Solidariteit met het Palestijnse volk

Vandaag is het de internationale dag voor solidariteit met het Palestijnse volk.

Uit een verklaring van 96 mensenrechtenorganisaties:

‘Het jaar 2022 was het dodelijkste jaar voor Palestijnen op de bezette Westelijke Jordaanoever sinds 2015. Volgens het Palestijnse ministerie van Volksgezondheid heeft de Israëlische bezetter tot nu toe meer dan 200 Palestijnen gedood. 51 van dat aantal zijn kinderen, waarvan de meerderheid door Israëlische troepen is neergeschoten. of gewapende kolonisten op de bezette Westelijke Jordaanoever. Tegelijkertijd lanceerde Israël in augustus 2022 opnieuw een aanval op Palestijnen in de Gazastrook, waarbij 49 Palestijnen, onder wie 17 kinderen, werden gedood en nog eens 335 gewond raakten.

Terwijl recente Israëlische verkiezingen een beweging naar extreemrechts lieten zien en het aantal aanvallen op activisten en vreedzame demonstranten enorm is toegenomen, weerspiegelen de omstandigheden voor Palestijnse gevangenen die op de grond. Momenteel worden 4760 Palestijnse politieke gevangenen vastgehouden in Israëlische bezettingsgevangenissen, onder wie 160 kinderen en 33 vrouwen. Van dat aantal zijn er 820 administratieve gevangenen, die zonder aanklacht of proces worden vastgehouden op basis van geheime “geheime informatie”, van wie er vier kinderen zijn en drie vrouwen.’

Uit een interview met de Israëlische schrijver David Grossman (€) die vandaag de Erasmusprijs krijgt uitgereikt:

‘Het systeem voedt zichzelf. Politici hebben geen belang bij verandering. Ze zien wat angst, haat en racisme jegens de Palestijnen ze bij de laatste verkiezingen heeft gebracht. De rechterzijde heeft er de verkiezingen mee gewonnen. Er is een simpele regel: mensen in oorlog zijn geneigd een leider te kiezen die hun veiligheid belooft. Maar zulke leiders veroordelen hun kiezers tot een nieuwe cyclus in de oorlog.’

‘Israël is ondanks alle dreigingen en uitdagingen van buiten in staat geweest een democratie te zijn. Maar je kan jezelf niet echt meer zien als een democratische staat als je 55 jaar een bezetter bent. Zo werkt het niet. De kern van de democratie is dat iedereen gelijk is. Maar als die bezetting zo lang duurt, dan is níét iedereen gelijk. Dan heeft níét iedereen het recht om zijn dromen na te streven.’