Ondertussen in Sri Lanka en Myanmar

Terwijl alle ogen afgelopen zondag gericht waren op de beginnende volksopstand in Iran, bracht de Sri Lankaanse president Mahindra Rajapakse een bezoek aan zijn collega in Myanmar. Die vond het machtig interessant hoe ze daar op het eiland in de oceaan met grof geweld een eind hadden gemaakt aan de Tamil opstand. Myanmar heeft namelijk ook last van rebellen. Enkele Burmezen zullen naar Sri Lanka afreizen om daar de kneepjes van het vak te leren. Allicht valt er ook in omgekeerde richting aan knowledge transfer te doen, want Myanmars grootste probleem wordt niet gevormd door gewelddadige terroristen, maar door een dame die al in de gevangenis zit, haar aanhang en buitenlandse mogendheden die om vrijheid zeuren. Morgen is de eerstvolgende zitting in het proces tegen Aung San Suu Kyi. Waar het Sri Lanka betreft concentreert de internationale gemeenschap zich momenteel op het lot van de 300.000 mensen die in de laatste fase van de strijd tegen de Tamil Tijgers ontheemd raakten. Het geeft de regering Rajapakse de tijd om onwelgevallige stemmen het zwijgen op te leggen en de vrije pers de nek om te draaien. De Birmezen zullen hem vertellen dat een boegbeeld in de gevangenis enerzijds vervelend is, maar dat als alle internationale attentie zich op haar richt, je verder vrij ongestoord haar medestanders uit de weg kunt ruimen. Op de foto's van het staatsbezoek doet iedereen zijn best om zo zelfvergenoegd mogelijk te kijken. Rücksichtloze lieden onder elkaar, het blijft een fascinerend gezicht.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Quote du Jour | Mythe van de Vrije Pers

The crux of it is that there is no such thing as impartial news. That’s a fact of life. Everyone is pushing their own agenda and in the case of the British press that happens to be a pro-corporate, pro-war agenda. It’s important for people to take a step back and stop assuming that what they are being told is the whole truth and nothing but the truth. It is not. The most fundamentally dangerous thing about the press in the UK and the ‘liberal-Western world’ as a whole is the assumption of neutrality, objectiveness and freedom that goes with it. This is part of the propaganda model that contributes to the idea that we are the good guys.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.