Het gaat nu al mis met het EKD en de ViR

Vandaag staat er een kritisch artikel over het Elektronisch Kind Dossier en de Verwijsindex Risicojongeren in het tijdschrift Medisch Contact. De conclusie van het stuk is dat de toegang zo breed is en dat zoveel instanties er meldingen in kunnen doen (waaronder straks de energiebedrijven) dat het kind of de jongere juridisch gezien ingelicht moet worden en dat het gevaar bestaat dat ouders hun kinderen gaan onttrekken aan de gezondheidszorg. Volgens de auteur lijkt het erop dat het EKD en de ViR een doel op zich zijn geworden, en niet een middel om de zorg te verbeteren. Aan het eind van het artikel in het blad staat een aantal mooie aanbevelingen, die het lezen waard zijn.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.