Hoezo, ‘open overheid’?

Het initiatiefwetsvoorstel Wet open overheid (Woo) zal op termijn de Wet openbaarheid van bestuur (Wob) gaan vervangen. Het doel van deze nieuwe wet is – aldus de memorie van toelichting – om overheden en semi-overheden transparanter te maken, om zo het belang van openbaarheid van publieke informatie voor de democratische rechtsstaat, de burger, het bestuur en economische ontwikkeling beter te dienen. Dit klinkt prachtig en velen zullen straks met deze nieuwe wet te maken krijgen. Met name advocaten en journalisten, maar ook de ‘gewone’ burger. Het schetst dan ook mijn verbazing dat in dit wetsvoorstel – dat als doel heeft transparantie te bevorderen – de mogelijkheid is opgenomen om informatie onder voorwaarden te verstrekken waarbij de verkrijger die zich niet aan deze voorwaarden houdt een misdrijf pleegt. Dit lijkt haaks te staan op de doelstelling van deze nieuwe wet. Maakt niemand zich daar druk om? Ik wel. Wellicht ten onrechte, in dat geval verneem ik dit graag. Ter illustratie. Op grond van de Woo kan een bestuursorgaan straks besluiten om verzochte informatie – die eigenlijk op grond van de uitzonderingsbepalingen niet verstrekt mag worden – alsnog te verstrekken onder de voorwaarde dat de verzoeker de verstrekte informatie niet of slechts beperkt verder mag verspreiden. Ook kan het bestuursorgaan besluiten deze informatie uitsluitend aan de verkrijger te verstrekken.

Door: Foto: ssoloveys (cc)

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.