– man bekijkt met een zeker genoegen (hij vindt het “artistiek”) de overblijfselen van een drachtige hond die hij zojuist heeft doodgetrapt: de ingewanden en de foetus liggen op straat;
– man slaat een 83-jarige vrouw in het gelaat, schopt haar daarna zo hard dat haar heup breekt, martelt haar nog wat (grijnzend), doodt haar en gaat met een voldaan gevoel huiswaarts;
– man slaat schedel in van vrouw en snijdt dan haar keel door met een stanleymes, hij schiet in de lach als er bloed uit haar mond komt;
– man stopt zijn lul in de mond van een meisje dat al een paar dagen dood is en slaat vervolgens op haar hoofd dat reeds in staat van ontbinding verkeert;
– man ergert zich aan vrouw, mishandelt haar zwaar, verkracht haar, laat haar voor dood achter en gaat boodschappen doen, een omstander “schoof zijn blauwe paddestoel in de inmiddels tandenloze bek van het half bewusteloze wijf”;
– man heeft zo juist zijn vrouw met een bijl onthoofd;
– bergbeklimmer snijdt het touw door, waardoor zijn medeklimmer te pletter stort, daarna bedenkt hij met genoegen dat hij de vrouw van de dode “op alle mogelijke manieren had genaaid”;
– man die “de scheur van ‘smans echtgenote meerdere malen had doorgesmeerd” neemt zich voor om zijn vrouw te vermoorden.
Reacties (40)
Waar zijn de normen en waarden toch gebleven mensen?
Hee, dat zijn helemaal geen vrolijke verhaaltjes! U neemt ons gewoon in het ootje!
Psst.
U vergat een linkje, de laatste :
http://www.worstcasescenario.org/link.php?subaction=showfull&id=1068298500
Uw link klopt niet.. Ik kom uit bij een filmpje over Bernie und Ert..
U bedoelde vast deze: http://www.bastard-inc.com/node/view/115
Oh ja! Normen en waarden en zo! Wat Dreknek zei!
Caligula zou trots zijn…:-(
‘K mis er nog 2
Die verfoeide Merel Roze ontbreekt in je rijtje!
Wormen en Naarden? Ach, ieder diertje zijn pleziertje.
Bedankt voor de links, die zal ik nog even aanpassen.
Zoals Lilith zegt: elk diertje zijn pleiziertje. Al krijg ik wel allerlei mooie trieste beelden door als ik denk aan zo’n jongen die dat allemaal verzint. Zaterdagavond, omstreeks 22.37 uur, alle medestudenten zijn met de trein naar het ouderlijk huis afgereisd, zit hij daar helemaal alleen, achter het blauwe scherm, met allemaal hardgeworden doekjes op de grond, stoere verhaaltjes te verzinnen over een man die … nou ja, zie boven.
Wie schrijft dáár nu eens een verhaal over?
@dreadloki: Tien vrolijke verhalen was de titel van een verhalenbundel uit 1961 van Gerard Reve. Veel verhalen uit dat boek, bijvoorbeeld Bloed, De kerstavond van zuster Magnussen, Afgrond, gaan ook over moord en doodslag.
Zelfs in die tijd was het al niet echt schokkend, want Reve kreeg voor Tien vrolijke verhalen een prijs van de gemeente Amsterdam. Dat was veertig (40) jaar geleden.
Uiteraard kunnen de weblogboys nog wel iets leren van de Grote Meester, zoals de Kunst Van Het Weglaten.
Misschien kunnen onze Beavissen en Buttheads van de Nederlandse weblogs, als ze zijn uitgegrinnikt over Vieze Woorden en zogenaamd Schokkende Fantasietjes (dus niet) eens hun plassertje met rust laten en na gaan denken over stijl en plot en hoe je dat nu doet, een verhaaltje opschrijven.
Lezing van Reve zou goed zijn, ware het niet dat negen van de tien lezers dan weer blijven steken in zouteloze imitaties.
En als er één schrijver enorm overgewaardeerd wordt hiertenlande, is het die Reve wel..
Giphart en Mulisch ook trouwens, maar daar ging het niet over..
men hoeft maar een cheque te ondertekenen, een boodschappenlijstje samen te stellen of een telefoonnummer op een post-it papiertje te kalken, en er komt altijd wel iemand die de schrijfstijl gaat vergelijken met ‘Reve’…(trekt een zuur gezicht en maakt ’tussen aanhalingstekens’ bewegingen)
Jaja, vroegah was alles beter, jaja, gut gut.
Ik studeer helemaal niet Nimo! En die doekjes liggen niet naast mijn computer, die liggen gewoon naast mijn bed. Een notebook met wifi is een onmisbaar stuk gereedschap voor de echte pornoliefhebber.
Je gaat me toch niet vertellen dat jij gewoon in je eigen levensonderhoud voorziet met een betaalde baan?
betaalde baan: loser!
Maar natuurlijk. Als ik u vertel wat ik in het dagelijks leven doe, slaapt u niet meer vanavond.
Whooe! Nu wil ik het weten ook! Werk je bij de politie? Of op het gemeentehuis? Ben je voorlichter bij Grolsch? Vertel eens, dreknek? We zijn toch vrienden? Mail het me desnoods privé en ik beloof je dat ik niet zal doorvertellen. Erewoord.
Beste Mensen,
De rotzooi die meningeen op internet verkondigd is niet van de lucht. Ik vind het dan ook onbegrijpelijk dat verhaaltjes (die als weblogpost) dienen nog zo druk bezorgd worden.
Het zijn veelal gesdachtespinsel van betreffende schrijvers die noodgedwongen hun gal spuien op hun weblog, (gedrukt krijg je die rotzooi toch niet , alhoewel schrijvers als Giphart/ Zwagerman eveneens prutswerk gedrukt krijgen) terwijl er mijninziens in elke situatie wel een nuttige/leuke post is samen te stellen.
Het meest vreemde vind ik nog, dat de dit soort verhaaltjes doordrenkt zijn van zinsloos geweld ,maar zodra er zich weer een geval van zinsloos geweld in NL voordoet ,men weer net zo hard met de wovlen in het bos meehuilt.
SalonSocialist, u heeft het helemaal door! we kunnen allemaal wel opdoeken zeg, tjeemig.
Ik weet het! Ik weet het!
Een verhaaltje ….. over Gerard Reve die:
.. een drachtige hond doodtrapt, daarna een 83-jarige vrouw in het gelaat schopt, haar nog wat martelt (grijnzend), doodt (uiteraard), haar schedel inslaat om vervolgens in de lach te schieten als er (nog) bloed uit komt. Niet te stuiten stopt hij zijn lul in haar mond, mishandelt haar nog wat meer, verkracht haar, laat haar (eindelijk) voor dood achter en gaat boodschappen doen, keert weer terug, onthoofd de vrouw met een bijl en snijdt vervolgens het touw van de ouderwetse trekbel door.
Terwijl hij huiswaarts keert, neemt hij zich voor om zijn vriend te vermoorden.
Nu, had ik iets moeten Weglaten?
Kom nu toch, nimo. Waar wordt vermeld dat deze heren zich vergelijken met Reve? U bent het die de verhaaltjes die ze schrijven associeert met hem. Maakt uw reactie hierop dan dat u de ‘Wim Bosboom’ van weblogland bent?
Het is een beetje flauw, vind ik, om altijd maar te vergelijken met schrijvers die van hun verhaaltjes schrijven een beroep hebben kunnen maken. Ook daar verschillen meningen of het nu wel of niet goed is. Iemand schrijft iets, en dat vind je goed of niet. Nix meer, nix minder.
Het is wel degelijk vergelijkbaar met Reve. Reve was een gefrustreerde nicht in een doodsaaie tijd waarin de tijd niet om leek te gaan. Deze verhaaltjes zijn spinsels van nichten die ook uiterst representatief zijn voor deze tijd. In de jaren 50 moest alles fatsoenlijk en van niveau zijn, nu is het pulp dat de klok slaat. Wat ook vergelijkbaar is is dat de meeste mensen het in de eigen tijd volkomen waardeloos vinden. De kortheid en oppervlakigheid waarmee de verhalen worden afgedaan, allemaal zo eigentijds, geniaal ware het niet dat er niet echt venijnig met de taal wordt gespeeld, dat mist het, er had wel iets meer e-taal ingemogen of stadsdialect, dan had het literatuur mogen zijn.
Wat nu als ze gewoon verhaaltjes schrijven en er geen fuck om geven of het nu wel of geen ‘literatuur’ is? Ik krijg altijd zo de kriebels als mensen je om de oren slaan met het woord ‘literatuur’. Als er een stempel ‘literatuur’ op staat is het altijd goed: dat idee krijg ik altijd. Ik kijk niet naar wie de schrijver is: ik vind iets goed of slecht. Zie ik een ander boek van dezelfde schrijver, dan zal ik dat waarschijnlijk ook lezen, gebaseerd op mijn eerdere ervaring. Ik zou nooit alleen maar een boek lezen van iemand die ‘hoog aangeschreven’ staat.
Vraag is of je het waardeloze of leuke verhaaltjes vind, niet of je het kan vergelijken met een Reve.
Waaraan ik dan nog even wil toevoegen dat caprio wel gelijk heeft met zijn opmerking dat de meeste op weblogs geplaatste schrijfsels wel degelijk een afspiegeling zijn van de huidige tijd.
Het enige verschil was dat als je in de jaren 50 niet goed kon schrijven maar je dat toch deed, er geen haan naar kraaide. En tegenwoordig kun je slecht schrijversschap combineren met sensatiezucht en een digitaal medium als platform. Trek je al snel een paar honderd lezers mee, maar de tekst wordt er natuurlijk niet beter op. Laat staan literatuur. Overigens schrijven de doorsnee damesromanschrijvers beter dan de meeste loggers, maar dat terzijde.
Wat is trouwens de definitie van literatuur?
@Grobbo: ik geloof niet dat het eerlijk is je persoonlijke voorliefde voor damesromannetjes hier mee te laten wegen in de vergelijking met de meeste weblogs. Overigens zou een verzameling van weblog verhalen je een opmerkelijk staaltje creatieve taal opleveren, hoewel de chatrooms natuurlijk de echte broeikassen van webtaal zijn. Ik ben een keer ongelofelijk uit mijn dak gegaan bij het lezen van de zelfmoord-chat-sessie van Vedas, alias “Ripper”, dit is het meest begaafde stukje webliteratuur dat ooit gelezen was. Helemaal eerlijk is dat niet natuurlijk, Ripper zat onder de drugs en moet uitermate geinspireerd zijn geweest. Nog steeds voel ik de kick toen ik het de eerste keer las. Ik benijdt iedereen die het nog niet gelezen heeft, want ik zal nooit meer die sensatie voelen van de eerste keer.
Caprio, je zou echt “Tegen woeste westenwind” eens moeten lezen, een pareltje in het genre. Maar ja, ik hou dan ook van Nel Benschop ;-)
Natuurlijk zit er veel goeds tussen wat er wordt geschreven, maar helaas valt dat niet zo op.
Ik heb zojuist gehaktballen gegeten, omdat ik daar trek in had. Ik had deze gedraaid van heel simpel gehakt uit de supermarkt, omdat dat het eerste was wat ik kon vinden. Verder heb ik er nog blokjes kaas in gedaan, omdat ik dat lekker vind. Ik heb geen bijzondere of interessante ingrediënten gebruikt, gewoon omdat ik daar niet zoveel zin in had.
Uiteindelijk waren het ook niet echt helemaal balletjes, qua vorm zagen ze er wat ‘eigenaardig’ uit, een uitstulping hier en daar, en op sommige plaatsen waren ze zelfs een beetje kapot. Maakte mij niet uit, ik wist namelijk dat het gehaktballen waren, en dat ze mij toch wel gingen smaken aangezien ik er de ingrediënten in had gedaan die ik lekker vind.
Ik wist ook dat ik niet na de eerste hap verontwaardigd hoefde op te kijken omdat het niet naar kip smaakte, het waren immers gehaktballen. Dat wist ik.
Uiteindelijk had ik mijn bordje leeggegeten, had ik heerlijk genoten van de smaak van lekkere gehaktballen met kaas, wat ik al had verwacht, en kon ik tevreden op de bank uitbuiken na een geslaagde maaltijd.
De kans was groot geweest dat, wanneer ik mijn buurman had uitgenodigd voor het eten, hij mijn gehaktballen misschien wel niet zo lekker had gevonden, of wellicht iets te simpel, te flauw of zelfs wel te pittig. Is niets mis mee uiteraard, want voor hetzelfde geld nodigd hij mij uit voor een bord zuurkool, wat ik niet lust, en zou ik vriendelijk bedanken.
Ik weet dat er professionele gehaktballendraaiers zijn, die maken ze in allerlei verschillende smaken, sommigen lekker, anderen wellicht iets minder. Zo nu en dan is het natuurlijk heerlijk om eens zo’n balletje van een echte prof te proeven, maar om nu te zeggen dat ik zelf graag mijn geld zou willen verdienen met het draaien van perfecte, culinaire hoogstandjes? Neuh.
Ik lust zo op z’n tijd wel een gewoon, simpel gehaktballetje. Omdat ik dat lekker vind.
de vraag is of anderen jouw gehaktballetjes net zo lekker vinden. Je gehaktballen zijn te vergelijken met je winden.
Sjeempie, wat een toestand allemaal.
After spending an hour in a cold cell he was questioned. In the middle of the night they drove him back to his apartment. Once inside, Andrzej tried to calm down but couldn’t. He was boiling over with anger that strangers, at a deciding whim, could establish their control over the course of his life. His thoughts raced uncontrollably from blind anger at the military officials who had searched his studio, to the officer who had interrogated him and insulted him with futile questions, to this country, to the world, but it didn’t solve his frustration.
Nounou Caprio. Dat u uberhaupt nog commentaar durft te leveren op de schrijfsels van anderen, verbazingwekkend.
@Caprio: de vraag is wat anderen van jouw zuurkool vinden. Ikzelf ben niet zo weg van zuurkool.
Oh, dat had ik al gezegd.
Als ik het niet zo’n afgezaagde internet-term zou vinden, zou ik schrijven: LOL!
Eigenlijk wilde ik alleen maar die jongens promoten, met een link vanaf deze veelgelezen site, maar ik word weer verkeerd begrepen!
Net als Wim Bosboom vroeger!!! Ik was al een tijdje op zoek naar een andere naam, en nu, dankzij Lilith, weet ik het. Vanaf heden heet ik kortweg Bosboom.
Daarmee eer ik de oude Wim, doe ik recht aan mijn huidige Tros-achtige gewauwel en ben ik eindelijk verlost van die piponaam nimo (zoals Dijkshoorn het geloof ooit boos uitdrukte).
Daarbij: Bosboom is een mooie, Hollandsche naam, die je ook in het buitenlands kan vertalen. Voorwaar een Gouden Greep.
Nimo is dood. Leve Bosboom!
En wat ontdek ik? Dit geloof je niet!!
Vandaag was het op de kop af 75 jaar geleden dat Wim Bosboom werd geboren!!
Als dat geen teken is…
link
We vergeten de klassieker:
“Ertan droomt over zijn ‘somalische vriendin’ die haar eigen moslim-nest bevuilt”
https://sargasso.nl/pix/januari2003/ertanscreendump.jpg
Dank u, vriend Nimo, voor deze promotie! U is een held, maar dat wist u al, toch?
Trouwens, ik heb hier nog een link naar een weblog dat wordt volgestouwd met zinloze postjes door een aantal nietsnutten dat zich zogenaamd politiek betrokken waant en de rest van de wereld wel eens even zal vertellen wat de juiste normen en waarden zijn in de politieke en culturele wereld.
Maar ach, wie ben ik om daar over te oordelen, nietwaar? Hedenmiddag gaf ik de spits van een lokale FC een complimentje voor zijn spel. Ik heb er spijt van. Ik had hem tot de grond af moeten branden omdat hij geen Ronaldo is.
En wie is Ronaldo nu helemaal als we hem vergelijken met Pele?
Overigens stapte ik zaterdag zo rond 22.37 achterin de auto van BOB om af te reizen naar de lokale mega-boerendisco om daar mijn wekelijkse portie goedkope top40 herrie en breezah vrouwtjes tot me te nemen.
Toen ik begon over de importantie van de neerlandse weblogs werd ik nogal vreemd aangestaard. “Wellek??”
@dreknek: durf is een zoete mix van overtuiging en blindheid, verbazing is onbegrip.
@owenmeany: je valt in herhaling, alweer.
Bosboom (voorheen nimo), ik ben blij dat ik je (blijkbaar) het licht heb kunnen laten zien. En dat allemaal omdat ik een vraag stelde: Waar wordt vermeld dat deze heren zich vergelijken met Reve? U bent het die de verhaaltjes die ze schrijven associeert met hem. Maakt uw reactie hierop dan dat u de ‘Wim Bosboom’ van weblogland bent?
@Caprio: wat zuurkool betreft kan ik het niet vaak genoeg zeggen.
@Lilith: Om die vraag nog maar even te beantwoorden: Ik heb niet gezegd dat de schrijvers zich vergelijken met Reve, sterker nog, ik vermoed dat ze helemaal niets hebben met Reve. Ik begon zelf met de vergelijking door te referen aan Tien vrolijke verhalen. Daarom ging ik dat ook zo uitvoerig uitleggen. Ik begon toen te mijmeren, dat ze daar nog wel iets van zouden kunnen leren, hetgeen natuurlijk een open deur is.
Overigens moet dat allemaal niet zo zwaar worden opgevat, want hoewel de onderwerpen, met al dat seksuele geweld misschien wel getuigt van een zieke geest (van de schrijvers dus) zijn het best leuke verhalen. Ik zou het zelf beslist niet beter kunnen.
Vroeger had je overigens een club van jongens die wél heel duidelijk veel van Reve hadden opgepikt, ik doel op vdW en Zidouta en zo. Hele aardige jongens trouwens, jammer dat we er nooit meer iets van horen. Je weet het niet, voor hetzelfde geld zijn ze inmiddels dood en begraven.