Als ik in een openbare ruimte zoals een café spreek, dan let ik wel degelijk op of mijn werkgever of buurman of schoonmoeder ook in het café zit.
Het moet voor mensen blijven anoniem hun mening te geven zonder dat dat mogelijke consequenties heeft.
Een hoge ambtenaar kan moeilijk hier onder zijn eigen naam een totaal andere mening verkondigen dan zijn minister.
Als Katja Schuurman hier onder eigen naam een mening neerzet, wordt ze gegarandeerd anders bejegend dan wanneer ze een alias gebruikt.
Wat ik wel zou toejuichen is dat die alias door een bevoegde instantie snel naar een werkelijke naam en adres is te herleiden in geval van bedreigingen. Maar ja, hoe veilig is zo een systeem versus de AIVD en hackers?
#3
JANC
Het probleem snap ik wel. Kijk nu kunnen mensen online relatief anoniem dingen zeggen die bijvoorbeeld aantoonbaar onjuist zijn. Die zaken worden veel gedeeld, waardoor onzin verspreid wordt. Het kost veel meer energie dat tegen te spreken. Ook qua bedreigingen, trollerij e.d. zou het een zegen kunnen zijn. Aan de andere kant, reactie #1 beschrijft het goed: Het kan ook misbruikt worden als we die weg inslaan.
@5: Als bedrijfseigenaar zou ik niet toestaan dat medewerkers vanuit het bedrijf of met bedrijfscomputers sociale media opzoeken.
Als bedrijfseigenaar zou ik ook niet willen dat men op Facebook zet bij welk bedrijf men werkt, want dan wordt het bedrijf automatisch in verband met de uitspraken van de medewerker gebracht. Als je in de US een uitglijder maakt (of tegen de haren instrijkt van een activistische groep) op internet gaan ze gelijk naar je werkgever op zoek om je ontslag te eisen.
#7
JANC
@6: Je spreekt vanuit jouw beleving, jouw mening. Maar die beleving lijkt niet de algemeen geaccepteerde norm te zijn. Er zijn er nogal wat die bij Twitter hun werkgever noemen. Ook op FB. En toch gekke dingen schrijven.
@7: [ jouw beleving, jouw mening ] Ja, uh, uiteraard?
Dat de praktijk anders is, weet ik. Ik zie ook collega’s die op Facebook met heel veel zakelijke personen verbonden zijn. Ik houdt dat puur op Linkedin tenzij je een echte vriend geworden bent. Maar misschien zit in “vriend” wel de clou; mensen met honderden “vrienden” op Facebook… ik geloof het niet.
Reacties (9)
Mmmmh:
Dat willen Erdogan, Poetin en nog wat van die dictators ook wel.
;-)
Als ik in een openbare ruimte zoals een café spreek, dan let ik wel degelijk op of mijn werkgever of buurman of schoonmoeder ook in het café zit.
Het moet voor mensen blijven anoniem hun mening te geven zonder dat dat mogelijke consequenties heeft.
Een hoge ambtenaar kan moeilijk hier onder zijn eigen naam een totaal andere mening verkondigen dan zijn minister.
Als Katja Schuurman hier onder eigen naam een mening neerzet, wordt ze gegarandeerd anders bejegend dan wanneer ze een alias gebruikt.
Wat ik wel zou toejuichen is dat die alias door een bevoegde instantie snel naar een werkelijke naam en adres is te herleiden in geval van bedreigingen. Maar ja, hoe veilig is zo een systeem versus de AIVD en hackers?
Het probleem snap ik wel. Kijk nu kunnen mensen online relatief anoniem dingen zeggen die bijvoorbeeld aantoonbaar onjuist zijn. Die zaken worden veel gedeeld, waardoor onzin verspreid wordt. Het kost veel meer energie dat tegen te spreken. Ook qua bedreigingen, trollerij e.d. zou het een zegen kunnen zijn. Aan de andere kant, reactie #1 beschrijft het goed: Het kan ook misbruikt worden als we die weg inslaan.
@3: Als je naar antivaxxers kijkt dan verspreiden die met naam en toenaam onzin via internet.
Als je naar PVV’ers kijkt dan retweeten die volop hoaxes over de islam en de EU. Soms van onbekende bron, soms van bekende hoaxers.
Als je naar de Russische trollen kijkt dan zou het niet mogelijk moeten zijn als persoon of bedrijf duizenden aliassen aan te mogen maken.
@4: Wat als jouw bedrijf duizenden medewerkers hebben die ook toegang hebben tot internet?
@5: Als bedrijfseigenaar zou ik niet toestaan dat medewerkers vanuit het bedrijf of met bedrijfscomputers sociale media opzoeken.
Als bedrijfseigenaar zou ik ook niet willen dat men op Facebook zet bij welk bedrijf men werkt, want dan wordt het bedrijf automatisch in verband met de uitspraken van de medewerker gebracht. Als je in de US een uitglijder maakt (of tegen de haren instrijkt van een activistische groep) op internet gaan ze gelijk naar je werkgever op zoek om je ontslag te eisen.
@6: Je spreekt vanuit jouw beleving, jouw mening. Maar die beleving lijkt niet de algemeen geaccepteerde norm te zijn. Er zijn er nogal wat die bij Twitter hun werkgever noemen. Ook op FB. En toch gekke dingen schrijven.
@7: [ jouw beleving, jouw mening ] Ja, uh, uiteraard?
Dat de praktijk anders is, weet ik. Ik zie ook collega’s die op Facebook met heel veel zakelijke personen verbonden zijn. Ik houdt dat puur op Linkedin tenzij je een echte vriend geworden bent. Maar misschien zit in “vriend” wel de clou; mensen met honderden “vrienden” op Facebook… ik geloof het niet.
Maar we dwalen af van het topic anonimiteit.
@1: Daar gaat het al heel wat verder:
https://www.forbes.com/sites/zakdoffman/2019/05/01/putin-signs-russian-internet-law-to-disconnect-the-country-from-the-world-wide-web/
https://www.themoscowtimes.com/2019/03/18/putin-signs-fake-news-internet-insults-bills-into-law-a64850