Mensen verwaarlozen hun gezin en hun sociale leven om werk te doen dat ze niet leuk vinden, zodat ze dingen kunnen kopen die ze niet nodig hebben om indruk te maken op mensen die ze niet aardig vinden. En dan helpt het niet als je óók nog gaat fitnessen. Dat betoogt Nigel Marsh hier in een gedreven verhaal over balans tussen werk en privé. Ik wantrouw die mensen altijd een beetje, die dat evenwicht hebben gevonden dankzij bestsellers en goedbetaalde lezingen, maar luister en oordeel zelf.
Reacties (50)
Maar als ik op zoek ga naar meer balans tussen werk en privé, hoe kan ik dan ooit een Rolex kopen?
ja
(ja aanvulling) ;-)
Een interessante lezing.
Ik kan mij er goed in vinden.
The small things matter.
@ 2 en 3
Ik ook wel hoor, maar hij geeft zo weinig concrete adviezen. Hij schetst een ideaalbeeld, zegt dat we het zelf moeten doen (logisch) en daar houdt het een beetje mee op.
Het is een misvatting dat je meer geld verdient als je harder werkt of harder werkt als je meer geld verdient.
Substantieel deel verdwijnt richting Fiscus via welke mijn inkomen aan allerlei onzinnige zwarte gaten wordt toevertrouwd.
Blijft veel te weinig over om zelf aan allerlij modernistische bullshit te verkwanselen.
Hard werken, wat is dat uberhaupt.
@5 Veel verdienen doe je vooral door slim werken, door je persoonlijkheid, en door een hoop mazzel. Als je dan hogerop komt werk je niet zo zeer harder maar ben je vaak wel een hoop tijd kwijt aan je werk. Dat is net iets anders inderdaad.
Hmmm… ik kan niet voor jullie spreken, maar mijn computer draait op Microsoft. Toch wel het resultaat van heel veel hard werken. Misschien kan de balans kwijt zijn in de huidige maatschappij, maar ik krijg altijd de kriebels van “maatschappijcritici” die gretig gebruik maken van alle gemakken die de moderne maatschappij mogelijk heeft gemaakt.
@9 De chineze fabrieksarbeider die de cdroms in de doosjes heeft gevouwen zal inderdaad wel hard gewerkt hebben.
@9,10: Maar heeft hij ook zijn overuren uitbetaald gekregen?
/ontopic
Hard werken is voor de huisje-boompje-beestje mensen, daar hoor ik niet bij. Ik heb een leuk leventje zonder allemaal verplichtingen. Die het kunnen maken dat je hard moet werken om dat in stand te houden. Tevens heb ik geen gekke hobbies: vakanties vind ik overbodig, zweefvliegen doe ik niet vanwege hoogtevrees, en sporten vind ik teveel uitsloven. Auto hoef ik niet midden in de stad, een 06-telefoon is voor de aandachtsgeile mensen waar ik niet bij behoor. Ik werk omdat ik er plezier in heb, maar vindt het geen noodzaak.
Je leeft immers niet om te werken, maar je werkt om te leven.
Kan mij volledig vinden in je levensvisie, Joop.
Ik probeer ook mijn uitgaven zo veel mogelijk te beperken (ik heb geen wagen, kinderen, geen tuin, drink enkel water, ga niet naar dure fitness…).
Zo hoef ik ook niet als een zombie fulltime te gaan werken en houd ik meer tijd over voor de andere zaken in het leven (wat lezen, gaan wandelen, …).
Maar je maakt mij wel nieuwsgierig naar welke job je dan doet? :)
Het verschil tussen verdienen en krijgen wordt steeds kleiner naarmate je hoger op de maatschappelijke ladder komt en kan uiteindelijk zelfs negatief worden…..
@4
Maar het zou ook in tegenspraak met zijn ‘filosofie’ zijn om je concrete adviezen te geven. Lijkt me?
Het idee van Nigel Marsh is om een breed maatschappelijk debat over dit onderwerp te krijgen, willen we als samenleving vooruit gaan.
;-)
If you don’t design your life, someone else will design it for you and you just might not like their idea of balance.”
http://sourcesofinsight.com/2010/12/14/nigel-marsh-on-work-life-balance/
(hier staan wat meer punten)
Ik zou hier (tussen het werk door) graag op willen reageren, maar ik moet mijn kinderen ophalen.
@12: Wel de lusten niet de lasten?
Of zoals Guide Weijers zei:
Als je rijk wilt worden, moet je niet je inkomsten verhogen, maar je behoeftes verlagen.
Freedom’s just another word for nothing left to loose
Nothing, I mean nothing honey if it ain’t free, no no
Yeah feeling good was easy Lord when he sang the blues
You know feeling good was good enough for me
Good enough for me and my Bobby McGee.
Wat ben je toch een nep liberaal JSK. MS windows heeft een door de markt bepaalde prijs (als we even net doen alsof microsoft geen monopolist is en alsof het enorme marktaandeel van windows voornamelijk door de merites van de software komt). Als iemand er voor kiest om weinig te werken is dat zijn goed recht. Als hij het geld voor windows daarna kan en wil opbrengen dan is de kous daarmee totaal af. Hoe typisch voor de hedendaagse nep liberaal om een morele superioriteit toe te kennen aan hard werken. Dat ik dit moet uitkauwen voor iemand die continu loopt te koketteren met de markt en de noodzaak voor het individu om te kunnen kiezen vind ik zeer zorgelijk.
@17
Is niet van hemzelf, maar hij heeft daar Plato geparafraseerd.
Het heeft weinig met liberalisme (of welke politieke ideologie dan ook) te maken. Ik zeg: veel goede dingen zijn voortgebracht door het harde werken van een ander. Dan zeg ik, als goede Calvinist, is het een beetje opportunistisch om wel gebruik te maken van die goede dingen maar zelf achterover te leunen.
Er is geen enkele reden om Guido Weijers te citeren, ever.
hier de oplossing: http://www.fourhourworkweek.com …nauwelijks werken en toch bakken met geld en het mooie is: iedereen kan het! echt waar.
* bestelt direct dat boekkie *
Werken kan toch zeker een beloning in zichzelf zijn ? Voor mij geldt dat in ieder geval wel: ik heb leuk werk.
KJ, dan heb je waarschijnlijk geen hysterische bloedzuigende dictator als baas en kan je ook redelijk je eigen tijd indelen. Je bent een geluksvogel, en waarschijnlijk in de minderheid.
Meer open-deuren videos!
Sporten is gezond!
Roken is ongezond!
Te weinig slapen is ongezond!
Kinderen slaan is ongezond!
Vrienden hebben is gezond!
Sex hebben is gezond!
Teveel drugs nemen is ongezond!
Jaaaaaa sta daar maar eens bij stil.
Zelfs een klein beetje gezonde dingen doen, is heel gezond!
Koop nu een uitroepteken, want dat is hip.
@16.
Als je goed betaald werk heb dan heb je meer lusten dan lasten. Als je slecht betaald werk heb of geen werk heb je meer lasten dan lusten.
Ja maar, je betaalt belasting… duhhh je kan sparen voor zekerheid in de toekomst in aandelen en/of huis, betere gezondheid zowel geestelijk als fysiek en je kan je bijvoorbeeld beter persoonlijk en sociaal ontwikkelen.
Bij minimum inkomsten is dat minder mogelijk. Dus minder lusten. Wel daarentegen de basislasten die zwaarder wegen op het inkomen.
Eum… maar je verwacht wel toegang te hebben tot de voorzieningen van de verzorgingsstaat (universele gezondheidszorg, vrijwel kosteloos onderwijs, hoge pensioenen en uitkeringen)? Die verzorgingsstaat wordt helaas niet gedragen door de “ik doe het rustig aan”-types.
De echt hoge pensioenen en uitkeringen zijn vaak gerelateerd aan je inkomen. Voorzieningen van de verzorgingstaat betaal je als minima ook genoeg voor. Het duurdere hogere onderwijs wordt meer gebruik gemaakt van de rijkere bevolking.
Grappig hoe gelijk de reactie weer riekt naar profiteurs van de collectieve sectoren.
De meeste mensen met een ‘echte’ baan hebben dat als gevolg van het rondpompen van geld. Het is niet direct bedoelt voor het genereren van rijkdom voor onze regio vanuit andere delen.
Dat doet een fabriek of dienstverlenend bedrijf op internationaal gebied. Zij dragen belasting af aan de Nederlandse staat, of dichter bij huis: investeren in hun regio.
Dat is de grootste reden van de verzorgingstaat. Wat eigenlijk een leeg begrip is, want je zag de voorlopers al ver voor de 20e eeuw. Arbeiders moesten namelijk gezond zijn (produceren), enigszins geschoold (gedisciplineerd), preventieve veiligheid (geen revolutie), en werkverschaffing. Ouderen- en armenzorg kwam hoofdzakelijk van de kerk.
AOW echt niet hoor. Tot aan een inkomen van 25k (geloof ik) ben je netto gebruiker van de collectieve sector.
Grappig hoe gelijk de reactie weer riekt naar profiteurs van de collectieve sectoren.
Als ik zie hoe groot de (personeels)tekorten zijn in de zorg en in het onderwijs op dit moment (dus met een halfvolle gasbel en een relatief jonge bevolking) hou ik mijn hart vast voor de toekomst. Als ik hoor dat sommigen met enige trots kiezen voor “wel de lusten, niet de lasten” stijgt de ergernis. (“denk aan je hart, want er is een wachtlijst”)
Als ik zie hoe groot de (personeels)tekorten zijn in de zorg
De zorg is dan ook bij uitstek een sector waar nog heel veel te winnen valt met echt efficienter werken (en nee, dat is niet ‘we stellen een manager aan en die gaat iedereen laten tijdschrijven en vervolgens besluit-ie dat oma maar 2.5 minuut onder de douche mag’. Da’s boekhouden.) Daarnaast is de zorg ook de sector waar de WAO-instroom het hoogste is.
Als ze *daar* nou eens wat aan doen, dan valt het zometeen allemaal best mee. Maar het is natuurlijk veel makkelijker voor een zorgdirecteur om bij eenvandaag wat tranentheater te doen en zo weer een paar miljoenen extra naar binnen te harken. In plaats van echt te gaan werken aan efficientieverbetering.
@31.
Met de pensioenen bedoel ik wat je opbouwt met het sparen in je werkverleden (niet de AOW), evenals andere uitkeringen en gouden handdrukken.
De mensen waar ik het over heb zijn de ‘produceerders’. Die jagen de economie aan. Dan bedoel ik niet de geldrondpompers, die niet eens kunnen uitleggen wat ze precies doen voor werk.
Dat iemand meer dan 25 duizend euro verdient betekent niet altijd dat je even nuttig bent voor de economie of maatschappelijk een echte bijdrage levert. Fiscaal wellicht wel. Maar dat uitgekeerd loon had direct veelal beter besteed kunnen worden.
Dat van de lusten en de lasten is weer geredeneer dat nergens op gebaseerd is en ik al eerder heb weerlegd.
Dat van de zorg en het onderwijs is bij dit item niet relevant, dat is overheidsbeleid.
Dus jij denkt dat je met rustig aan doen een grotere bijdrage levert aan de maatschappelijke welvaart dan een accountant die 60-uur per week maakt? Eum… oke.
@34.
Dat heb ik op geen enkele manier beweerd. Dat maak jij ervan.
Een accountant die 60 uur per week werkt die zou beter zijn energie in 30 uur kunnen stoppen, produceert hij vaak net zoveel. En geeft hij anderen ook ruimte voor werk, en in jouw ogen een bijdrage te leveren aan de economie. Het extra verdiend geld komt op de bank te staan, fiscaal wordt het grotendeels aftrekbaar gemaakt, of gaat verloren aan zinloze vakanties in het buitenland. Een tweede gezin had er (mede) van onderhouden kunnen worden.
Een accountant is trouwens deel van het geldrondpompend systeem, het is de vraag of hij een bijdrage levert aan de economie. In ieder geval niet zoals een exporterende fabrikant of internationaal opererend dienstverlenend bedrijf. Zij halen voor Nederland de rijkdom hierheen, zodat het land zich kan ontwikkelen. Zeker bij Nederland is autarkie niet op zijn plaats, wellicht heeft Nederland nog wat aan de gasvelden gehad (maar dat is tevens exporterend).
@JSK: Wat is de nuttige bijdrage van een accountant die een teringzooi maakt van mijn boekhouding (en daar dus heel lang mee bezig is), terwijl het ook in een paar uur had gekund?
Gronk: Die betaalt belasting. Krijgt niet terug zoals de mensen onde de 30.000 euries.
Een accountant die 60 uur per week werkt die zou beter zijn energie in 30 uur kunnen stoppen, produceert hij vaak net zoveel.
IN twee keer zoveel tijd dat is. Vooral in dienstverlenende beroepen gaat het naast omzet ook om timing. Ik heb bijzonder weinig aan een huisarts die om half 3 naar huis gaat terwijl ik om 3 uur een spijker in mn duim sla (bij wijze van spreken). Dat ie de rest van z’n 6-daagse werkdag heel productief is dondert mij dan niet zo.
Ook iedereen, dus ook jij Joop, verwacht dat zijn salaris aan het eind van de maand wordt uitbetaald (dus niet een week later), een botbreuk dezelfde dag wordt behandeld (dus niet morgen), de politie binnen 10 minuten na een schietpartij aanwezig is (dus niet 2 uur later). Dat is niet vol te houden met een krimpende beroepsbevolking die erop staat halve dagen te maken. Tenminste ik zie niet hoe. Robots?
@gronk: Negatief lijkt mij.
@JSK: klopt, maar als je z’n omzet gebruikt als proxy voor z’n ’toegevoegde waarde’ (sterker nog, omzet-kosten en nog wat boekhouddingetjes zou z’n toegevoegde waarde moeten *zijn*), dan zou dat zwaar positief moeten zijn..
Ik wil het toch even opnemen voor die arme accountant, die zo zinloos geld rondpompt. Dankzij de accountant hoef ik dat zelf niet te doen, zeker gezien het feit dat ik geen energie wil besteden aan zaken waar ik goed in ben, in plaats van datgene waar ik slecht in ben (boekhouding bijvoorbeeld). Anders zou ik ook 60 uur moeten werken aan onzin, terwijl ik in 20 uur iets nuttigers kan bijdragen. Maar dat is ook een open deur.
@38.
Weer haal je mijn woorden door elkaar heen. Niet erg hoor. Ik snap wel wat je bedoel, en daar sta ik achter. Het is inderdaad een kwestie van juiste beslissingen voor onderwijs en zorg op lange termijn. Maar daar lig ik niet wakker van. Talloze vrienden en kennissen worden al omgeschoold na hun zinloze studie voor zorg en onderwijs.
Maar het is anders dan jij zegt. Je hebt inderdaad zinvolle economisch gerelateerde functies, verzorgende functies (politie, dokter, onderwijzer) en beroepen die vooral zijn ontstaan doordat we een overschot aan hoog opgeleiden hebben die naverant inkomen willen verdienen (midden laag binnen grote bedrijven en overheid).
Kunst is hoe komt iedereen op een zinvolle baan met bijbehorend salaris, en met gebruik van de talenten. Daar moeten overheid en bedrijfsleven de handen in elkaar slaan, wat gelukkig ook al gebeurt.
Euh. Het is niet dat je woorden “door elkaar” haal. Het is meer dat jij denkt dat je een perfecte quasi-filosofische rechtvaardiging voor jouw levenshouding te pakken hebt, terwijl ik dat zie als een slap excuus voor luiheid. Dit verschil in inzicht doet niet zoveel af aan het punt wat ik wil maken.
Aan jou de vraag: als iedereen in het leven zou staan als jouw #12 denk je dat Nederland er slechter of beter op zou worden? Denk je dat we meer of minder wachtlijsten in de zorg zouden hebben als specialisten overschakelen op de 20-urige werkweek?
Denk je dat we meer of minder wachtlijsten in de zorg
JSK toch. Laat je je zomaar inpakken door de emotietv van de zorgsectorlobby.
Hint: d’r zullen altijd wachtlijsten zijn in de zorg. Want d’r is nooit genoeg zorg. Als je specialisten hun gang laat gaan dan opereren ze alles wat los en vast zit. Als je de SP de vrije hand geeft, dan geven we 100% van ons BBP uit aan zorg.
Domme redenering om mij te zien als lui. Je hebt gewoon een keuze. Als je niet ‘hard werkt’ zal je de lasten krijgen, als je meer verdient zal je meer de lusten krijgen. Dat is mijn redenering. Opkijken naar de 60-uren werkende accountant zal ik nooit doen.
Dat heeft niets met onderwijs en gezondheidszorg te maken zoals jij stelt. Een retorische vraag die je zelf al beantwoord.
@43: Laat me je het uit eerste hand mededelen: een wachtlijst van 8 weken voor zogenaamde verzekerde zorg is best wel klote. En als we op een gegeven moment 50% van ons BBP aan zorg uit geven: so what? Tweehonderd jaar geleden gaven we 50% van ons BBP uit aan voedsel. Je moet het alleen niet gratis maken, maar dat is een andere kwestie.
Je hebt gewoon een keuze.
Jij hebt een keuze omdat je een heleboel zo goed als gratis krijgt (zorg, onderwijs, veiligheid). Maar daarvoor is wel gewerkt. Als je in een land als de V.S. zou zeggen “oh ik hoef niet hard te werken hoor” prima. Je hebt daar alleen de charitas de werkelijkheid je inhaalt. Maar in Nederland? Dat vind ik toch wel een beetje oneerlijk tov de rest van ons. Noem me een ouderwetse sociaal-democraat.
@45.
Is daarvoor gewerkt? Door wie? Door de accountant? Omdat die netto belasting betaler is?
Nee hoor, hard werken hoeft niet, zelfs niet in de VS. En dan kom je ook niet gelijk in een trailerkamp. Je vrouw kan namelijk ook werken, je kan bij je ouders intrekken, je kan in aandelen gaan als je er verstand van heb. Of je kan genoegen nemen met een vakantie minder per jaar, een minder grote bak onder je kont, of een huis in een ‘mindere’ buurt.
Dit artikel heet ’te hard werken om onnodige spullen te kopen’. Mijn buurmeisje werkt bij de MacDonalds op haar zestiende want anders kan ze haar telefoonabonnementje niet betalen. Ik heb geen mobieltje, dus hoef ik daar ook niet voor te werken.
Het is alsof in Nederland 1 grote koek is. Je werkt en daarvoor krijg je een stukje. Je werkt minder hard/slim, je krijgt minder. Je werkt niet, je mag de kruimels.
Je werkt niet, je mag de kruimels.
Behalve dat het geen kruimels zijn. Het vrijwel gratis onderwijs voor je krengen en de vrij hoogstaande zwaar gesubsidieerde gezondheidszorg is geen afdankertje.
Nu ga je zeker zeggen “niks mee te maken, want dat is de overheid”. Nou ik zal het je eens verklappen: onderwijzers en verpleegkundigen worden niet uitbetaald in vaag pseudo-diepzinnig gezwets over de merites van stilzitten maar in koude harde euro’s.
Oke, dan zie jij het onderwijs en de gezondheidszorg part of the cake. En dan vind jij het erg dat mensen die niet hard werken, want geen netto belastingbetalers zijn, daar gebruik van durven te maken. Daar wordt aan gewerkt in Den Haag. Dus maak je niet zo druk. Dank je wel voor jou inzichten in de harde realiteit, dat staat natuurlijk ver boven mijn vaag pseudo-diepzinnig gezwets over de merites van stilzitten. hahaha
En dan vind jij het erg dat mensen die niet hard werken, want geen netto belastingbetalers zijn, daar gebruik van durven te maken.
Nee. Ik vind het erg dat mensen die wel kunnen bijdragen zichzelf wijsmaken dat ze niet hoeven bijdragen omdat ze zogenaamd niks willen.
Dit is niks persoonlijks, maar ik ken teveel types die met zekere trots zeggen dat ze alleen willen genieten van het leven.