Zo bericht Trouw:
De ideologie van het huidige kabinet, van het zelf doen en meedoen, kan in gemeenteraden op brede steun rekenen. Dat blijkt uit een onderzoek van Trouw onder 2655 raadsleden. Meer dan de helft van de raadsleden vindt dat de overheid van burgers mag verlangen dat ze meer doen in hun gemeente, bijvoorbeeld parken onderhouden. Nog eens 10 procent is het eens met het principe, maar vindt dat burgers al genoeg doen. Een kwart van de raadsleden wijst het idee volledig af.
Maar wedden dat de belastingen vervolgens niet omlaag gaan?
Afgezien daarvan, als het onderhouden van parken efficiënt en op eerlijke wijze door burgers zelf kan worden gedaan, waarom laten we ze dan bijvoorbeeld ook niet dijken onderhouden? Daar hebben de burgers immers toch ook zelf belang bij.
Het gegeven dat collectieve problemen om collectieve oplossingen vragen, is de helft van onze raadsleden blijkbaar vreemd.
Reacties (11)
Dit kan de overheid nooit aan, aangezien je er van uit mag gaan dat bij participatie de burger ook meer inspraak krijgt, het zijn immers geen betaalde medewerkers of ‘vrijwilliger’…. Maar daar zullen ze dan vast wel weer iets op verzinnen.
Paticipatiesamenleving: Gedwongen vrijwillig meewerken..
PS: de hoveniers die dat werk voorheen altijd deden, waar zijn die?..
Iedereen moet fulltime werken, iedereen moet vrijwilligerswerk doen bij de sport en op school, iedereen moet de perkjes in de stad schoffelen en zijn ouders verzorgen als ze later hulpbehoevend zijn.
En ondertussen moet iedereen meer gaan betalen voor minder.
Dat dit toch ergens wringt allemaal ontgaat bepaalde politici. Of het wil ze ontgaan.
Het is geen ideologie van Den Haag maar neo-liberaal afbraak van collectief beleid wat nu door wordt geschoven naar de gemeenten waardoor je nu een gemeentelijk wedstrijdje burgers uitkleden gaat krijgen.
Zonder enquete durf ik wel te beweren, dat zeker de helft van de Nederlandse burgers vindt, dat raadsleden meer moeten doen.
Gek is dat natuurlijk niet, dat Nederlanders in meerderheid ‘ja’ antwoorden op een vraag, of anderen dan zijzelf meer moeten doen. Dat geldt voor raadsleden ook, lijkt mij. Het is ook wel typisch nieuw rechtse politiek, met de vinger naar anderen wijzen. Het opgeheven, anderen terecht wijzende, vingertje van links uit de vorige eeuw is vervangen door het naar anderen wijzende vingertje van rechts.
Dit gebeurt allang. De gemeenten hebben minder geld, de burger wordt met symbolische ondersteuning aangepord om zelf de handen uit de mouwen te steken. Staand beleid heet dat, politici lopen er altijd achteraan.
Burgers, maar dan vooral het deel van de bevolking aan uitkeringstrekkers, laagbetaalden, zzpers en anderen, wier tijd toch geen waarde heeft. De beter bedeelden kopen dat bij voorbaat af met hun onmisbaarheid. Middels belastingontwijking, of op andere manieren effectief niet-bijdragen aan collectieve voorzieningen (maar door er wel maximaal van te profiteren) tonen de laatsten hoe de wereld er volgens hen uit hoort te zien. En waarom? Omdat zij het waard zijn (en u niet).
@7.
Toch ietsje anders. Het is al gebleken dat de grootste groep burgers (ook interessant als kiezersgroep) de modale inkomens al het meest de handen uit de mouwen steken. Boven modale inkomens zijn lui en egoïstisch. De minima doen relatief weinig.
Maar ja, daar hebben ze voor de bijstandstrekkers weer eens de Wet Tegenprestatie naar Vermogen voor bedacht. Ergens moet ik zeggen snap ik de lokale bestuurders wel. Als straks het budget minder wordt, maar de taken meer, zul je ergens nieuwe werkkrachten vandaan moeten halen. Dan maar meer werken met behoud van uitkering -wat trouwens ook al jaren gebeurd – en met de nodige dwang. En met de nodige bestuursblindheid, want heel veel mensen in de bijstand hebben zo hun mankementen, anders waren ze veel interessanter voor de arbeidsmarkt. De lokale bestuurders gaan daar aan voorbij – de uitvoering – het blik bijstandstrekkers wat ze nu gaan opentrekken (of allang mee bezig zijn) zal tegenvallen in bijvoorbeeld de zorg.
Meer onderbouwing:
http://www.socialevraagstukken.nl/site/2014/03/10/kunnen-we-dat-niet-aan-vrijwilligers-overlaten/
Kan dat? Kunnen vrijwilligers dat, en onder welke voorwaarden? Daarover is weinig bekend. Vanwege de stilzwijgende verwachting dat het wel zal kunnen en moeten, is er weinig maatschappelijke aandacht voor deze vragen. Voor politici en beleidsmakers is het daardoor moeilijk om zich goed te oriënteren en keuzes te maken: wat kunnen zij nu wel en niet aan vrijwilligers overlaten?
Let op: bijstandsgerechtigden onder dwang zijn geen vrijwilligers
Ons onderzoek laat zien dat taken echt overlaten aan vrijwilligers alleen mogelijk is wanneer er voldoende ervaren, ter zake kundige mensen beschikbaar zijn, die persoonlijk redelijk stabiel en gezond zijn, en een sterke buurtbinding en veel tijd hebben. Bovendien moet er altijd een professional op afroep beschikbaar zijn.
Teveel voorwaarden om het goed te laten verlopen, en dat heb ik proefondervindelijk zelf mogen ervaren in een buurthuis.
@8: Terecht opgemerkt. Modaal vergeten. Het komt mede omdat ik heel veel mensen van rond modaal, of enigszins daarboven, heb zien wegglijden in inkomen, omdat ze werk deden waar geen geld meer voor was. Omdat het wel maatschappelijk, maar geen financieel rendement opleverde, of omdat een nieuwe managementlaag nieuwe prioriteiten stelde. Een enkeling wilde niet langer meewerken aan praktijken waar iedereen schande over spreekt, maar waar niemand iets aan durft te doen, uit angst alles te verliezen, wanneer de toorn van de vrienden van het grote geld gewekt wordt. Volgend zijn de werknemers die plaats moeten maken voor de automaat, die steeds vaker menselijke interactie overbodig maakt.
Modaal is de nieuwe laagbetaalde, de aankomende marginale burger. De middenklasse is verdwijnende, en een nieuwe lichting van ‘vrijwilligers’ mag het werk doen, waar anderen zich op basis van hun welstand op voorhand van uitsluiten.
Ja lul maar recht die handel, is gewoon een bezuiniging die verpakt wordt in een flinterdun ideologisch cadeau-papiertje. Volgende die er aan zit te komen: Net als in Belgie, Duitsland en nog wat andere landen: kinderen moeten verplicht bijdragen aan de zorgkosten van hun ouders. Want ja, participeren, maatschappij, familie hoeksteen samenleving enzo….
Wat een bijkomende factor is dat de overheid altijd de hand erin wil houden. Bijvoorbeeld een buurtinitiatief – subsidie? dat betekent controle van een ambtenaar. Die ambtenaar heeft niet door hoe verstorend zijn aanwezigheid kan zijn. De verwachting is dat in de loop der jaren dat het hele participeren een soort kunde wordt met diploma en al, totaal in de hand van de overheid (in dit geval de gemeente).
De (aankomende) raadsleden moeten daarom goed bedenken dat een burger best wel wat wil doen, alleen niet met de beknottende ambtenaren erbij. De bureaucratische rompslomp werkt nu eenmaal vernietigend op de creatieve en initiërende geest, en zal dat blijven doen.