Eén van de plannen van Rutte I is het aantal kamerleden terugbrengen van 150 naar 100 leden. Dat alles om het volk het idee te geven dat de bureaucratie wordt aangepakt.
Hoe erg die parlementaire bureaucratie is wordt snel duidelijk als je de verschillende parlementen in de ons omringende landen afzet tegenover onze 225 parlementariërs. Dat zijn er 150 in de Tweede Kamer en 75 in de Eerste kamer.
Tijd dus voor een lijstje:
- Groot-Brittannië: 1372 (650/722). 44.543 inwoners per zetel
- Duitsland: 598. 137.675 inwoners per zetel
- Frankrijk: 923 577/346). 69.402 inwoners per zetel
- België: 224 (150/74). 48.337 inwoners per zetel
- Ierland: 226 (166/60). 19.782 inwoners per zetel
- Litouwen: 141. 23.612 inwoners per zetel
- Zweden: 349. 26.878 inwoners per zetel
Erg? Mwah. In Nederland is de verhouding ongeveer 73.860 inwoners per zetel. In bovenstaande – willekeurige – lijstje heeft alleen Duitsland een relatief kleiner parlement. Nu is zo’n vergelijking natuurlijk niet zaligmakend, de rechtgeaarde aanhanger van de kleine overheid zal ongetwijfeld vinden dat de parlementen in die landen ook te groot zijn, maar het zegt toch in ieder geval dat het Nederlandse parlement niet buitensporig groot is, en misschien wel relatief klein.
Een ander punt dat regelmatig boven komt drijven in de hedendaagse politiek is de kloof tussen burger en politicus. Die is te groot. Denken de partijen die dit voorstel steunen nu echt dat door het aantal parlementariërs te verlagen, en dus de werkdruk te verhogen, die kloof wordt verkleind? Onwaarschijnlijk. Sterker nog, de band van de parlementariërs met de samenleving zal verder onder druk gezet worden. Alle parlementariërs krijgen meer macht, en zullen meer worden bespeeld door lobbyisten. De feitelijke kiesdrempel (1 zetel) wordt verhoogd en kleinere partijen krijgen relatief minder macht omdat ons systeem van restzetels grote partijen bevoordeeld.
Het verkleinen van het parlement lijkt me dus een slechte zaak. Gelukkig wordt de soep heter opgediend dan hij wordt gegeten. Voor deze verandering moet de grondwet namelijk worden aangepast, en daarvoor is een tweederde meerderheid nodig. En die zie ik zo snel niet ontstaan.
Reacties (29)
In Duitsland wordt de Bondsraad niet meegerekend voor het totale aantal zetels. Daar is wel iets voor te zeggen, want het is een niet-gekozen Kamer waarin vertegenwoordigers van de regeringen van de deelstaten zitten. Maar in Engeland is het Hogerhuis ook geen gekozen Kamer – en die wordt wel meegerekend. Als je in Duitsland de Bondsraadszetels meeneemt, zal de verhouding in Duitsland allicht (iets) verbeteren.
Aardig probeerseltje, maar dat gaat niet lukken. De heren en dames parlementsleden moeten er namelijk zelf mee instemmen, zoals u al constateert. De slager die zijn eigen gehaktbal keurt, daar gaan we weer. Via de “parlementaire” weg krijg je in dit land niets in beweging. Uitkomst biedt een referendum.
Rutte c.s. gaan er voor het gemak van uit, dat een kleiner parlement minder taken kan uitvoeren, dus moet er van alles naar ‘lagere overheden’. En ook dat zal niet lukken zonder het oppompen van diezelfde lagere overheden, als gevolg van meer werkdruk.
Zo kan ik ook een rijksbegroting op orde krijgen, natuurlijk.
Maar om het op te lossen moet het zo:
http://herstelderepubliek.wordpress.com/2010/05/24/nederland-is-nooit-een-monarchie-geweest-3/
Sowieso lijkt me dat je het aantal inwoners per zetel voor beide kamers afzonderlijk moet bekijken, tenslotte zijn die inwoners dubbel vertegenwoordigd, één keer in de tweede kamer en ook nog een keer in de eerste.
Als je beide kamers gewoon bij elkaar optelt en dan gaat vergelijken met landen waar het parlement maar één kamer heeft, ben je wat mij betreft appels met peren aan het vergelijken.
Met het tweede deel van je stukje ben ik het helemaal eens.
Ach, in vorige kabinetten werden ook wel eens onrealistische ballonnetjes opgelaten. Al moet ik toegeven, dat die toen niet in het regeerakkoord stonden.
@2: De oplossing uit je link lijkt me niks. Ik zou me nog minder vertegenwoordigd voelen dan nu al het geval is.
@3: Het is ook maar een snel vergelijkinkje. Ik heb de parlementen gewoon genomen, en het gaat te ver om er zoveel nuance in aan te brengen, zeker gezien het waarschijnlijk niet zoveel doet met de uitkomst: Nederland blijft gemiddeld een klein parlement houden.
Helemaal mee eens.
@2: het is wel typisch voor een ‘bedrijvenkabinet’ natuurlijk. Ook daar worden met grote regelmaat de kosten op een budget gedrukt door eigen medewerkers te ontslaan en vervolgens het werk door externen te laten doen. Het wordt alleen maar duurder en het werk vaak ook nog eens slechter uitgevoerd, maar de kosten drukken op een ander budget, dus de verantwoordelijke budgethouder kan net doen, alsof hij zijn bezuinigingen gerealiseerd heeft, en dat de schuld van de toenemende kosten bij een ander liggen.
En dat argument horen we al veel te vaak uit rechtse hoek: het is de schuld van de anderen….
@8 Dat lijkt te gaan kloppen. Waarschijnlijk krijgen we lagere nationale belastingen. Maar minder heffingskorting, minder aftrekmogelijkheden (het kabinet lijkt sowieso niet van genieten te houden), hogere plaatselijke belasting en meer kosten waar je niet onderuit kunt zoals zorgverzekering en kosten die via de prijs van producten en diensten die iedereen verplicht afneemt worden doorberekend. Voordelig voor zelfstandige ondernemers als het gaat lukken ze als bedrijfskosten op te voeren. Maar een ramp voor werknemers.
Als ik het PVC-kabinet was zou ik het anders aanpakken. Beperk het aantal Kamerleden tot, zeg, 15 met een stemgewicht evenredig aan de verkiezingsuitslag. De stem van een VVD’er telt dan dus voor 31/15e stem. Meer Kamerleden heb je toch niet nodig om alle portefeuilles te dekken. Het is efficiënter, het is geheel in lijn met de “de partij dat ben ik” principes van Wilders en minder kans op vervelende dissidenten. Tel uit je winst!
Het vergroten van een zogenaamde kloof tussen burger en politicus door minder parlementariërs vind ik geen argument.
1) Volgens mij is het eerder een kloof overheid/burger.
De burger komt de overheid vooral tegen in accijnzen, snelheidsboetes, bureaucratie aan het loket, lasten voor ondernemers (niet zelden afkomstig uit Europa), etc. Politici (zeker landelijke) komt de gemiddelde burger niet mee in aanraking.
2) Burgers komen sowieso niet in aanraking met politici
Het rekensommetje dat wordt gemaakt insinueert dat burgers nu met 150 TK-leden nog nét wel hun volksvertegenwoordiger kunnen aanspreken en straks met 100 TK-leden niet meer. Zoals onder 1) ook al aangegeven, dit is niet relevant: de overgrote meerderheid van de mensen die de kloof ervaren (afgezien van de ambtenaren van BZK die een kloof hebben geconstrueerd teneinde allerlei kekke meedoedemocratische participatieve speeltjes te kunnen uittesten en vervolgens in hun eigen kloof-construct zijn gaan geloven) zijn de mensen die überhaupt geen flauw idee hebben hoe in aanraking te komen met politici. Mensen die dat volgens mij ook helemaal niet willen. Die alleen maar willen leven/ondernemen. Zónder een EU-richtlijn die de horecaondernemer op kosten jaagt omdat hij een dure lift moet installeren. Zónder verkeersboetes voor 3 kilometer te hard op een lege weg.
Valide argument om tegen te zijn vind ik wel dat de kiesdrempel hoger wordt. Komt de pluriformiteit van ons stelsel niet ten goede. Aan de andere kant: 2- of 3-partijenstelsels hoeven niet slecht te zijn… Onbekend maakt onbemind?
Leuke gedachten exercitie: als die kloof (politici/burgers) inderdaad wel bestaat, hoeveel Europarlementariër heb je dan nodig om de gigantische kloof tussen Brussel (waar enorm veel regelgeving vandaan komt) en het klootjesvolk te dichten? ;)
Heb je al die raadsleden, waterschapbestuurders, provinciaal bestuurders meegerekend.
Zelf vind ik aantal ambtenaren per inwoner veel interessanter.
@11:
En bij verkeersregels, handhaving van de wet, subsidies (ook voor startende ondernemers, bijv), belastingaftrekposten, het onderwijs, de zorg voor zieken, gehandicapten en bejaarden, het aanleggen en onderhouden van wegen, dijken, kanalen, bij de brandweer, enz, enz, enz. Waarom kijk je alleen maar naar je eigen zeer persoonlijke kleine irritaties?
Die moeten ook niet klagen over de kloof tussen burger en politiek, of over maatregels, die de politiek namens de gemeenschap neemt.
@12:
Dat is waar. Het plan van Rutte is vooral symboolpolitiek. Zijn daar trouwens ook cijfers van (incl verklaring van verschillen tussen landen)?
@12 Waarom is het aantal ambtenaren per inwoner interessanter? Om te zien of dat in NL relatief hoog of laag is vergeleken met omringende landen? Ben benieuwd welk punt je wilt maken.
——————————-
Heb trouwens de gedachte-exercitie die ik zelf gisteren poneerde geprobeerd uit te zoeken. Best leuk sommetje.
497.198.740 inwoners / 736 parlementariërs;
Ergo: één parlementariër per 675541 inwoners.
NL heeft schijnt 25 zetels in het EU-parlement, waardoor de ‘kloof’ met één parlementariër per 660602 inwoners dus ietsjes kleiner is dat gemiddeld. ;)
@pedro
Omdat we het hadden over een (veronderstelde) kloof en waar die vandaan zou komen. Denk niet dat al deze fijne dingen die de overheid doen bijdragen aan een kloof, ze pasten dus niet in de argumentatie. Hoewel: de manier waarop deze fijne overheidstaken worden uitgevoerd m.i. vaak zeker wél bijdragen aan een kloof. Dank voor deze aanvulling.
Trouwens pedro, proef ik uit je reactie wel dat jij je -ondanks je volkse naam- niet echt vaak begeeft onder het klootjesvolk. Kom eens wat vaker uit je grachtenpand, dan zou je eens met eigen ogen zien waar ‘de kleine hardwerkende man’ problemen mee heeft.
-Ik vind overigens het feit dat je een zo ongestoord mogelijk leven wilt leiden, waarbij een overheid je zo weinig mogelijk stoort een legitieme liberalistische zienswijze.
-Ik vind overigens mensen die geen flauw idee hebben hoe in contact te komen met (landelijke) politici geen mensen die niet mogen zeuren. We zijn niet allemaal zo’n hoogopgeleide WASP als jij.
@15:
je hebt mijn argument duidelijk goed begrepen. Wat niet in je argumentatie past, noem je maar niet, want dan klopt je argumentatie niet meer.
Ga maar eens in een Afrikaans land kijken, waar dit soort zaken veel slechter geregeld is, en vraag je zelf dan af, waar je liever zou willen wonen. De kloof tussen overheid en burgers is er, omdat mensen over van alles en nog wat klagen en nooit eens stil staan bij wat de overheid aan positieve zaken voor ze doet of heeft gedaan, ondanks het feit, dat er best wel (misschien wel veel) zaken mis of niet goed gaan.
Daar weet jij helemaal niks van en dient alleen maar om je gebrek aan echte argumenten te camoufleren. For waht it´s worth: ik woon in Amsterdam West tussen het klootjesvolk en de allochtonen. Mijn vader is (was) een kleine zelfstandige ondernemer.
Daar is niets liberalistisch aan, dat wil iedereen. Jij stoort je alleen heel wat vaker dan mij, denk ik, en waarschijnlijk niet alleen aan de overheid, maar ook aan je buren, of de eigenaar van je vakantiecamping, om maar een paar voorbeelden te noemen. Je wil niet gestoord worden door de overheid, maar zou zeker niet zonder alle dingen, die de overheid voor je heeft geregeld, willen leven.
Je verdraait het argument. Je schreef, dat die mensen dat ook helemaal niet willen, en die mensen moeten niet zeuren, heb ik geschreven. Mensen, die het niet weten, zijn er niet. Iedereen weet waar het stadhuis, dorpshuis of stadsdeelraadkantoor is. Daar kun je dat dingen vragen, en daar hoef je helemaal niet hoog opgeleid voor te zijn. Je moet er alleen een beetje moeite voor doen, en niet iedereen is zo´n luie, negatief ingestelde zeurkous als jij.
PS: als je je bij argumenten houdt, en je beledigingen achterwege laat, zal ik dat ook doen.
Een mogelijke oplossing voor het “kloof” probleem is -al vaker voorgesteld- een districtenstelsel. Als je het ergens niet mee eens bent, schrijf dan je “congressman” aan, die voor zijn herverkiezing direct van jouw stem afhankelijk is.
Kleine aanmerking op de zetelaantallen: In ieder geval de Belgische en Duitse zijn variabel.
Duitsland heeft er minimaal 598 (in de Bondsdag, Bondsraad hoort ook meegeteld als je EK meetelt), maar in de praktijk altijd meer (momenteel 622).
De Belgen hebben in totaal minimaal 221 zetels (afhankelijk van het aantal meerderjarige kinderen van de Koning), waarbij alle deelraden (gewesten en gemeenschappen) even voor het gemak vergeten worden.
Iets meer consequente regels bij het tellen zijn aanbevolen ;-)
@18 zie #6, NL blijft vrij gemiddeld
@19: Begrijp ik, maar de situaties zijn in verschillende landen nogal verschillend. Zo zijn bv. bevoegdheden waar in Nederland EK en TK over gaan in België voor een groot deel overgedragen aan de parlementen van gewesten en gemeenschappen. Dito voor Duitsland en deelstaatparlementen, VK en Welsh, Schots en Noord-Iers parlement.
Nederland is ten opzichte van de meeste buurlanden extreem gecentraliseerd. Dat is overigens alleen maar een extra argument voor een uitbreiding (en zeker geen inkrimping) van het aantal parlementsleden. Ik zou trouwens niet uitkomen op vrij gemiddeld, maar eerder op het zuinigste jongetje van de klas, als we het aantal burgers/parlementslid bekijken en mijn voorgaande alinea in aanmerking nemen. Dat wordt trouwens alleen maar erger als je niet alleen naar “buurlanden”, maar naar heel Europa zou kijken.
@20:
Dat is een eufemisme, maar past wel in onze politiek correcte cultuur. In het buitenland noemen ze ons gewoon gierig hoor (kijken kijken maar niet kopen), maar daar noemen ze sommige mensen ook extreem rechts zonder dat daar meteen een politieke rel over wordt gemaakt. Bijvoorbeeld. In het buitenland mag je namelijk wel zeggen wat je denkt.
@16
Uiteraard, ik was namelijk bezig te ontwaren waar een kloof tussen overheid en burger (als die er al zou zijn) mogelijk vandaan komt. Tuurlijk doet de overheid ook goede dingen (infrastructuur, lantarenpalen, brandweer bijvoorbeeld), maar daar zal niemand zich aan ergeren toch? Volgens mij praten we hier langs elkaar heen.
Ja, zo kunnen we blijven relativeren…
Die aanname is m.i. niet juist.
Peter, laat ik duidelijk zijn: ik wrijf me in mijn handen over hoe we hier leven, de overheid regelt veel zaken goed en ik acht ons bestuurlijk stelsel legitiem.
Alsnog is mijn ideaal dat zijn van een kleinere overheid, die zoveel mogelijk een faciliterende rol heeft en mensen vanuit hun eigen verantwoordelijkheid en kracht hun leven laat leiden. Een (back on topic) kleiner aantal politici zou vanuit dat ideaal opportuun zijn.
@22: “Alsnog is mijn ideaal dat zijn van een kleinere overheid, die zoveel mogelijk een faciliterende rol heeft en mensen vanuit hun eigen verantwoordelijkheid en kracht hun leven laat leiden. Een (back on topic) kleiner aantal politici zou vanuit dat ideaal opportuun zijn.”
Dan richt je je pijlen toch verkeerd. Logischer zou zijn een kleiner aantal politie (leger, ambtenaren), als je de kleinere overheid-gedachte aanhangt. Minder politici is juist een gevaar voor de kleine overheid. Iemand die zich Machiavelli noemt kan toch zelf wel bedenken dat minder politici meer macht in de handen van de overblijvende politici legt en dat dat zelden leidt tot een kleinere overheid, hooguit tot een meer corrupte.
Nee precies. Niemand denkt daar aan en dat is dus precies waar je de mensen op moet wijzen, die een vraag over een kloof tussen burger en politiek beginnen te beantwoorden door op kleine persoonlijke irritaties te wijzen. De overheid is er niet om kleine persoonlijke irritaties weg te nemen en er zijn vast en zeker ook een aantal klootzakken onder de ambtenaren te vinden, die je het bloed onder de nagels uit halen. Maar wie daarom zegt, dat dat de oorzaak van de kloof tussen burger en politiek is, denkt niet verder dan zijn neus lang is. Alleen maar aan zichzelf dus, en niet aan het grotere publieke belang. Dat laatste is waar de politiek zich op hoort te richten, anders krijgen we een corrupte overheid, die vergeven is van het cliëntelisme.
Ja en zo kun je het argument blijven bagatelliseren, maar dit is geen relativeren: het wijst je er alleen maar op, waar we zouden zijn zonder de door de overheid aangelegde infrastructuur en alle andere voorzieningen, waar niet over geklaagd wordt.
Leuk gezegd, maar waarom niet dan? Zijn die mensen te dom? Weten ze niet waar het stadhuis ligt (hoe komen ze dan aan hun identiteitsbewijs?)? Zo maar ‘nietes’ roepen is niet erg constructief, als je niet aangeeft waarom.
Persoonlijk deel ik je ideaal van een zo klein mogelijke overheid (als mens met een aloude sympathie voor anarchistische idealen), maar, zoals Bismarck terecht al opmerkt, het verkleinen van het aantal politici gaat dat ideaal niet dichterbij brengen, zeker niet met een kabinet, die het werk van de overheid alleen maar doet toenemen (aanpak criminaliteit, wegenaanleg, beperking immigratie lukt alleen door daar meer werk te verzetten). Dan heb je alleen aan de top wat minder politici, en neemt de corruptie op lagere niveaus toe (meer beslissingsmacht en minder controle), bijvoorbeeld. Op die lagere niveaus hebben we dan meer mensen nodig(meer werk zal daar terecht komen), terwijl we nu al met een gebrekkige kwaliteit aan ambtenaren zitten, omdat de vergelijkbare lonen in het bedrijfsleven hoger zijn.
Uiteindelijk is het verminderen van het aantal politici (iig op dit moment) in de TK dus een foolproof methode om het vertrouwen in de politiek af te laten nemen. De enigen, die daar van kunnen profiteren zijn de extreme partijen, die de ontevreden kiezers naar zich toe weten te lokken.
Als Rutte/Verhagen er in slagen om wilders mede verantwoordelijk te laten lijken voor het door hen gevoerde beleid, zal dat misschien de SP wel ten goede komen. Op het CDA congres zei iemand immers al, dat als de SP 30 zetels zou halen het CDA ook wel gedwongen zou zijn om met de SP te regeren, en dat dat dus de reden was, dat ze nu wel met de PVV moesten regeren.
Waarom niemand er op wees, dat de SP 4 jaar geleden nog 1 zetel meer had dan de PVV nu, en dat geen reden was om lang te onderhandelen, weet ik niet….
Ok, ik probeer het nog één keer, dan houd ik op:
-Ik stel: de kloof (als die al bestaat) ligt eerder op het vlak [/b]burger/overheid[/b] dan op vlak burger/politiek (politiek is geen onderdeel van de overheid, maar iets zegt me dat je dat stiekem wel weet). Ik wijs ter onderbouwing van het mogelijk bestaan van een kloof burger/overheid op enkele niet aan mijn persoon gerelateerde breed gedragen ergernissen.
-Als je het wilt hebben over de kloof burger/politiek: be my guest maar zeg dat dan.
@25: breed gedragen kleine persoonlijke irritaties, die niets met ‘de overheid’ te maken hebben. Zo goed dan?
Dat het breed gedragen ergernissen zijn, betekent niet, dat je de overheid daar altijd maar voor verantwoordelijk kunt houden. Voor de meeste van die ergernissen kun je hooguit individuele ambtenaren verantwoordelijk houden. Als je het daar over wilt hebben, mij best, maar zeg dan niet dat je het over de overheid hebt.
De dingen waar je de overheid wel voor verantwoordelijk kunt houden, passen niet in je verhaal….
@26 Enige oplossing (om niet in de rethroriek “je snapt het gewoon niet” te vervallen) die ik zie is het met elkaar eens te zijn dat we het met elkaar niet eens zijn.
ambtenaren per inwoner zegt meer meer dan parlementariers per inwoner. Ik heb zelf namelijk het idee dat men vadertje staat wel een lekker kussen vindt om tegen aan te slapen ;-)
Daar heb je dus uitvoerende (geen beleids) ambtenaren voor nodig.
@27: dat weet ik niet. Ik denk dat ik van jou snap, dat je zegt, dat al die kleine irritaties leiden tot een gevoel van onbehagen naar de overheid toe, en dat je dat gevoel van onbehagen definieert als een kloof naar de overheid, of als reden voor de kloof tussen overheid en burger.
Mijn argument daartegen is, dat mensen, die dat als kloof of als reden opgeven, niet goed nadenken, en hun persoonlijke irritaties zwaarder laten wegen dan het algemeen belang, omdat zij de kloof ervaren als gevolg van ergernissen, maar in hu evaluatie van de overheid vergeten mee te nemen, wat de overheid allemaal voor ze doet, waar ze zich niet aan ergeren. Mijn kritiek is daar op, dat zij zich laten leiden door negatieve gevoelens, en niet door een nuchtere kijk op de feiten. En het probleem daarbij is dus, dat de overheid helemaal niets aan die zo ervaren kloof kan doen, want die kloof is niet door de overheid veroorzaakt, maar door individuele ambtenaren, of doordat mensen vinden, dat zij te veel boetes krijgen, wanneer ze de verkeersregels overtreden, bijvoorbeeld.