Lees de quotes maar. Vloeibare begrippen als (on)tevredenheid kun je niet even zwaar bevinden als meetbare andere zaken en al helemaal niet wegstrepen tegenover elkaar.
Het zou buitengewoon vreemd zijn als hun de reactie zou zijn:
“Sterk rapport”, bezuinig maar op ons, ontsla mij maar, ik ben nutteloos.
Ik vind de kritiek van de schoolleiders vereniging en de politievakbond juist buitengewoon zwak.
Ik zou eerder zeggen: De kritiek vanuit politie en onderwijs snijdt geen hout.
#2
JSK
Ik vind het eigenlijk ook geen goede insteek van het SCP. Dat komt mijns inziens omdat het sociologen zijn die schrijven over wat in essentie een economisch onderwerp is: de productivteit van de publieke sector. Die productiviteit meten met de subjectieve tevredenheid is onzinnig: wie zegt dat de burger tussen 1995 en 2011 niet buitenproportioneel veeleisender is geworden?
Grappig onderzoek, dat links en rechts te kijken zet. Linkse stokpaardjes als investeren in onderwijs en de zorg blijken niet zo veel resultaat op te leveren als verwacht. Rechtse stokpaardjes als meer geld voor veiligheid, recht en orde al evenmin. Alles symptomatisch voor te hoge verwachtingen, terwijl het volkomen logisch is. Dat is zo ongeveer les 1 uit de economieboekjes: de wet van de stijgende en dalende meeropbrengsten.
In de publieke sector zou het daar echter niet om moeten gaan. We kiezen er voor de zorg (bijvoorbeeld) voor om die gezamenlijk te organiseren en de vraag naar de economische productiviteit zou daarbij ondergeschikt moeten zijn aan de vraag welke mate van zorg we willen verlenen. We weten allemaal, dat 1 verzorgster per 10 patiënten economisch productiever is dan 1 verzorgster per patiënt. Maar we weten ook, dat 1 verzorgster per patiënt een betere verzorging per patiënt op levert (de ‘verzorgingsproductiviteit’ is dan een stuk hoger).
Btw: de ontevredenheid van de Nederlanders komt tegenwoordig veel meer uit egoïstische perspectieven voort dan vroeger, volgens mij. Tegenwoordig zijn ‘we’ vaak ontevreden over het feit, dat de publieke voorzieningen ons zo veel geld kosten, dat allemaal van ‘mijn’ belastingcenten betaald wordt… totdat we zelf een beroep moeten doen op de publieke sector natuurlijk, want dan zijn we ontevreden, dat de kwaliteit van die sector te laag is.
Kijk bijvoorbeeld ook eens naar de veiligheid. Als we ons onveilig voelen, moeten er meer politiemensen komen. Als we dan echter zelf aan worden gehouden, omdat die extra politiemensen extra politiewerk doen, klagen we dat we in een politiestaat wonen. Nederlanders zijn pas tevreden als ze kunnen klagen en misschien moet de conclusie dus wel zijn, dat de publieke sector het uitstekend doet, omdat de ontevredenheid over de publieke toe is genomen. We klagen, dus we zijn tevreden.
Het is een fors rapport en het vraagt toch wel enig denkwerk om de “resultaten” te duiden. Ik spreek maar niet van conclusies, omdat zo op het eerste gezicht het geen onderzoek naar causaliteit betreft. Ik hoorde op radio 1 een van de redacteuren van dit rapport ook zeggen dat ze alleen maar konden werken met cijfers die anderen hadden verzameld.
Het betreft de periode 1995-2008, dus juist de periode dat de Nederlandse economie fantastisch liep en de rijksbegroting soms zelfs een overschot liet zien. Er ging veel geld naar inhaalslagen: wegwerken van wachtlijsten in de zorg, vernieuwing van het communicatie-netwerk van politie, brandweer en ambulance (C2000), en de neo-liberale marktwerking zorgde voor grote concentraties in het onderwijs en de zorg en in vele extra managementlagen die allemaal geld kosten maar niets produceren. Daarnaast is er veel geld besteed aan onderwijsvernieuwing die niets heeft opgeleverd.
Net Ton Elias gezien in P&W die het rapport echt fout citeert. Hij heeft het over een onvoldoende CITO score, verwijst naar pag. 44, maar dat klopt niet. Het gaat op die om een andere score, nl. het Periodiek Peilingonderzoek van het Onderwijsniveau in Nederland (ppon).
Verder schakelt Elias voortdurend naar argumenten over het middelbaar onderwijs, terwijl de discussie over basisonderwijs ging.
Is dit niet gedeeltelijk de wet van Baumol? De productiviteit in de quartaire sector stijgt veel langzamer dan die in andere sectoren, waardoor ze relatief alsmaar duurder en inefficiënter worden?
Het is de wet van de toe- en afnemende meeropbrengsten. De ‘Wet van de verminderende meeropbrengst’ bestaat niet. Dat is een economische wet, die op gaat als er geen andere keuzes gemaakt worden dan alles aan de ‘vrije’ markt over te laten. We hebben het hier over de publieke sector.
#6
JSK
en de neo-liberale marktwerking zorgde voor grote concentraties in het onderwijs en de zorg en in vele extra managementlagen die allemaal geld kosten maar niets produceren.
En dat is een interessante stelling die het SCP had kunnen beantwoorden als ze zich zouden bekwamen in iets wat Productivity Analysis heet. In plaats daarvan, zoals het de eigenwijze bijdehandjes betaamt, gebruiken ze hun eigen nikszeggende methoden om een andere vraag te beantwoorden.
Dat verwijt is niet helemaal terecht, want zo’n analyse doen ze eigenlijk ook, alleen in een andere vorm. De kern van de kritiek van het onderwijsveld is dat ze het product niet goed definiëren. Er zijn zo’n 50 taken in die jaren er bij gekomen in het basisonderwijs, en die vallen helemaal niet onder de gemeten output van CITO toetsen en PPON.
Wat het middelbaar onderwijs betreft: men is kennelijk het rapport Deijsselbloem al weer helemaal vergeten. De politiek heeft in die periode veel maatregelen genomen die anti-productief waren. Dus, wat Elias gisterenavond deed, de nadruk leggen op luie en slechte leraren is een gotspe. Een tijd lang mochten de goede en hard werkende leraren in het Studiehuis niet eens doen waar ze goed in zijn: echt les geven.
Dat verwijt is niet helemaal terecht, want zo’n analyse doen ze eigenlijk ook, alleen in een andere vorm.
Een vorm die het bestaan van een uitgebreide literatuur over het doen van productiviteitsanalyse volstrekt negeert. Alsof ik schrijf over klimaatverandering op basis van metingen in mijn eigen achtertuin.
Voor de rest heb je wel gelijk hoor, maar ik krijg de indruk dat het SCP zichzelf op een te gemakzuchtige wijze relevant tracht te maken.
Ik denk dat je op een bepaalde manier gelijk hebt. Voor zover ik nu zie in het rapport heeft het SCP niet goed onderzocht wat er verder over de gebruikte methode is geschreven.
En dat is een heel zwak punt, want even goog’len leert al dat veel landen met hetzelfde probleem worstelen: dat productie schijnbaar achterblijft bij de vergroting van de input (in het onderwijs). Kennelijk werkt een puur economisch model niet goed genoeg – vergelijkbaar met het probleem dat bedrijven steeds meer in ICT investeerden, maar dat dat niet tot meetbare productiviteitsverhogingen leidde.
“Kennelijk werkt een puur economisch model niet goed genoeg”
Daar ben ik het niet mee eens. Economische modellen, die geen of niet voldoende rekening houden met een publieke sector en de keuzes, die daarvoor gemaakt worden, voldoen niet om de publieke sector te beoordelen. Wie alleen maar uitgaat van de basislesjes over vraag en aanbod op een volkomen vrije markt, zal nooit wat zinnigs kunnen zeggen over een gemengde economie, omdat die simpele lesjes in een gemengde economie niet meer zonder meer opgaan.
@pedro: Kun je uitleggen voor ons leken, met alleen maar een paar jaartjes economie wat je met een gemengde economie bedoelt, resp. wat men daarmee bedoelt?
Overigens ben ik nu maar weer even het rapport van de cie Deijsselbloem aan het herlezen. Dat gaat over een iets grotere periode, maar laat wel heel goed zien waarom kwaliteit in het onderwijs daalde.
Een gemengde economie is een economie met een vrije sector en een publieke sector. Een vrije sector werkt volgens de regeltjes van vraag en aanbod (en nog een hele hoop andere zaken, die de theorie weer erg moeilijk maken), maar een publieke sector kun je niet volgens dezelfde regeltjes meten, want dat is publieke sector, omdat de vrije markt de dienst niet levert.
Als de investeringen te hoog zijn en de winst te laag is, moet de overheid wel in springen, als we met zijn allen vinden, dat een dienst belangrijk genoeg is om voor iedereen te organiseren. En dan is het dus raar om te gaan lopen zeuren, dat de productiviteit (lees winst) achter blijft.
#7
Harm
Storm in een glas water: goed of niet goed, het gaat toch de la in.
#8
Reinaert
Het extra geld in het onderwijs is vooral terecht gekomen bij het management/de bestuurslaag, niet op de werkvloer noch bij de docenten, noch bij klassenverkleining, noch bij investeringen in schoolgebouwen/middelen waar het onderhoud schrikbarend slecht is. Eerder onderzoek gaf dit al aan. Als je dus wilt bezuinigen moet je het daar doen. De schaalvergroting en privatisering (rechtse hobby’s onder andere van Elias zijn partij) terugdraaien, terug naar 1 hoofd, 1 adjunct, 1 decaan, 1 administratieve kracht, een enkele psycholoog of ortho pedagoog, een enkele concierge, en vooral goedbetaalde bevoegde docenten, weg met de bestuurder met auto met chauffeur, met een kantoor op een toplocatie, met een organisatie met giga reserves, die bevriende adviesbureaus zinloze rapporten laat schrijven. Weg dus met bezuinigingen op passend onderwijs, op speciaal onderwijs, weg dus met het onderbetalen van docenten, weg dus met het aantasten van de arbeidsvoorwaarden, weg dus met het leiden van scholen zoals bedrijven, weg met de prestatiebeloning, weg met de Eliasssen die niet weten waar ze over praten.
Pas dan zal je kwaliteitsverbetering zien.
Ieder gezond bedrijf investeert in zijn beste krachten, in zijn voorzieningen, want dat levert op, onderwijsbestuurders investeren dankzij de privatisering en schaalvergroting vooral in zichzelf, met dank aan onder andere het CDA en de VVD.
Reacties (30)
De kritiek vanuit politie en onderwijs snijdt hout.
Want?
Lees de quotes maar. Vloeibare begrippen als (on)tevredenheid kun je niet even zwaar bevinden als meetbare andere zaken en al helemaal niet wegstrepen tegenover elkaar.
Het zou buitengewoon vreemd zijn als hun de reactie zou zijn:
“Sterk rapport”, bezuinig maar op ons, ontsla mij maar, ik ben nutteloos.
Ik vind de kritiek van de schoolleiders vereniging en de politievakbond juist buitengewoon zwak.
Ik zou eerder zeggen: De kritiek vanuit politie en onderwijs snijdt geen hout.
Ik vind het eigenlijk ook geen goede insteek van het SCP. Dat komt mijns inziens omdat het sociologen zijn die schrijven over wat in essentie een economisch onderwerp is: de productivteit van de publieke sector. Die productiviteit meten met de subjectieve tevredenheid is onzinnig: wie zegt dat de burger tussen 1995 en 2011 niet buitenproportioneel veeleisender is geworden?
De Kam., een van de eindredactteuren, ook al socioloog? Ik geef toe het is een plaag, maar u moet niet overdrijven.
Als je kijkt naar zijn publicaties: could have fooled me.
Could have and has fooled you.
Grappig onderzoek, dat links en rechts te kijken zet. Linkse stokpaardjes als investeren in onderwijs en de zorg blijken niet zo veel resultaat op te leveren als verwacht. Rechtse stokpaardjes als meer geld voor veiligheid, recht en orde al evenmin. Alles symptomatisch voor te hoge verwachtingen, terwijl het volkomen logisch is. Dat is zo ongeveer les 1 uit de economieboekjes: de wet van de stijgende en dalende meeropbrengsten.
In de publieke sector zou het daar echter niet om moeten gaan. We kiezen er voor de zorg (bijvoorbeeld) voor om die gezamenlijk te organiseren en de vraag naar de economische productiviteit zou daarbij ondergeschikt moeten zijn aan de vraag welke mate van zorg we willen verlenen. We weten allemaal, dat 1 verzorgster per 10 patiënten economisch productiever is dan 1 verzorgster per patiënt. Maar we weten ook, dat 1 verzorgster per patiënt een betere verzorging per patiënt op levert (de ‘verzorgingsproductiviteit’ is dan een stuk hoger).
Btw: de ontevredenheid van de Nederlanders komt tegenwoordig veel meer uit egoïstische perspectieven voort dan vroeger, volgens mij. Tegenwoordig zijn ‘we’ vaak ontevreden over het feit, dat de publieke voorzieningen ons zo veel geld kosten, dat allemaal van ‘mijn’ belastingcenten betaald wordt… totdat we zelf een beroep moeten doen op de publieke sector natuurlijk, want dan zijn we ontevreden, dat de kwaliteit van die sector te laag is.
Kijk bijvoorbeeld ook eens naar de veiligheid. Als we ons onveilig voelen, moeten er meer politiemensen komen. Als we dan echter zelf aan worden gehouden, omdat die extra politiemensen extra politiewerk doen, klagen we dat we in een politiestaat wonen. Nederlanders zijn pas tevreden als ze kunnen klagen en misschien moet de conclusie dus wel zijn, dat de publieke sector het uitstekend doet, omdat de ontevredenheid over de publieke toe is genomen. We klagen, dus we zijn tevreden.
Het is een fors rapport en het vraagt toch wel enig denkwerk om de “resultaten” te duiden. Ik spreek maar niet van conclusies, omdat zo op het eerste gezicht het geen onderzoek naar causaliteit betreft. Ik hoorde op radio 1 een van de redacteuren van dit rapport ook zeggen dat ze alleen maar konden werken met cijfers die anderen hadden verzameld.
Het betreft de periode 1995-2008, dus juist de periode dat de Nederlandse economie fantastisch liep en de rijksbegroting soms zelfs een overschot liet zien. Er ging veel geld naar inhaalslagen: wegwerken van wachtlijsten in de zorg, vernieuwing van het communicatie-netwerk van politie, brandweer en ambulance (C2000), en de neo-liberale marktwerking zorgde voor grote concentraties in het onderwijs en de zorg en in vele extra managementlagen die allemaal geld kosten maar niets produceren. Daarnaast is er veel geld besteed aan onderwijsvernieuwing die niets heeft opgeleverd.
Dus…
Net Ton Elias gezien in P&W die het rapport echt fout citeert. Hij heeft het over een onvoldoende CITO score, verwijst naar pag. 44, maar dat klopt niet. Het gaat op die om een andere score, nl. het Periodiek Peilingonderzoek van het Onderwijsniveau in Nederland (ppon).
Verder schakelt Elias voortdurend naar argumenten over het middelbaar onderwijs, terwijl de discussie over basisonderwijs ging.
Fact Free?
persoonlijk zou ik de lessen uit de economie boekjes ook niet te serieus nemen…
Is dit niet gedeeltelijk de wet van Baumol? De productiviteit in de quartaire sector stijgt veel langzamer dan die in andere sectoren, waardoor ze relatief alsmaar duurder en inefficiënter worden?
Als u het rapport gelezen had zou u zien dat daar een hele paragraaf aan is gewijd. [pg 21]
Ik zal even kijken (ik had het wel al gedownload.)
pg 21-26
Hebben critici of applaudisanten van het SCP-rapport: ‘Publieke diensten’ enz. ooit wel eens gehoord van de ‘Wet van de verminderende meeropbrengst’?
Is iemand in verband met het onderhavige thema bereid en capabel die Wet op Sargasso toe te lichten?
Dank U.
Het is de wet van de toe- en afnemende meeropbrengsten. De ‘Wet van de verminderende meeropbrengst’ bestaat niet. Dat is een economische wet, die op gaat als er geen andere keuzes gemaakt worden dan alles aan de ‘vrije’ markt over te laten. We hebben het hier over de publieke sector.
en de neo-liberale marktwerking zorgde voor grote concentraties in het onderwijs en de zorg en in vele extra managementlagen die allemaal geld kosten maar niets produceren.
En dat is een interessante stelling die het SCP had kunnen beantwoorden als ze zich zouden bekwamen in iets wat Productivity Analysis heet. In plaats daarvan, zoals het de eigenwijze bijdehandjes betaamt, gebruiken ze hun eigen nikszeggende methoden om een andere vraag te beantwoorden.
En daar klaag jij over?
Dat lees je toch….
QED
Dat verwijt is niet helemaal terecht, want zo’n analyse doen ze eigenlijk ook, alleen in een andere vorm. De kern van de kritiek van het onderwijsveld is dat ze het product niet goed definiëren. Er zijn zo’n 50 taken in die jaren er bij gekomen in het basisonderwijs, en die vallen helemaal niet onder de gemeten output van CITO toetsen en PPON.
Wat het middelbaar onderwijs betreft: men is kennelijk het rapport Deijsselbloem al weer helemaal vergeten. De politiek heeft in die periode veel maatregelen genomen die anti-productief waren. Dus, wat Elias gisterenavond deed, de nadruk leggen op luie en slechte leraren is een gotspe. Een tijd lang mochten de goede en hard werkende leraren in het Studiehuis niet eens doen waar ze goed in zijn: echt les geven.
Dat verwijt is niet helemaal terecht, want zo’n analyse doen ze eigenlijk ook, alleen in een andere vorm.
Een vorm die het bestaan van een uitgebreide literatuur over het doen van productiviteitsanalyse volstrekt negeert. Alsof ik schrijf over klimaatverandering op basis van metingen in mijn eigen achtertuin.
Voor de rest heb je wel gelijk hoor, maar ik krijg de indruk dat het SCP zichzelf op een te gemakzuchtige wijze relevant tracht te maken.
Ik denk dat je op een bepaalde manier gelijk hebt. Voor zover ik nu zie in het rapport heeft het SCP niet goed onderzocht wat er verder over de gebruikte methode is geschreven.
En dat is een heel zwak punt, want even goog’len leert al dat veel landen met hetzelfde probleem worstelen: dat productie schijnbaar achterblijft bij de vergroting van de input (in het onderwijs). Kennelijk werkt een puur economisch model niet goed genoeg – vergelijkbaar met het probleem dat bedrijven steeds meer in ICT investeerden, maar dat dat niet tot meetbare productiviteitsverhogingen leidde.
Dat hadden ze dus wel eens mogen vermelden.
“Kennelijk werkt een puur economisch model niet goed genoeg”
Daar ben ik het niet mee eens. Economische modellen, die geen of niet voldoende rekening houden met een publieke sector en de keuzes, die daarvoor gemaakt worden, voldoen niet om de publieke sector te beoordelen. Wie alleen maar uitgaat van de basislesjes over vraag en aanbod op een volkomen vrije markt, zal nooit wat zinnigs kunnen zeggen over een gemengde economie, omdat die simpele lesjes in een gemengde economie niet meer zonder meer opgaan.
@pedro: Kun je uitleggen voor ons leken, met alleen maar een paar jaartjes economie wat je met een gemengde economie bedoelt, resp. wat men daarmee bedoelt?
Overigens ben ik nu maar weer even het rapport van de cie Deijsselbloem aan het herlezen. Dat gaat over een iets grotere periode, maar laat wel heel goed zien waarom kwaliteit in het onderwijs daalde.
Een gemengde economie is een economie met een vrije sector en een publieke sector. Een vrije sector werkt volgens de regeltjes van vraag en aanbod (en nog een hele hoop andere zaken, die de theorie weer erg moeilijk maken), maar een publieke sector kun je niet volgens dezelfde regeltjes meten, want dat is publieke sector, omdat de vrije markt de dienst niet levert.
Als de investeringen te hoog zijn en de winst te laag is, moet de overheid wel in springen, als we met zijn allen vinden, dat een dienst belangrijk genoeg is om voor iedereen te organiseren. En dan is het dus raar om te gaan lopen zeuren, dat de productiviteit (lees winst) achter blijft.
Storm in een glas water: goed of niet goed, het gaat toch de la in.
Het extra geld in het onderwijs is vooral terecht gekomen bij het management/de bestuurslaag, niet op de werkvloer noch bij de docenten, noch bij klassenverkleining, noch bij investeringen in schoolgebouwen/middelen waar het onderhoud schrikbarend slecht is. Eerder onderzoek gaf dit al aan. Als je dus wilt bezuinigen moet je het daar doen. De schaalvergroting en privatisering (rechtse hobby’s onder andere van Elias zijn partij) terugdraaien, terug naar 1 hoofd, 1 adjunct, 1 decaan, 1 administratieve kracht, een enkele psycholoog of ortho pedagoog, een enkele concierge, en vooral goedbetaalde bevoegde docenten, weg met de bestuurder met auto met chauffeur, met een kantoor op een toplocatie, met een organisatie met giga reserves, die bevriende adviesbureaus zinloze rapporten laat schrijven. Weg dus met bezuinigingen op passend onderwijs, op speciaal onderwijs, weg dus met het onderbetalen van docenten, weg dus met het aantasten van de arbeidsvoorwaarden, weg dus met het leiden van scholen zoals bedrijven, weg met de prestatiebeloning, weg met de Eliasssen die niet weten waar ze over praten.
Pas dan zal je kwaliteitsverbetering zien.
Ieder gezond bedrijf investeert in zijn beste krachten, in zijn voorzieningen, want dat levert op, onderwijsbestuurders investeren dankzij de privatisering en schaalvergroting vooral in zichzelf, met dank aan onder andere het CDA en de VVD.