A. Allang – weken, maanden – bericht Het Nieuws over ernstige onlusten in Land Ivoorkust. Het doet dat gestandaardiseerd, steriel, doctrinair. Met – wat erbij hoort – suggestieve beelden van onafzienbare kolonnes van mensen met pak en zak beladen op weg ergens naar toe. Heel triest.
Daar moest je het mee doen. En misschien is dat voor de moderne mens ook wel voldoende. Tags: vluchtelingen, helpen, internationale gemeenschap, het hoofd schudden over zoveel ellende, koffie gaan zetten.
Ook op SARGASSO – tot nu – geen duidender ‘Posting’ over onrustig Ivoorkust, wat mijn argwaan wekte. Kern-Sargasso altijd op de bres voor de zwoegers en landlopers der aarde, maar nu niet. ‘Daarover niet berichten vond R. Fisk’ (zie ’Posting’) ’een mediadelict van genocidaire omvang.’
Op eigen onderzoek uitgegaan vond ik voor de Ivoorkust als grondoorzaak van de ellende de spanning ook daar tussen allochtonen en autochtonen. Plus een scheut Islam. Het artikel van Choua & Arnaut zinspeelt er deels op*, maar speelt het ook onder. Het stel begrijpt het niet.
Aan dit betoog verbind ik als annex en pro memorie wat ik al eerder in Sargasso-verband mocht publiceren.
B. Vrij recent TV-Nieuws (TVN) over Ivoorkust gaf beelden te zien van massa’s en rijen vluchtelingen daar, met huisraad bepakt op weg naar..? Ja, waar naar toe? Gingen ze naar een rustiger deel van Ivoorkust, of naar een ander land? Daar liet TVN zich niet over uit. Vreemd. Wel liet het nog weten dat oorzaak van het ontstaan van die vluchtelingenstroom iets met geweld te maken had, maar meer dan dat niet. Alsof ‘geweld’ een ding op zich is, een natuur fenomeen, en niet een gevolg van een onderliggende factor. En voor de 2e keer raakte ik bevreemd. Ik kreeg het gevoel dat er iets verzwegen werd. Verder vond ik die Gbagbo ook maar een onsportief en gevaarlijk figuur.
Totdat ik daarna via het internet wat kennis over Ivoorkust opdeed. Dit land, las ik, leed en lijdt onder een massa-immigratie waaruit zich de problematiek van de tegenstelling autochtoon-allochtoon heeft ontwikkeld waarvan de explosie ons nu op het scherm wordt voorgezet. De explosie, ja, maar niet de achtergronden ervan! Alsof die aan te roeren onder een ideologisch tabu staat. Ik stip dit subthema aan, maar ontwikkel het hier verder niet.
Met deze kennis gewapend begon ik anders tegen de koppigheid van Gbagbo aan te kijken; zij zou een goede reden kunnen hebben. Dat hij Christen* is of zou zijn weet ik pas sedert een paar dagen en is geen beslissende factor geweest in mijn speculatieve beschouwing over Ivoorkust-nu. Wel weer Ouattara’s oproep** tot een exportstop van cacao.
Slot. Ik ben geen Ivoorkust-expert en doe het in principe met HET NIEUWS. Dat schiet tekort en probeer ik er zelf wat van te maken, soms, als het mij interesseert.
* In meerdere landen kun je het begrip Christen het best cultureel opvatten. Het staat voor een leefwijze die vooral opponeert met de Islamitische. De laatste is oneconomisch en brengt gegarandeerd armoede. Iedereen kan dit weten.
** Alassane Islamiet Ouattara heeft zondag – niet op Vrijdag! – opgeroepen tot een exportstop van cacao uit het West-Afrikaanse land, de grootste cacaoproducent ter wereld. De maatregel moet de geldstroom naar zijn politieke concurrent Laurent Gbagbo stoppen.’
Deze voorgestelde maatregel zal bij uitvoering de Ivoriaanse bevolking zwaar treffen. Dat kan Ouattara kennelijk niets schelen, als hij maar president mag zijn, en nu weten wij genoeg. Hij is niet de ware President van de Ivoorkust. Een Salomonische wijsheid leert ons dat inzien (het verhaal van 2 vrouwen die elkaar een kind betwisten: 1 Koningen 3, vers 16-28).
Reacties (2)
A. Allang – weken, maanden – bericht Het Nieuws over ernstige onlusten in Land Ivoorkust. Het doet dat gestandaardiseerd, steriel, doctrinair. Met – wat erbij hoort – suggestieve beelden van onafzienbare kolonnes van mensen met pak en zak beladen op weg ergens naar toe. Heel triest.
Daar moest je het mee doen. En misschien is dat voor de moderne mens ook wel voldoende. Tags: vluchtelingen, helpen, internationale gemeenschap, het hoofd schudden over zoveel ellende, koffie gaan zetten.
Ook op SARGASSO – tot nu – geen duidender ‘Posting’ over onrustig Ivoorkust, wat mijn argwaan wekte. Kern-Sargasso altijd op de bres voor de zwoegers en landlopers der aarde, maar nu niet. ‘Daarover niet berichten vond R. Fisk’ (zie ’Posting’) ’een mediadelict van genocidaire omvang.’
Op eigen onderzoek uitgegaan vond ik voor de Ivoorkust als grondoorzaak van de ellende de spanning ook daar tussen allochtonen en autochtonen. Plus een scheut Islam. Het artikel van Choua & Arnaut zinspeelt er deels op*, maar speelt het ook onder. Het stel begrijpt het niet.
Aan dit betoog verbind ik als annex en pro memorie wat ik al eerder in Sargasso-verband mocht publiceren.
B. Vrij recent TV-Nieuws (TVN) over Ivoorkust gaf beelden te zien van massa’s en rijen vluchtelingen daar, met huisraad bepakt op weg naar..? Ja, waar naar toe? Gingen ze naar een rustiger deel van Ivoorkust, of naar een ander land? Daar liet TVN zich niet over uit. Vreemd. Wel liet het nog weten dat oorzaak van het ontstaan van die vluchtelingenstroom iets met geweld te maken had, maar meer dan dat niet. Alsof ‘geweld’ een ding op zich is, een natuur fenomeen, en niet een gevolg van een onderliggende factor. En voor de 2e keer raakte ik bevreemd. Ik kreeg het gevoel dat er iets verzwegen werd. Verder vond ik die Gbagbo ook maar een onsportief en gevaarlijk figuur.
Totdat ik daarna via het internet wat kennis over Ivoorkust opdeed. Dit land, las ik, leed en lijdt onder een massa-immigratie waaruit zich de problematiek van de tegenstelling autochtoon-allochtoon heeft ontwikkeld waarvan de explosie ons nu op het scherm wordt voorgezet. De explosie, ja, maar niet de achtergronden ervan! Alsof die aan te roeren onder een ideologisch tabu staat. Ik stip dit subthema aan, maar ontwikkel het hier verder niet.
Met deze kennis gewapend begon ik anders tegen de koppigheid van Gbagbo aan te kijken; zij zou een goede reden kunnen hebben. Dat hij Christen* is of zou zijn weet ik pas sedert een paar dagen en is geen beslissende factor geweest in mijn speculatieve beschouwing over Ivoorkust-nu. Wel weer Ouattara’s oproep** tot een exportstop van cacao.
Slot. Ik ben geen Ivoorkust-expert en doe het in principe met HET NIEUWS. Dat schiet tekort en probeer ik er zelf wat van te maken, soms, als het mij interesseert.
* In meerdere landen kun je het begrip Christen het best cultureel opvatten. Het staat voor een leefwijze die vooral opponeert met de Islamitische. De laatste is oneconomisch en brengt gegarandeerd armoede. Iedereen kan dit weten.
** Alassane Islamiet Ouattara heeft zondag – niet op Vrijdag! – opgeroepen tot een exportstop van cacao uit het West-Afrikaanse land, de grootste cacaoproducent ter wereld. De maatregel moet de geldstroom naar zijn politieke concurrent Laurent Gbagbo stoppen.’
Deze voorgestelde maatregel zal bij uitvoering de Ivoriaanse bevolking zwaar treffen. Dat kan Ouattara kennelijk niets schelen, als hij maar president mag zijn, en nu weten wij genoeg. Hij is niet de ware President van de Ivoorkust. Een Salomonische wijsheid leert ons dat inzien (het verhaal van 2 vrouwen die elkaar een kind betwisten: 1 Koningen 3, vers 16-28).