Sargasso’s Zomerse Schaamplaat

Onze Sargasso-lijstjes tonen regelmatig aan dat onze lezers bestaan uit echte liefhebbers van muziek. Mensen die wars zijn van het goedkope sentiment, de oppervlakkige hitparade-krakers en de pathetische tranentrekkers, en kiezen voor kwaliteitsmuziek. Van muzikanten waarvan we concerten bezoeken, platen kopen en die we aanraden aan onze vrienden en bekenden. Maar soms is ie daar ineens: de grijsgedraaide massa-plaat die regelmatig op de radio te horen is, van een artiest die je nooit live zouden willen zien, en met wiens platen je nog niet dood gevonden wilt worden. En toch.... toch raakt het lied je in het hart. De tekst is prachtig in zijn eenvoud, de achtergrondzingzang is ontroerend en van het intro wordt je mond een beetje droog. Je realiseert je: ik hou van dit liedje... Sargasso gaat op zoek naar deze ultieme schaamplaat. We vragen jullie om diep in je ziel te kijken en op te biechten, ons te bekennen wat je aan je partner of beste vrienden nog niet toe durft te geven. Geef ons jullie heimelijke genoegens! We zijn op zoek naar oprechte emoties, niet naar camp of feestnummers. Om een redactielid te citeren: "Iedereen heeft wel eens met een zatte harses staan dansen op Ich bin wie du of Yes Sir, I Can Boogie." Om een voorzet te geven hebben een aantal redactieleden al een bekentenis gedaan. En wilt u voortaan niet bekend staan als Marco Borsato, Whitney Houston of John Denver-liefhebber? U kunt gewoon anoniem reageren. Reageren op andermans bekentenissen is uiteraard toegestaan, maar respecteer de biechter! (een beetje).

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.