollywood nemen de reality soaps een steeds grotere plaats in het oeuvre, hoewel je van een echt oeuvre in de zin van metier misschien steeds minder kunt spreken. Shows als ‘Joe millionaire’, ‘Married by America’, het goeie ouwe hollandse ‘Big Brother’, ‘American Idol’, allemaal doen ze een beroep op het talent van de gewone Amerikaan, die de beroepsacteurs uit hun beroep verdringen.
Bovendien is er een nieuw schandaal ontrafeld, waarin impressarios en agenten, acteurs aannamen, niet om ze van werk te voorzien echter. Doordat zij bepaalde acteurs als concurrenten zagen, ‘vertegenwoordigden’ zij hen officieel als hun agent. Echter in plaats van hen van opdrachten te voorzien, waren zijn letterlijk en figuurlijk slechts figuranten en kregen nooit een opdracht. Zij waren alleen maar aangenomen om de ‘echte’ acteur van mogelijke concurrentie te ontdoen. Prachtig voorbeeld van hoe goed de vrije markt nu echt werkt. Wie het laatst lacht, lacht het best, zullen we maar hopen.
Reacties (6)
Echt zonde..
Het zegt mij niet zo veel en ik vind het maar een hoop ophef in Nederland. Of het moet zijn dat d’oudere generatie zich een kriek om deze man heeft gelachen dat hij zo groot op voorpagina’s prijkt.
Even googlen:
-I thought ‘Deep Throat’ was a movie about a giraffe.
-A bank is a place that will lend you money if you can prove that you don’t need it.
-I do benefits for all religions — I’d hate to blow the hereafter on a technicality.
[enne, spicy verhaal over dat schandaal (heeft u daar een link bij?). Uw conclusie dat het allemaal aan de vrije markt is te wijten, komt me evenwel wat kortdoordebocht over.]
Hope is slechts de inleiding en een behoorlijk dooie, mee eens. De twee nieuwsfeitjes zijn niet van tweede garnituur, maar betreffen directe bronnen: Yale Drama school studenten wordt gewaarschuwd voor valse agentschappen, terwijl Hollywood producer (van oa Joe Millionair) vertelt dat er minder budget beschikbaar is (relatief zoals het leven) voor ‘kwaliteits-‘ (idem dito) producten.
Mbt de grenzen van de vrije markt, wil ik opmerken dat de regulering/cq bescherming van consument duidelijk tekort schiet (In VS kun je je verhaal nog halen, in EU ben je gewoon het lulletje). Het geloof in de slechtheid van de mens vooropgesteld, hetzij gevierd overigens.
Uw inleiding vond ik echter niet dood, maar juist een aangename duiding temidst van alle ophef.
Het figurantenverhaal is erg goed, maar ik vind het lastig te geloven dat talenten die al bij een impressario hebben getekend niet worden ingezet uit concurrentie-oogpunt. Is dat niet een beetje een aankomende superspits in Ajax2 houden om Zlatan uit de wind te houden (maw doet impressariaat zichzelve tekort)?
Je moet het echter omdraaien: talenten worden binnengehaald bij agentschappen om ze zodoende uit de troebele vijver van de markt te halen, voordat ze door een ander als serieuze concurrent eruit worden gevist.
En wat doet George W ?
Die stelt een Bob Hope Patriot Award in.
‘for any cillvilian individual who has demonstrated extraordinary love of country and devotion to the USA Amrmed Forces’\
http://www.archives.gov/federal_register/executive_orders/2003.html#13306