Yvonne van Hertum, zelfbenoemd pedofielenjaagster, moet rectificeren. Op haar site StopKindersex.com zette zij sinds mei vorig jaar mensen die zij verdacht van pedofiele neigingen met naam en toenaam.
De rechter noemt dit nu “ongefundeerd” en heeft haar opgedragen op haar site te rectificeren. Zelf peinst ze er niet over:
“Mijn advocaat gaat dinsdag beroep aantekenen. Ik heb hele belastende tapes van deze meneer. Tijdens een telefoongesprek geeft hij toe dat hij graag seks heeft met een 13-jarige.”
Oh? En heeft de rechter deze banden gezien mevrouw Van Hertum? Blijkbaar niet, of vond hij dit niet belastend genoeg?
Maar eigenlijk doet het er niet toe of deze meneer schuldig of onschuldig is. Een beschuldiging van pedofilie is een garantie voor heel veel ellende. Zeker als deze beschuldiging wordt gedaan op het internet.
Maar hoe gaat ze eigenlijk te werk? Dat wordt in dit artikel uit de doeken gedaan:
Van Hertum c.s. doen zich voor als kinderen en gebruiken daarbij onder andere echte foto’s van meisjes (die daar toestemming voor hebben gegeven). Zodra er iemand “hapt” (volgens hun eigen definitie), benaderen ze de vermeende pedosexueel en treedt een stappenplan in werking.
1. De betreffende persoon neemt contact op met Stop Kindersex en krijgt vervolgens de mogelijkheid een schriftelijke overeenkomst te sluiten waarin wordt overeengekomen dat deze zich nooit meer bezigt met praktijken die verwant zijn met kindermisbruik (een kopie van de overeenkomst gaat altijd naar de politie van de woonplaats waar de contractant woont). Met zo’n contract is voor Stop Kindersex de zaak dan gesloten en wordt al het materiaal geanonimiseerd.
2. De tweede optie is dat de kindermisbruiker taal noch teken geeft. In dergelijke gevallen gaat zoveel mogelijk persoonlijke informatie online.
3. De derde optie is dat bij het verzamelen van gegevens e.e.a. dermate ernstig is, dat Stop Kindersex dit materiaal op grond van artikel 95 lid 1 van het Wetboek van Strafvordering direct doorsluist naar de politie. Met het oog op een eventueel onderzoeksbelang overlegt Stop Kindersex met de politie wat dan wel en niet zal worden gepubliceerd.
Mis ik hier iets? Ik neem aan dat de stichting voor stap één al voldoende informatie heeft over de pedosexueel? Voldoende om te kunnen dreigen met openbaarmaking, blijkbaar. Stel, je bent een pedosexueel. De stichting benadert je met je vermeende gegevens, en die blijken te kloppen. Wat doe je dan? Uiteraard doe je er alles aan om het te stoppen. Je ondertekent het contract, aangezien je beter in kleine kring bekend kan zijn dan op het hele internet. Maar wat doe je als de gegevens niet kloppen? Juist, helemaal niks.
En dán worden de gegevens dus direct online gezet. Als je er zo van overtuigd bent dat je gegevens kloppen én dat je bewijs sluitend is, waarom ga je dan niet direct naar de politie?
Doordat van Hertum dit niet doet, twijfel ik over de kwaliteit van haar bewijs en kan ik niets anders dan concluderen dat ze met een ordinaire heksenjacht bezig is. Een heksenjacht die hoognodig moet stoppen voor er nog meer onschuldige slachtoffers vallen dan nu al het geval is…
Reacties (20)
Eens.
“Mijn advocaat gaat dinsdag beroep aantekenen. Ik heb hele belastende tapes van deze meneer. Tijdens een telefoongesprek geeft hij toe dat hij graag seks heeft met een 13-jarige.”
Ben je overigens al strafbaar als je alleen zegt seks te willen met 13 jarigen?
Ik denk het niet. Maar wat ik wel denk is dat de politie zeer geïnteresseerd is in zulk materiaal.
Ze zullen je daarna zeker goed in de gaten houden.
De site is inmiddels ook helemaal down. Maar de manier waarop ze dat gedaan hebben is toch ook van een niveau…
@3 … als “fucking” nu niet eens geen bijwoord, maar een werkwoord is… ;-)
Lekkere kindervrienden, die stopkindersex.nu.
Doet me een beetje denken aan die “walvissenvriend” Watson: volgens mij doen ze het om zichzelf een “sense of purpose” te geven, niet uit goedheid. Ben het helemaal met Spuyt eens: geef dat materiaal meteen aan de politie als het zo belastend is.
Het beangstigt me (hoewel niet persoonlijk) dat ze aankondigen “underground te gaan. Dan komen de klappen harder aan”. Ben heel benieuwd wat ze daarmee bedoelen.
Misschien naast de moslimextremisten, de rechtsextremisten, de dierenactivisten nu de antipedofielisten als mikpunt voor de AIVD?
foto’s van meisjes (die daar toestemming voor hebben gegeven)
Was het bezwaar tegen kindersex niet nu juist dat je van kinderen niet mag verwachten dat ze al zelfstandig de gevolgen van hun keuzes kunnen overzien?
Ik vind dat jullie er iets te gemakkelijk vanuit gaan dat de politie wel iets met dat materiaal kan en doet. Ik denk dat er genoeg verdachte sujetten zijn waar ze gewoonweg wegens regelgeving of gebrek aan aandacht niet achteraan kunnen terwijl dat wel zou moeten. Laat staan op het duistere ondoorgrondelijk anonieme internet.
@7: En wat dan nog? Moet je dan maar zelf die info online plaatsen? Ik denk het niet.
Dat stuk op netkwesties las trouwens erg rommelig naar mijn dunk. Blijkt door Peter Olsthoorn geschreven te zijn. Had die eigenlijk ooit zijn stukje over GC gerectificeerd, Roy?
Nee, sterker nog, ik heb helemaal geen bericht terug gekregen.
@9&10 vertel? link?
@11: Spuyt, Think Tank en ik waren op een NVJ-bijeenkomst over weblogs geweest. Een bijeenkomst die overigens tamelijk inhoudsloos was geweest als wij (en Steeph) er niet bij waren geweest.
Ook Peter Olsthoorn heeft daar een stukje over geschreven voor Planet Internet waarin hij stelt dat GC door studenten gemaakt wordt. Quod non!
Maar dit terzijde…
Het stukje hier linkt naar:
Not Found
The requested document was not found on this server.
——————————————————————————–
Web Server at geencommentaar.nl
@13: klik hier
@7: Anonieme internet? Wake up!
De politie mag overigens heel erg veel en doet in nederland ook meer dan waar ook ter wereld op het gebied van stalking (telefoons tappen, emails lezen, internetverkeer tracken).
@8: ik kan me voorstellen dat je soms tot extreme daden bereid bent om justitie tot beweging te dwingen.
@16: Ook als je niet 100% zeker weet of de persoon waarvan je de adresgegevens publiceert wel de goede is?
En wetende dat er op dat moment een gevaarlijke situatie kan ontstaan voor de persoon?
Dat is uiteraard geen goede beslissing.
Maar ik ben ook niet van mening dat dit soort wild west acties niet moeten kunnen. Het Systeem is niet perfect en soms moet het op buitenrechtelijke wijze tot de orde geroepen worden.
Op het moment dat blijkt dat de politie niet voldoende actie onderneemt mag je wat mij betreft acties ondernemen zoals hierboven beschreven. Maar:
– Je moet dan wel aangeven wat de politie wel en niet heeft gedaan en waarom dat onvoldoende is
– Je openbaarmaking mag niet lichamelijk gevaarlijk zijn voor degene die je “aan de schandpaal nagelt”.
Aan beide voorwaarden is wat mij betreft niet voldaan.
Eigen rechter spelen leidt tot recht van/voor de sterkste. Ook in een rechtsstaat worden fouten gemaakt, maar ons rechtssysteem ruilen voor een knokploegocratie is weerzinwekkend.