“Davey voelde zich de avond ervoor niet zo lekker”
Aan het woord zijn Christian en Iris, een koppel uit Oostende. Lees het verhaal hier, en hier. Doe vervolgens een oefening in empathie. Leef u in in het bestaan van Davey, of probeer dat. En stel u daarna voor dat u deel uitmaakt van de assisenjury: het lot van Christiaan en Iris ligt met een eenvoudig “schuldig” of “niet schuldig” in uw handen. Vervolgens stelt u zich in de plaats van de rechter. U gaat de strafmaat vastleggen.
Reacties (18)
Ik zou om te beginnen wat meer mensen dagen dan alleen moeder en stiefvader. Uit de artikels valt op te maken dat er meerdere familieleden op de hoogte moeten zijn geweest van de behandeling van Davey, zonder in te grijpen in de situatie. De ouders lijken me in ieder geval rijp voor TBS, ik kan me niet voorstellen dat je helemaal zuiver van geest bent als je je (stief)kind zo behandelt.
Weer een zieke uithoek gevonden van de mens/menselijke geest..
Ouders lijken me rijp voor de (gedwongen, levenslange) psychiater. De kinderen die nog over zijn in een pleeggezin. De rest van de familie onder toezicht stellen.
Daarnaast en volkomen terzijde, wie noemt zijn zoons Davey en Shane?
Ik ben natuurlijk geen psychiater, maar TBS lijkt me voor die stiefvader niet echt zinvol. Temeer daar de man gerust een levenslange straf verdient. In dat licht is het misschien humaan om hem als hij dat wil psychische hulp aan te bieden, maar die zou dus vrijwillig zijn en niet gericht op een terugkeer naar de maatschappij.
De moeder lijkt me meer behandelbaar, misschien juist omdat ze toont kennelijk heel beinvloedbaar te zijn.
Maar goed, ik heb alleen wat mensenkennis en mijn onderbuik om mee te oordelen. Juristen en psychiaters die zich verdiepen in de zaak en de betrokkenen lijken me meer de aangewezen figuren om een verstandig besluit hierover te nemen.
De buren mogen wat mij betreft overigens ook wel worden aangeklaagd.
Het leuke van de Belgische psychiatrie is natuurlijk dat het ondenkbare waar wordt: gevangenissen zijn door de band genomen de ergste plekken van het land – enkel de psychiatrie is nòg afschuwelijker.
Maar hoe wraakroepend, hartverscheurend is het verhaal van die jongen.
Soms, in een vlaag van iets heel menselijks, zou ik persoonlijk drama’s als deze willen bevechten. Iets ergers is er niet, denk ik dan.
Kan iemand de aantrekkingskracht van dit soort mannen op vrouwen verklaren?
Bovendien zijn die halfzusjes nu ook de dupe, zullen mogelijk geplaatst worden, … Ouders from hell, daar komen woorden inderdaad voor te kort.
@5: Natuurlijk is er wel iets ergers. Er is altijd iets ergers.
Crachàt, welk punt wil je eigenlijk maken met deze post? Dat het heel moeilijk is om te oordelen? Of juist dat het heel eenvoudig is?
Ethisch gezien lijkt me dit een heel erg eenvoudige casus. Want welke excuses je ook in de omstandigheden van de (stief)ouders of de zwakzinnigheid van de jongen kunt vinden, wat zij met hem hebben gedaan is Slecht. Met een hoofdletter S. De excuses in de omstandigheden kunnen alleen juridische gevolgen hebben (strafmaat, TBS, etc) maar hun daden blijven onder alle voor ons ook maar enigszins realistische omstandigheden slecht.
Zo bezien is het voor een jury dus ook een relatief eenvoudige zaak. Er is een bekentenis. Er is bewijs. En de daad is onweerlegbaar verwerpelijk. Schuldig dus, ik zou er niet lang over na hoeven denken en ik kan me niet voorstellen dat de beraadslaging van de jury erg lang hoeft te duren. Voor de rechter is het dan gewoon een kwestie van de feiten naast de wet leggen en de voorgeschreven strafmaat toepassen? Die strafmaat zal ongetwijfeld niet mals zijn.
Ik moest overigens erg denken aan de film Io Non Ho Paura:
http://www.moviemeter.nl/film/14687
http://nl.youtube.com/watch?v=NecVm1MwJqg
bedoeling Joost?
Een feit onder de aandacht brengen middels een quote.
Een gevoel laten primeren op hersens.
Via deze manier een klein beetje willen kunnen stilstaan bij het leed van de massa jongens en meisjes die op dit moment ergens in een hok liggen weg te rotten.
Psychiatrische hulpverlening, verzorgende hulpverlening, kinderhulpverlening, het leeft niet echt bij de mensen. Is het familiegevoel te sterk ? Is men te wantrouwig tegen “de instanties” ?
De tragiek van Belgie is dat hulp, familie en oplossing niet anders in de mensen hun hoofd zit dan in Albanie.
@10: Ok, excuus, dan heb ik er meer “statement” in willen zien dan jij erin hebt gelegd.
Er zijn mensen die een misdadig feit plegen, maar waarvan je denkt ok zit je straf uit krijg psychiatrische hulp en probeer het dan nog eens in de maatschappij. maar mensen als dit, wat wat mij betreft geldt voor beide ouders, wil je toch gewoon nooit, maar dan ook nooit meer terugzien in de maatschappij. Ik zou er als rechter zeker voor zorgen dat deze mensen gewoon voor eeuwig vastzitten. En dan nog wat mildere straffen voor omstanders (andere familieleden bedoel ik) en heel, heel veel psychische hulp voor de rest van de kinderen van het gezin!
sinds wanneer wordt er recht gesproken op basis van krantenartikels?
@5, Crachàt: “enkel de psychiatrie is nòg afschuwelijker” – profetische woorden, na het drama in het kinderdagverblijf vandaag?
verdomme ja….
kutwereld.
Ja, sinds wanneer Sikbock?
Of bedoel je dat er nergens meer op basis van krante-artikels mag geschreven of gedacht worden?
Update : http://www.demorgen.be/dm/nl/989/Binnenland/article/detail/645582/2009/01/27/Ouders-gefolterde-Davey-Vanden-Berghe-krijgen-30-jaar.dhtml