Online petities halen zelden de politiek

Ondanks dat online petities massaal ondertekend worden, halen ze zelden Tweede Kamerleden of bewindslieden. Dat blijkt uit een analyse van ANP en weblog Sargasso van drie miljoen handtekeningen, vrijgegeven door de populaire website petities.nl. Sinds 2009 zijn er 488 online petities gestart waarvan het uitdrukkelijk de bedoeling was dat ze aan een minister of de Tweede Kamer werden aangeboden. Tien zijn er daadwerkelijk aangeboden aan de Tweede Kamer. Navraag bij de woordvoerders van de ministeries van Binnenlandse Zaken, Veiligheid en Justitie en Volksgezondheid, Welzijn en Sport zeggen dat het er nog geen vijf per jaar zijn. Meestal verwijzen ze de indieners door naar de Tweede Kamer. Volgens Reinder Rustema, eigenaar van petities.nl, worden petities meestal gestart om media-aandacht te krijgen.

Door: Foto: Sargasso achtergrond wereldbol

Doe het veilig met NordVPN

Sargasso heeft privacy hoog in het vaandel staan. Nu we allemaal meer dingen online doen is een goede VPN-service belangrijk om je privacy te beschermen. Volgens techsite CNET is NordVPN de meest betrouwbare en veilige VPN-service. De app is makkelijk in gebruik en je kunt tot zes verbindingen tegelijk tot stand brengen. NordVPN kwam bij een speedtest als pijlsnel uit de bus en is dus ook geschikt als je wil gamen, Netflixen of downloaden.

Lezen: Venus in het gras, door Christian Jongeneel

Op een vroege zomerochtend loopt de negentienjarige Simone naakt weg van haar vaders boerderij. Ze overtuigt een passerende automobiliste ervan om haar mee te nemen naar een afgelegen vakantiehuis in het zuiden van Frankrijk. Daar ontwikkelt zich een fragiele verstandhouding tussen de twee vrouwen.

Wat een fijne roman is Venus in het gras! Nog nooit kon ik zoveel scènes tijdens het lezen bijna ruiken: de Franse tuin vol kruiden, de schapen in de stal, het versgemaaide gras. – Ionica Smeets, voorzitter Libris Literatuurprijs 2020.

Lezen: De BVD in de politiek, door Jos van Dijk

Tot het eind van de Koude Oorlog heeft de BVD de CPN in de gaten gehouden. Maar de dienst deed veel meer dan spioneren. Op basis van nieuw archiefmateriaal van de AIVD laat dit boek zien hoe de geheime dienst in de jaren vijftig en zestig het communisme in Nederland probeerde te ondermijnen. De BVD zette tot tweemaal toe personeel en financiële middelen in voor een concurrerende communistische partij. BVD-agenten hielpen actief mee met geld inzamelen voor de verkiezingscampagne. De regering liet deze operaties oogluikend toe. Het parlement wist van niets.