Het verdwijnen van arbitrage zorgt ervoor dat de beurs minder vluchtig wordt, wie kan daar op tegen zijn?
#2
caprio
Hm ik vraag me af of je daaruit kunt concluderen of dat dus speculatief is. Hoe zit het eigenlijk met opties, zijn die daarin verwerkt of juist niet? Als je je opties uitoefent is dat uiteraard met de bedoeling waarschijnlijk om ze te verhandelen, lijkt me.
De zinsnede is ook misleidend mogelijkerwijs, die 11 secondes slaan op de high frequency traders, niet op de 70% van de omzet.
#3
parallax
Dat is per definitie speculatief, tenzij je binnen 11 seconden bij kan dragen aan productie. En middelen ontrekken aan wereldse zaken omdat financiele producten zoveel sneller en meer geld opleveren is geen productie.
#4
Olav
Ik stel een straffe maatregel voor die aan dit soort flitsspeculatie meteen een einde maakt: je mag aandelen pas verkopen als je aan tenminste één aandeelhoudersvergadering van het betreffende bedrijf hebt deelgenomen. Dan heb je aan je verantwoordelijkheid als (mede)eigenaar voldaan en mag je weer verder.
#5
gronk
@olav: dat werkt niet, want de meeste van die dingen worden gekocht en verkocht door ‘grote jongens’, die elkaar de bal toespelen en zo de prijs hooghouden. Natuurlijk zitten die in aandeelhoudersvergaderingen.
#6
Tjerk
#2
Dit gaat ook niet om de aandelen die verhandeld worden op de NYSE, want daar heb je vooral nog market makers.
#7
DJ
11 seconden is gewoon hartstikke long term investeren, 126 us interface met market makers, mining & exploiting noise
#8
Taco Zip
@4: tssk, communist!
#9
parallax
Het is trouwens niet eens meer ‘speculatief’ te noemen, alleen van aard. Laten we het een trucje noemen. Of misschien is homeopathie een beter woord.
#10
Gerd Zeeland
Dit wijst er maar weer op dat het (veel) beleggers niet om waarden gaat, maar om prijzen: hét probleem van deze tijd. (Zie bijv het boek ‘The value of Nothing’ van Raj Patel.) Men is gericht op kwantiteitsmaximalisatie op korte termijn, in plaats van kwaliteitsoptimalisatie op langere termijn. Deze weerspreken elkaar vaak, zoals we zien in de kredietcrisis, klimaatcrisis, voedselcrisis en energiecrisis. Bovendien is het probleem met beleggen dat de investeerder totaal niet verantwoordelijk is voor het bedrijfsbeleid (oa uitputting, vervuiling, mensonterende arbeidsomstandigheden) – zelfs ongeacht de duur van eigendom van het aandeel. Trek verder uw eigen conclusies.
Reacties (10)
Het verdwijnen van arbitrage zorgt ervoor dat de beurs minder vluchtig wordt, wie kan daar op tegen zijn?
Hm ik vraag me af of je daaruit kunt concluderen of dat dus speculatief is. Hoe zit het eigenlijk met opties, zijn die daarin verwerkt of juist niet? Als je je opties uitoefent is dat uiteraard met de bedoeling waarschijnlijk om ze te verhandelen, lijkt me.
De zinsnede is ook misleidend mogelijkerwijs, die 11 secondes slaan op de high frequency traders, niet op de 70% van de omzet.
Dat is per definitie speculatief, tenzij je binnen 11 seconden bij kan dragen aan productie. En middelen ontrekken aan wereldse zaken omdat financiele producten zoveel sneller en meer geld opleveren is geen productie.
Ik stel een straffe maatregel voor die aan dit soort flitsspeculatie meteen een einde maakt: je mag aandelen pas verkopen als je aan tenminste één aandeelhoudersvergadering van het betreffende bedrijf hebt deelgenomen. Dan heb je aan je verantwoordelijkheid als (mede)eigenaar voldaan en mag je weer verder.
@olav: dat werkt niet, want de meeste van die dingen worden gekocht en verkocht door ‘grote jongens’, die elkaar de bal toespelen en zo de prijs hooghouden. Natuurlijk zitten die in aandeelhoudersvergaderingen.
#2
Dit gaat ook niet om de aandelen die verhandeld worden op de NYSE, want daar heb je vooral nog market makers.
11 seconden is gewoon hartstikke long term investeren, 126 us interface met market makers, mining & exploiting noise
@4: tssk, communist!
Het is trouwens niet eens meer ‘speculatief’ te noemen, alleen van aard. Laten we het een trucje noemen. Of misschien is homeopathie een beter woord.
Dit wijst er maar weer op dat het (veel) beleggers niet om waarden gaat, maar om prijzen: hét probleem van deze tijd. (Zie bijv het boek ‘The value of Nothing’ van Raj Patel.) Men is gericht op kwantiteitsmaximalisatie op korte termijn, in plaats van kwaliteitsoptimalisatie op langere termijn. Deze weerspreken elkaar vaak, zoals we zien in de kredietcrisis, klimaatcrisis, voedselcrisis en energiecrisis. Bovendien is het probleem met beleggen dat de investeerder totaal niet verantwoordelijk is voor het bedrijfsbeleid (oa uitputting, vervuiling, mensonterende arbeidsomstandigheden) – zelfs ongeacht de duur van eigendom van het aandeel. Trek verder uw eigen conclusies.