AFFF zaal 4 in Tuschinski was gisteravond volledig uitverkocht en dat is niet heel gek als je weet dat de nieuwste George Romero zombiefilm Diary of the Dead vertoond werd. Romero is zonder enige discussie de vader van de zombiefilm. Hij was het die in 1968 de regels van de zombiefilm opstelde in zijn eersteling Night of the Living Dead en vooral de geliefde cult klassieker Dawn of the Dead. Met Diary of the Dead is er alweer sprake van een ‘Dead Pentalogie’.
Deze nieuwste low-budget uitspatting van de oude meester doet een dappere poging het apocalytische gegeven van de levende doden helemaal naar het hier en nu te halen. Dood en verderf worden geheel in ‘Blair Witch/REC-stijl’ gefilmd door de hoofdpersonen, een groepje filmstudenten met het doel de boel te uploaden naar het Web. We zien de complete chaos die ontstaat als de doden weer op staan door hun ogen (al dan niet via door hen gefilmde tv-beelden en youtube-filmpjes).
Romero’s zombiefilms staan al jaren bekend om het geslaagde gebruik van sociale satire onder de horror-toplaag. In Night of the Living Dead werd het kleinburgerlijke racisme van de jaren ’60 op de hak genomen en Dawn of the Dead staat bekend als dé anti-consumentenfilms (denk daarbij aan de zombiewalk). Bij Diary of the Dead verruilt Romero de verborgen maatschappijkritiek door een frontale aanval op van alles en nog wat. Naast racisme, vreemdelingenhaat, en blind consumentengedrag werden duidelijk ook kleinburgerlijkheid, de dubieuze sentationaliserende rol van de oude media, bloggers en youtubers, oud geld, het amerikaanse leger en de Irak-oorlog allemaal flink op de hak genomen.
Je raadt het al: dat is iets teveel hooi op de vork voor een zombiefilm. Romero vergeet tussen alle satire door een goede film te maken: het acteerwerk, de dialogen, het gebruik van de handheld camera, het doet ’t ‘m allemaal nét niet goed. Ook wordt de film ook nooit echt spannend of eng. En dat is heel jammer, want Diary of the Dead heeft een hoop voor zich spreken: Romero is vooral erg op dreef als hij zijn eigen genre op de hak neemt. Zo legt de zombiemeester het nog één keer uit: de doden kunnen niet rennen. Het AFFF publiek was trouwens ook erg tevreden over het gore-niveau: de levenden en levende doden worden fijn smerig om zeep geholpen.
Maar uiteindelijk is een tegenvallende Romero-zombie nog altijd te verkiezen boven matige Hollywoodproduktie en staat het sowieso garant voor een ontzettend leuke avond in de bioscoop. En dus krijgt Diary of the Dead een alsnog dikke voldoende (7.5) van het AFFF publiek.
Ook gezien: Timecrimes, een Spaanse tijdreisfilm waarin een man een uur teruggaat in de tijd om zichzelf te laten doen wat hij een uur verderop in de tijd doet. U snapt het: een lekker weird uitgangspunt. Jammer dat de maker er niet voor gekozen dit leuke idee in een korte film te gieten (zoals de maker van Unpossible wel deed) want in deze vorm is de lol er na een half uurtje wel af.
Diary of the Dead draait morgen (18 apr) nog om 22.20
Voor Timecrimes moet je waarschijnlijk naar de betere videotheek