Weekendquote | Ongelijk hebben

"En tegelijk werd ik allergisch. Allergisch voor opgeklopt schuim. Want schuim is het niet laatste woord." Aldus de afsluiting van de bijdrage van Geert Mak in de reeks "Over hun ongelijk" in het NRC dit weekend. Geert Mak, toch een duidelijke representant van de babyboomers is van zijn geloof in grote helden gevallen. De helden uit zijn vroege jaren, Che Guevara, Ho Chi Min, de RAF-leden, etc, bleken toch niet zo zuiver. Liever de stille, kleine helden dan maar. Een ontboezeming die de vraag oproept, waarin heeft u uw ongelijk gezien dit afgelopen jaar? Persoonlijk voel ik mijn ongelijk het sterkst in het erkennen dat ik beroerd ben in het maar bij benadering goed inschatten van ontwikkelingen in de wereld, ook al zie ik de juiste signalen. Maar dat zal me in de toekomst niet weerhouden jullie daarmee lastig te vallen.....

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Het wereldrijk van het Tweestromenland, door Daan Nijssen

In Het wereldrijk van het Tweestromenland beschrijft Daan Nijssen, die op Sargasso de reeks ‘Verloren Oudheid‘ verzorgde, de geschiedenis van Mesopotamië. Rond 670 v.Chr. hadden de Assyriërs een groot deel van wat we nu het Midden-Oosten noemen verenigd in een wereldrijk, met Mesopotamië als kernland. In 612 v.Chr. brachten de Babyloniërs en de Meden deze grootmacht ten val en kwam onder illustere koningen als Nebukadnessar en Nabonidus het Babylonische Rijk tot bloei.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.