This is data. And this. Now start data journalism

Simon Rogers is de Guardian-god van de datajournalistiek. Hij vertaalt verhalen in data en data in verhalen. In dit TEDx-praatje trekt Rogers een grappige vergelijking: datajournalistiek is punk. Punk is gestoeld op de idee dat iedereen punk kan zijn. In de Britse punk-scene ging een blaadje rond met vier akkoorden en de aansporing om een band te beginnen. Rogers trekt dat door naar datajournalistiek: hier is data en begin nu met datajournalistiek. Iedereen heeft de tools en op internet zijn talloze tips hoe datajournalistiek te bedrijven. Kan iedereen dat echt? Moet je niet wiskundig onderlegd zijn om een data viz te kunnen maken? Net zo wiskundig als Simon Rogers? Kijk even naar het filmpje, dan laat Rogers zien dat hij ook niet echt geschikt geacht werd om met cijfers te werken. En toch, hij is echt de data-god van de Guardian.

Lezen: Bedrieglijk echt, door Jona Lendering

Bedrieglijk echt gaat over papyrologie en dan vooral over de wedloop tussen wetenschappers en vervalsers. De aanleiding tot het schrijven van het boekje is het Evangelie van de Vrouw van Jezus, dat opdook in het najaar van 2012 en waarvan al na drie weken vaststond dat het een vervalsing was. Ik heb toen aangegeven dat het vreemd was dat de onderzoekster, toen eenmaal duidelijk was dat deze tekst met geen mogelijkheid antiek kon zijn, beweerde dat het lab uitsluitsel kon geven.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.