Er was een tijd dat ik minachtend deed over stille tochten. Eigenlijk begreep ik gewoon niet waar het goed voor was. Er is iets ergs gebeurd, een moord meestal, en dan trek je in georganiseerde lijdzaamheid door de straten. Dat zwijgen vond ik maar raar. Meestal was men boos. Waarom dan zwijgen? Ik snapte ook niet waar het nou een protest tegen was. Ja, eerdere tochten waren specifiek gericht tegen het veronderstelde toegenomen zinloos geweld. Een demonstratie tegen moreel verval. Maar latere tochten vingen ook aan naar aanleiding van schijnbaar geïsoleerde gebeurtenissen. Waar protesteerden ze dan tegen? Het scheen mij bovendien wat plichtmatig te worden. Sommigen verdacht ik er zelfs van mee te lopen omdat ze al die toegestroomde journalisten wel interessant vinden.
Zondag was er weer een tocht. Ditmaal vanwege de moord op een kind. Een daad die ogenschijnlijk losstaat van enige maatschappelijke of politieke ontwikkeling. Een incident, luidt het cliché in zo’n geval. Wat echter geen incident is, is een groot deel van de reacties op forums. Die zijn angstaanjagend voorspelbaar. Men vraagt zich schuimbekkend af waar het heen gaat met dit land, tikt met rode vingers woedende comments over de multiculturele samenleving, over gebrekkige jeugdzorg, over disfunctionerende politiek, over strenger straffen, opknopen en hoofdafhakken. Velen zullen dat in een vlaag van verbolgenheid hebben gedaan, maar ik vrees dat velen desondanks behoorlijk oprecht waren in hun afgekloven retoriek en populistisch gekrijs.
Ik zal niet pretenderen dat die reacties een vrucht zijn van deze tijd. Dat zijn ze geenszins. Wel een vrucht van deze tijd zijn de forums waarop die reacties zijn te lezen. En door die digitale podia heb ik inmiddels een stuk meer sympathie gekregen voor de stille tocht. Sommige gebeurtenissen zijn zo extreem, zo onstellend in tegenspraak met civilisatie, dat je bek houden en je rondje lopen niet eens zo’n slecht idee is. Hier valt niks op te zeggen, hier zwijgt de beschaving. Geen protest, maar een wandelende steunbetuiging aan goed fatsoen, aan- jawel– normen en waarden. In een tijd waarin iedereen zijn onderbuikgevoelens wereldkundig kan maken, is zo’n collectief en beschaafd zwijgen opeens een groot goed. En vooral een heel welkome afwisseling op al die andere geluiden.
Reacties (22)
Conclusie: Een schreeuwende stoet leidt sneller tot lynchpartijen, “Zwijgen is goud” wordt heden ten dage sterk ondergewaardeerd. Bij deze, een Ode aan de Lurkers, of Zij die Zwijgen:
Zwijgend kijken jullie neer,
Op het geblog en gereageer,
Terwijl je best weet dat het nooit Zwijgers zijn die rellen,
is het zo jammer dat je dat niemand kan vertellen…
Nog twee dagen en dan rijm ik niet meer.
[b][/b]
.
.
.
.
.
In weerwil van een paar heel andere reacties die ik hier de laatste dagen bij artikelen heb gepost: soms zou je willen dat de pil van Drion gewoon voor € 1,50 bij Albert Heijn te koop is. En de momenten waarop ik dat zelf heel erg graag zou willen, liggen tussen afgelopen vrijdagmiddag en nu, en gaan nog wel even door.
M’n herinneringen aan de kleuter- en lagere school tijd van m’n inmiddels volwassen eigen kind, op een dorp met zo’n 6.000 inwoners, zijn levendig. Nooit, nooit, nooit was er een dergelijk gevaar. En in plaats van de obligate roep om herinvoering van de doodstraf, op o.a. webforums, maar ook in plaats van stille tochten zou ik zielsgraag willen dat de maatschappijen (landen) hun verantwoording gaan nemen voor hoe wij monsters maken: dag in, dag uit.
Want je maakt mij niet wijs dat het gezond is en een groot potentieel biedt aan gelukkig zijn en met een gezond verantwoordelijkheidsbesef opgroeien: de jeugdervaringen van een toenemend aantal kinderen, inclusief de dader van afgelopen vrijdag. Ongeacht nationaliteit, ras, huidskleur en noem maar op.
@ Mieke
Mijn herinneringen aan mijn eigen jeugd in een dorp van 2000 inwoners zijn ook heel levendig. Zoals die keer dat mijn moeder me waarschuwde voor mannen die zich in duistere bosjes schuil zouden houden met als enige doel kinderen zoals ik de keel dichtknijpen.
Dat kindermoorden niet bijdragen aan het bruto nationaal geluk lijkt me verder evident, maar niet alles is terug te voeren op de koers van de wereld en de staat van de maatschappij. Hoe graag je dat soms ook zou willen, omdat dat impliceert dat je er wat tegen kunt doen.
Die mannen ben ik trouwens nooit tegengekomen.
Hmm, ik heb niets tegen stille tochten, maar ik vraag me wel eens af hoeveel van die mensen ook de schrijvers bij de digitale lynchmobs zijn.
Overigens ben ik van mening dat die digitale lynchmobs wél de vrucht van deze tijd zijn, om meer dan alleen technische redenen. Sinds de “ik zeg wat ik denk”-mantra is het in zwang om op heel luide toon (héél luide toon) van alles en nog wat te eisen van anderen en tegelijkertijd vooral ook te eisen dat anderen niets van jou eisen. Daar passen de digitale lynchmobs naadloos in.
Deze post over stille tochten is nog saaier dan stille tochten zelf. Gaat toch Ego en Massy Passychologie lezen jongen in plaats van jezelf te vervelen met de psychose van het Nederlandse klootjesvolk. Het probleem met Nederland is dat er niemand meer de schijttering aan iedereen heeft, maar deze post is een goed begin.
@L’Immoralist
…dat er niemand meer de schijttering aan iedereen heeft…
Mmm… De schijttering hebben is een vervloeking. Een negatief attribuut dus. En aangezien niemand meer dat negatieve attribuut toedraagt aan iedereen zijn er dus altijd mensen die andere mensen iets positiefs toedragen.
Tenminste, zo interpreteer ik het dan maar.
Ik zie het niet als een probleem van Nederland maar als een stap op weg naar verbetering zal ik maar zeggen.
Nietzsche zou het vast ook zo bedoeld hebben.
“Niemand heeft meer de schijttering aan iedereen. ” Is dat van Loesje?
Hij (l’Immoralist) heeft wel gelijk. Wereldverbeteraars zijn het gevaarlijkste soort mensen. Zowel Wildersstemmers als terroristen zijn in hun eigen ogen wereldverbeteraars. Beetje de schijttering hebben aan iedereen is goed.
Waarom type ik dit nog?
De reacties hier geven weer mooi aan dat niets zeggen soms beter is dan iets zeggen..
De pot verwijt de ketel… je neemt het mensen kwalijk dat ze met rode vingertjes woedende stukjes typen en ondertussen doe je hetzelfde.
Bovendien ben je een Woutertje Bos, uhm ik bedoel een draaikontje: eerst was je tegen stille tochten, nu opeens weer voor.
Tot slot, wees eens consequent in je spelling! Als je zegt ‘forums’ moet je ook ‘podiums’ zeggen, niet de ene keer ‘forums’ en twee regels later ‘podia’.
Al met al geen sterk stukje…
@mieke Vroeger was de kans dat je met zo’n amokmaker/ongeluksbrenger zou kennismaken stukken groter dan nu, daar ben ik stellig van overtuigd. Alleen al in opvoedingszaken en verkeersgedrag doen we het nu al zo veel beter….
Jaren ’50 en ’60. Ken je H.A.A.R. Knap nog, Henri ? Fatsoenlijk mens, vader en autorijder. Wat hij aan dom-, bot- en wreedheid uit de krant in zijn columns en boeken verzamelde…
@HansR: u demonstreert mijn gelijk: alles wordt doodgerationaliseerd en geacademiseert, gewoon weer eens open en eerlijk, frank en vrij, de kutklote hebben aan uw getheoretiseer!
met alle respekt hoor, maar . . .600.000 iraqis weggekatalyzeert en wij doen in evenzoveel tijd een stil tochtje of tig met hooguit 1 procent ervan om over de brutale dood van tweehonderdduizendste procent ervan te rouwen. Hoe ver van ons bed zijn die jsfjes en zo ook weer?
#12 !