KORT | Sneeuwruimen

Afgelopen maandag belandde een vrouw uit Kaatsheuvel in het ziekenhuis omdat haar buurman haar na een ruzie over sneeuwruimen met een sneeuwschep in het gezicht sloeg. Ze moest een snee in haar gezicht laten hechten. Nou maakt de sneeuw van mij zo nu en dan ook een Sasquatch-achtig monster dat het liefst woest om zich heen zou slaan met een sneeuwschep, maar er is altijd nog zoiets als goed fatsoen om mij daarvan te weerhouden. Maar hoe ver moet het fatsoen in tijden van sneeuw gaan? Ik vind het opvallend hoe weinig mensen sneeuwruimen voor hun huis. Daar kunnen goede redenen voor zijn: je hebt geen sneeuwschep (omdat je die misschien zou misbruiken tijdens een door de sneeuw ingegeven woede-aanval) of strooizout (omdat je niet weet waar je dat zou moeten halen), of je hebt een geblesseerde schouder, of je vindt de sneeuw juist leuk en gezellig. Maar als je dan toch bezig bent het stoepje voor de deur te vegen, wat weerhoudt je er dan van het stoepje van de buren even mee te nemen? Komend weekend zet de dooi in, liet Gerrit Hiemstra op Twitter weten. Als de sneeuw weg smelt, zien we dan de contouren van de individualistische samenleving verder toenemen?

Door: Foto: Kort - illustratie Sargasso

Doneer!

Sargasso is een laagdrempelig platform waarop mensen kunnen publiceren, reageren en discussiëren, vanuit de overtuiging dat bloggers en lezers elkaar aanvullen en versterken. Sargasso heeft een progressieve signatuur, maar is niet dogmatisch. We zijn onbeschaamd intellectueel en kosmopolitisch, maar tegelijkertijd hopeloos genuanceerd. Dat betekent dat we de wereld vanuit een bepaald perspectief bezien, maar openstaan voor andere zienswijzen.

In de rijke historie van Sargasso – een van de oudste blogs van Nederland – vind je onder meer de introductie van het liveblog in Nederland, het munten van de term reaguurder, het op de kaart zetten van datajournalistiek, de strijd voor meer transparantie in het openbaar bestuur (getuige de vele Wob-procedures die Sargasso gevoerd heeft) en de jaarlijkse uitreiking van de Gouden Hockeystick voor de klimaatontkenner van het jaar.

Lezen: Mohammed, door Marcel Hulspas

Wie was Mohammed? Wat dreef hem? In deze vlot geschreven biografie beschrijft Marcel Hulspas de carrière van de de Profeet Mohammed. Hoe hij uitgroeide van een eenvoudige lokale ‘waarschuwer’ die de Mekkanen opriep om terug te keren tot het ware geloof, tot een man die zichzelf beschouwde als de nieuwste door God gezonden profeet, vergelijkbaar met Mozes, Jesaja en Jezus.

Mohammed moest Mekka verlaten maar slaagde erin een machtige stammencoalitie bijeen te brengen die, geïnspireerd door het geloof in de ene God (en zijn Profeet) westelijk Arabië veroverde. En na zijn dood stroomden de Arabische legers oost- en noordwaarts, en schiepen een nieuw wereldrijk.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.